قوانین جهان

[Outta_Breathe1020]

سلام

اسم تاپیک مربوط به بخشی از کتابیه که قصد دارم بنویسمش ایشالا.
کتاب قوانین زندگی نوشته ریچارد تمپلار . ترجمه مهدی قراچه داغی.

کتاب جالبیه و قوانین جالبی رو بهشون اشاره کرده.
شاید خیلی ابتدایی به نظر بیاد بعضی چیزا... اما من استفاده کردم از بعضی بخشاش... گفتم شاید برای دوستان خوبم هم مفید باشه.
نمیدونم چرا اما ترجیح دارم با این بخش کتاب شروع کنم.

مقدمه این بخش از کتاب :::::



همه ما قطعه زمینی را در اختیار داریم. در مقیاس وسیع تفاوت هایی وجود دارد. گاه هوا آفتابی، و گاه سرد است. گاهی نمناک، و بعضی وقت ها خشک است. با این حال، اغلب با هم در جنگ و جدالیم. بسیاری از ما غمگین هستیم و اگر نیاموزیم که با هم سهیم شویم، آنچه را که داریم، از ما میگیرند و چیزی برایمان باقی نمی ماند.

اما اگر آن قطعه زمینی را که هم که در اختیار داریم درست نگه نداریم، رودخانه ها را کثیف و مواد آلوده و سمی روانه دریا و اقیانوس کنیم. و این همان اقیانوسی است که غذایمان را تامین میکند. و با این حال این اقیانوس و دریا را به قدری آلوده می کنیم که حتی نمی توانیم در آن شنا کنیم. ما زباله های خود را به دریاها می ریزیم. راستی بر سر آن موجوداتی که به طور تمام وقت در آن زندگی می کنند، چه می آید؟؟؟

قوانین جهانی موضوعی در همین رابطه است.
اینکه دنیا را تمیز و نظیف نگه داریم. سعی کنیم با سایر همنوعان خود دوست و رفیق باشیم....!



منتظر قانون اول این بخش باشید

[z.000]

سلام

اسم تاپیک مربوط به بخشی از کتابیه که قصد دارم بنویسمش ایشالا.
کتاب قوانین زندگی نوشته ریچارد تمپلار . ترجمه مهدی قراچه داغی.

کتاب جالبیه و قوانین جالبی رو بهشون اشاره کرده.
شاید خیلی ابتدایی به نظر بیاد بعضی چیزا... اما من استفاده کردم از بعضی بخشاش... گفتم شاید برای دوستان خوبم هم مفید باشه.
نمیدونم چرا اما ترجیح دارم با این بخش کتاب شروع کنم.

مقدمه این بخش از کتاب :::::



همه ما قطعه زمینی را در اختیار داریم. در مقیاس وسیع تفاوت هایی وجود دارد. گاه هوا آفتابی، و گاه سرد است. گاهی نمناک، و بعضی وقت ها خشک است. با این حال، اغلب با هم در جنگ و جدالیم. بسیاری از ما غمگین هستیم و اگر نیاموزیم که با هم سهیم شویم، آنچه را که داریم، از ما میگیرند و چیزی برایمان باقی نمی ماند.

اما اگر آن قطعه زمینی را که هم که در اختیار داریم درست نگه نداریم، رودخانه ها را کثیف و مواد آلوده و سمی روانه دریا و اقیانوس کنیم. و این همان اقیانوسی است که غذایمان را تامین میکند. و با این حال این اقیانوس و دریا را به قدری آلوده می کنیم که حتی نمی توانیم در آن شنا کنیم. ما زباله های خود را به دریاها می ریزیم. راستی بر سر آن موجوداتی که به طور تمام وقت در آن زندگی می کنند، چه می آید؟؟؟

قوانین جهانی موضوعی در همین رابطه است.
اینکه دنیا را تمیز و نظیف نگه داریم. سعی کنیم با سایر همنوعان خود دوست و رفیق باشیم....!



منتظر قانون اول این بخش باشید

چه قدر این جملتون ادمو میسوزونه:
و مجازات تخفیف یافته ات این بار حبس ابد در این دنیاست...!!!

[Outta_Breathe1020]

این قانون بدان معنا نیست که باید کاری بکنید. به جای آن، لازم است رفتارتان را با محیطی که در آن زندگی میکنید ارزیابی نمایید. آیا با محیط خود به خوبی رفتار میکنید یا کارتان نادرست است؟؟ ممکن است با توجه به این ارزیابی بخواهید در کارتان تجدید نظر کنید.

علت آن که میگویم مجبور نیستید به این سرعت واکنش نشان دهید این است که باید ابتدا اطلاعات لازم در این زمینه را بدست آورید. باید بدانید آیا تغییراتی که میخواهید ایجاد کنید شرایط را بهتر یا بدتر میکند. برای مثال، وقتی آخرین فرزند من متولد شد، نگران حرف های مردم بودم که میگفتند پوشک محیط زیست را آلوده میکند. آنطور که می گفتند، 500 سال طول میکشد تا پوشک ها تجزیه و جذب طبیعت بشوند.

به همین شکل، ممکن است برایتان مهم باشد که در چگونه اتومبیلی رانندگی می کنید، در خانه تان از چه سیستم حرارتی استفاده می کنید، چگونه برای گذراندن تعطیلات به مناطق مورد علاقه تان می رسید. آیا از روش بازیافت استفاده می کنید؟ من جزئیات موضوع را به شما واگذار میکنم. اما می گویم خوب است که وجدان داشته باشیم و بکوشیم آسیب هایی را که به محیط زیست می زنیم، به حداقل برسانیم.

همه ما باید با چشمان باز و آگاهانه زندگی کنیم. باید بدانیم چه می کنیم و چه تاثیری بر محیط و مردم پیرامون خود داریم. نیازی به این نیست که در همه زمینه ها صد در صد خوب و منزه بشویم، اما لازم است کمی به این موضوع بیندیشیم.

فکر میکنم زمان آن رسیده است که با تاثیری که از خود بر جای می گذاریم به خوبی فکر کنیم و پس از آن در صورت لزوم تغییراتی در طرز برخورد خود ایجاد کنیم و شرایط را بهبود ببخشیم. اگر همه ما اندکی تلاش بکنیم.... تفاوت بزرگی ایجاد میشود!!!!

---

شما چی فکر میکنین؟؟؟؟!!!

[z.000]

این قانون بدان معنا نیست که باید کاری بکنید. به جای آن، لازم است رفتارتان را با محیطی که در آن زندگی میکنید ارزیابی نمایید. آیا با محیط خود به خوبی رفتار میکنید یا کارتان نادرست است؟؟ ممکن است با توجه به این ارزیابی بخواهید در کارتان تجدید نظر کنید.

علت آن که میگویم مجبور نیستید به این سرعت واکنش نشان دهید این است که باید ابتدا اطلاعات لازم در این زمینه را بدست آورید. باید بدانید آیا تغییراتی که میخواهید ایجاد کنید شرایط را بهتر یا بدتر میکند. برای مثال، وقتی آخرین فرزند من متولد شد، نگران حرف های مردم بودم که میگفتند پوشک محیط زیست را آلوده میکند. آنطور که می گفتند، 500 سال طول میکشد تا پوشک ها تجزیه و جذب طبیعت بشوند.

به همین شکل، ممکن است برایتان مهم باشد که در چگونه اتومبیلی رانندگی می کنید، در خانه تان از چه سیستم حرارتی استفاده می کنید، چگونه برای گذراندن تعطیلات به مناطق مورد علاقه تان می رسید. آیا از روش بازیافت استفاده می کنید؟ من جزئیات موضوع را به شما واگذار میکنم. اما می گویم خوب است که وجدان داشته باشیم و بکوشیم آسیب هایی را که به محیط زیست می زنیم، به حداقل برسانیم.

همه ما باید با چشمان باز و آگاهانه زندگی کنیم. باید بدانیم چه می کنیم و چه تاثیری بر محیط و مردم پیرامون خود داریم. نیازی به این نیست که در همه زمینه ها صد در صد خوب و منزه بشویم، اما لازم است کمی به این موضوع بیندیشیم.

فکر میکنم زمان آن رسیده است که با تاثیری که از خود بر جای می گذاریم به خوبی فکر کنیم و پس از آن در صورت لزوم تغییراتی در طرز برخورد خود ایجاد کنیم و شرایط را بهبود ببخشیم. اگر همه ما اندکی تلاش بکنیم.... تفاوت بزرگی ایجاد میشود!!!!

---

شما چی فکر میکنین؟؟؟؟!!!

اگه قرار بود هرکسی وظیفه اش رو درست انجام بده که دنیا دیگه دنیا نمیشد.یه جای دیگه بود

[sevda_sj]

بنظرم حرفاش درستو منطقی اند ولی فکر کردن راجعه به کارایی که انجام میدیم خیلی خوبه

در صورتی که مانع نشه که نتونیم به زندگی عادیمون ادامه بدیم

در عصر جدید هر نو اوری و اختراعی برای راحتی بشر و همچنین سهولت کارهای مختلف است

واگر دقیق تر نگاه کنیم هر چیزی که درست میکنیم شاید 1 منفعت داشته باشه ولی در دراز مدت میتونه 10 تا هم ضرر بزنه و در کل به سود نباشه

ما هم میتونیم فقط اثرات و ضررات ناشی رو فقط یه کوچولو کاهش بدیم که این دنیا قابل زندگی باشه ولی مراعات هر شخص

برای احترام قائل شدن به خودش و همچنین انسانیت میتونه خیلی تاثیر گذار باشه

که لازمه دونستن قوانین و مهمتر از اون به اجرا دراوردن اونهاست

تشکر

[Outta_Breathe1020]

می توانیم به شکوه و عظمت انسان ها بها بدهیم و یا در مقام تحقیر و تنزل دادن آنها باشیم. لذت بردن از یک بعدازظهر آفتابی در یک روستا، توجه کردن به شکوه و عظمت زندگی است. اما ربون کیف دستی کسی تنزل درجه دادن و تحقیر کردن زندگی است.

هر چه از ما انسانی بزرگتر بسازد، ما را بهبود و اعتلا ببخشد، ما را به چالش بکشد، ما را به هیجان بیاورد و در معرض تابش آفتاب قرار دهد، اقدامی در جهت شکوه بخشیدن به ماست.

با این حساب، شما می خواهید چه کار کنید؟ آیا خواهان شکوه و عظمت هستید یا خواری و خفت؟؟ مسلما خواهان شکوه هستید. در تمام مدت زندگی، به ما می گویند که خوب بودن چیز خوبی نیست، کسل کننده است. خوب بودن طرفداران چندانی ندارد. در مدرسه اگر می کردید بچه خوبی باشید، ضرر می کردید. و اگر در محیط کار بخواهید از حدی خوبتر باشید، شما را عزیز دردانۀ رئیس نام می نهند.

خوب بودن، خواهان شکوه بودن، موضوعی خصوصی است. اگر سکوت کنید و حرفی نزنید، آدم خوبی هستید و اگر در این باره چرب زبانی کنید، بیش از حد خوب هستید. اگر در کار دیگران دخالت کنید و بخواهید از آنها انسان های خوبی بسازید، نیکوکار هستید.

با این حساب، کافی است به شکوه بیندیشید و حرف دیگری نزنید.

[Outta_Breathe1020]

این چیزی بیش از خوب بودن است. خواهان شکوه بودن، و نه خوار و خفیف بودن، بیش از خوب بودن است. این موضوعی دربارۀ مثبت بودن است. اگر برای این دنیا، این سیارۀ زیبا و چشمگیر، کاری صورت ندهیم، به یک جهنم واقعی تبدیل می شود.

چندی قبل در مقاله ای دربارۀ جزایر ایستر می خواندم که قوم پلی نزی حدود 500 سال قبل در آن مستقر شدند. قولی پلی نزی جزیره را سرزمینی با زندگی طبیعی و وحشی و پر از دار و درخت دید. اما در مدت کوتاهی سرزمین بکر و دست نخورده نابود شد و درختان قطع گردیدند. غیر از این، رودخانه ها را آلوده ساختند و آنها را در مرحلۀ نابودی قرار دادند. تنها چیزی که این نقطه را نجات داده، توریست است!!!

سیارۀ خاکی توریست ندارد. چیزی نیست که ما را نجات بدهد. همه ما باید بخشی از راه حل باشیم و از اضافه کردن بر مشکلات آن بکاهیم. باید از تخریب محیط زیست خودداری ورزیم. نباید بخشی از مسئله باشیم. زمانی بخشی از راه حل می شویم که روی پای بایستیم و کاری صورت دهیم. وقتی مسئله را متوقف می کنیم که نگوییم «من به وظیفه ام عمل می کردم.» و یا « این بخشی از شغل من بود.» باید یاوه گویی و چرند حرف زدن را کنار بگذاریم.

از این رو، این قانون می گوید که هر کس باید شخصا به راه حل کمک کند. باید دست به کار شویم، راه حل پیدا کنیم، کاری صورت دهیم، اهتمامی بروز دهیم. اگر می خواهید زندگی خوبی داشته باشید، اگر میخواهید موفق باشید، باید چیزی را به حالت قبل برگردانید. باید وام خود را باز پس بدهیم. باید در زندگی سرمایه گذاری دوباره کنیم. و معنایش این است که از خود علاقه نشان دهیم و بخواهیم شرایط بهتر شود....

[sevda_sj]

خیلی قشنگن و به دل میشینند حرفاش

ولی یه مسئله ایی هست همه ی ادما پاک افریده شدند پس ذاتا خوبو مثبتن و قوانین در جهان به این خوب بودن جهت میدن

مسئله ایی که هست ادما نیاز دارن به دروغ دغل بد بودن چون معتقدند برای زندگی در این دنیا باید بد بود

واسه این مسئله راه حلی ارئه ندادن؟؟؟

که همه ی اینها البته از خودخواهی انسانها ناشی میشه و همیشه یکسری از بعضی دیگه سوء استفاده میکنند به نفع منافع خودشون

[Outta_Breathe1020]

با این حساب، تاریخ دربارۀ شما چه می گوید؟ در دلتان احساس می کنید که بعد از مرگتان دربارۀ شما چه بگویند؟ منظورم این نیست که روی سنگ قبرتان چه میخواهند بنویسند، بلکه میخواهم بدانم عالم هستی دربارۀ شما چه قضاوت خواهد کرد.

و شما دوست من، شما چه دوست دارید؟ به نظر شما، تاریخ درباره تان چه خواهد گفت؟ شما دوست دارید درباره تان چه بگویند؟ آیا میان شما و حرف عالم هستی تفاوتی وجود دارد؟ چه میتوانید بکنید که این خلا از میان برود؟ به این فکر کنید که تاریخ درباره شخص شما و کردار شما چه خواهد گفت.

اگر بخواهیم موفق باشیم، باید علاقه مند و متوجه باشیم تا کسانی که بعد از ما پا به دنیا می گذارند، دنیا و زندگی بهتری تحویل بگیرند. آیا به یاد دارید در دهۀ 1970 چه تعداد کتاب دربارۀ خودکفایی به چاپ رسید؟ ظاهرا نقطه مورد اشارۀ همه آنها در این بود که اگر قطعه زمینی دارید، سعی کنید بهتر از کسی که قبل از شما صاحب آن زمین بوده از آن بهره برداری کنید. همین مطلب در مورد جهان هم صدق میکند. همه باید کاری کنیم که قبل از ترک این جهان از آن دنیای بهتری بسازیم. باید در قبال آنچه به ما می دهند مسئولیت بیشتری بپذیریم و از آن بهتر استفاده کنیم.

چگونه می توانیم به این اقیانوس های آلوده، این رودخانه های خشک شده، این قله های آب شدۀ کوه های یخ نگاه کنیم، و به فرزندانمان بگوییم میخواهیم اینها را به شما واگذار کنیم؟

فکر میکنم کمی از دست ما عصبانی شوند. فکر میکنم دنیا درباره مان بد قضاوت خواهد کرد. ما دنیا را ویران کرده ایم، آن را آلوده ساخته ایم. نمایش بدی روی صحنه آورده ایم. باید تفاوتی ایجاد کنیم. باید پاسخگو باشیم.

اشکال اینجاست که خیلی ها تغییر نمیکنند زیرا فکر نمیکنند که پاسخگو هستند. اگر کسی به آنها نگاه نکند، فکر میکنند میتوانند هر کاری را که بخواهند، انجام بدهند و جور دیگر هم نباشند.

تاریخ ممکن است ما را خرابکار ارزیابی کند...!!!!

[Outta_Breathe1020]

خیلی قشنگن و به دل میشینند حرفاش

ولی یه مسئله ایی هست همه ی ادما پاک افریده شدند پس ذاتا خوبو مثبتن و قوانین در جهان به این خوب بودن جهت میدن

مسئله ایی که هست ادما نیاز دارن به دروغ دغل بد بودن چون معتقدند برای زندگی در این دنیا باید بد بود

واسه این مسئله راه حلی ارئه ندادن؟؟؟

که همه ی اینها البته از خودخواهی انسانها ناشی میشه و همیشه یکسری از بعضی دیگه سوء استفاده میکنند به نفع منافع خودشون

درست میگی...
ذات همه خوبه...
همه پاک آفریده شدند...
گاهی شرایط محیطی تاثیر میذاره و آدما عوض میشن...
اما بالاخره از یه جایی دیگه تصمیم با خود هر فرده و میتونه خودش تصمیم بگیره که چه جوری باشه، چیکار کنه.
کارای خیلیا با همین دروغ و دغل بازی جلو رفته...
موفقیت های ظاهری برای خیلیا کسب شده... نشده؟
شاید اینکه آدم باور داشته باشه هر کاری، هر تصمیمیی یه نتیجه داره... یه تاثیر... خیلی اوضاع فرق کنه... باعث احساس مسئولیت بشه...!

کل این بخش کتاب حرفش اینه یکم نسبت به جهان اطرافمون احساس مسئولیت کنیم... :)