آیات قرآن کریم بصورت صفحه به صفحه..(تفسیر و توضیح)

[ادياني]

پناه بردن واقعی به خداوند چگونه است؟

منظور از پناه بردن به خدا این نیست که انسان، تنها با زبان به او پناه ببرد؛ بلکه باید با فکر و عقیده و عمل نیز خود را در پناه خدا قرار دهد. از راه ها، برنامه ها، افکار و تبلیغات و مجالس و محافل شیطانی، خود را کنار کشد و در مسیر افکار و تبلیغات رحمانی قرار دهد، وگرنه انسانی که خود را در معرض طوفان آن وسوسه ها قرار داده است، تنها با گفتنِ «أعوذ بالله» به جایی نمی رسد.

چرا در انتهای آیه، دو صفت «سمیع» و «علیم» آمده است؟

ختم آیه به دو صفت «سَمِیعٌ» و «عَلِیمٌ» به این معنا اشاره دارد که استعاذۀ زبانی به تنهایی کافی نیست. گویا خداوند می فرماید: با زبانت به خدا پناه ببر؛ زیرا خداوند، به آنچه درون توست آگاه است.

خلاصه اینکه؛ ذکر لفظی بدون معرفت قلبی، بی فایده است.

پیام های این آیۀ شریفه:

1 . وسوسۀ شیطان، حتمی و دایمی است. حتی از کوچکترین وسوسۀ شیطان نیز نباید غافل شد. باید به خدا پناه برد و خود را تحت عنایت او قرار داد « يَنزَغَنَّكَ ... فَاسْتَعِذْ ».

2 . همۀ انسانها، حتی پیامبران بزرگ نیز برای تخلف از فرمانهای خدا، مورد طمع شیطان هستند « يَنزَغَنَّكَ ...».

3 . هنگام مواجه شدن با وسوسه های شیطان، پناه خوایتن از خدا بهترین راه درمان وسوسه های شیطان است « ... فَاسْتَعِذْ ».

4 . باور به شنوایی و آگاهی گسترۀ خداوند، مایۀ پناه بردن به او برابر وسوسه های شیطان است « إِنَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ».

برگرفته از کتاب تفسیر همراه

سلام عليكم
باتشكر از مطالب گران قدرتون.
يه سوالي داشتم،ببخشيد اين كتاب تفسير همراه رو مي تونيد توضيح بدين ،يعني نرم افزار گوشيه يا؟؟
ممنون

[عبدالله91]

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام

سلام عليكم
باتشكر از مطالب گران قدرتون.
يه سوالي داشتم،ببخشيد اين كتاب تفسير همراه رو مي تونيد توضيح بدين ،يعني نرم افزار گوشيه يا؟؟
ممنون

نه عزیز کتاب هست. آیات مهم رو تفسیر کردن و از انواع تفاسیرهای معتبر مانند المیزان و نمونه و... استفاده شده. اوقاف به چاپ رسونده. ممنون عزیز که توجه دارین

[aty.a]

صرفا جهت اطلاع
علت نام گذاری این سوره به انفال:
اولا-کلمه انفال در اغاز سوره2 بار به کار رفته است.
در غیر این سوره در هیچ جای دیگر قران نیامده است.
ثانیا- انفال به معنای ثروت های عمومی است که احکام ان در این سوره بیان شده است
2-نام دیگر این سوره بدر است
زیرا واقعه جنگ بدر در این سوره مشروحا بیان شده است
و حتی به نظر بعضی مفسرین این سوره در اثنای جنگ بدر نازل شده است
----------------------------------------------
مکان و زمان نزول
این سوره در سال دوم بعد از هجرت نازل شده و مدنی است
به استثنای 7 ایه - که مکی هستند-ایات 30 تا 37
------------------------------------------
احکام و فقه سوره
دو حکم مهم حکوتی را در مورد مسایل مالی اسلام بین می کند:
1-حکم انفال و ثروت های عمومی در ایه اول
2-حکم خمس اموال و غنایم و موارد مصارف انها در ایه 41
----------------------------------------
برداشتی از کتاب شناخت سوره های قران
هاشم هاشم زاده
التماس دعای شهادت

[aty.a]

سلام کردن فرشته بر حضرت علی ع:
خدیجه ص می فرماید:
که روزی رسول خدا ص به من فرمود:
ایا ان شخصی را که در نزد من بود دیدی؟
عرض کردم بله ای رسول خدا!
فرمود: او ملکی است که از زمان خلقتش تا الان روی زمین نیامده بود و در این ساعت از خداوند اجازه گرفت
که روی زمین بیاد و بر حضرت علی ع سلام کند
و خداوند نیز به او اذن داد و به من بشارت داد
که حسن و حسین جوانان اهل بهشت هستند
و فاطمه زهرا س سیده زنان اهل بهشت است.
برگرفته از کتاب قضاوت ها و معجزات علی ع
از جابر رضوانی
پیشاپیش عیدتان هم مبارک

[soham 313]

صفحه ی 100 از قرآن کریم شامل آیات 19 تا 34 از سوره ی انفال


اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان



إِن تَسْتَفْتِحُوا۟ فَقَدْ جَآءَكُمُ الْفَتْحُ وَإِن تَنتَهُوا۟ فَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ وَإِن تَعُودُوا۟ نَعُدْ وَلَن تُغْنِيَ عَنكُمْ فِئَتُكُمْ شَئًْا وَلَوْ كَثُرَتْ وَأَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ(19)
[اي مشركان] اگر شما پيروزي [حق] را مي طلبيد اينك پيروزي به سراغ شما آمد [و اسلام پيروز شد] و اگر [از دشمني] بازايستيد آن براي شما بهتر است و اگر [به جنگ] برگرديد ما هم بر مي گرديم و [بدانيد] كه گروه شما هر چند زياد باشد هرگز از شما چيزي را دفع نتوانند كرد و خداست كه با مؤمنان است(19)



يَٰٓأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوٓا۟ أَطِيعُوا۟ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَا تَوَلَّوْا۟ عَنْهُ وَأَنتُمْ تَسْمَعُونَ(20)
اي كساني كه ايمان آورده ايد خدا و فرستاده او را فرمان بريد و از او روي برنتابيد در حالي كه [سخنان او را] مي شنويد(20)



وَلَا تَكُونُوا۟ كَالَّذِينَ قَالُوا۟ سَمِعْنَا وَهُمْ لَا يَسْمَعُونَ(21)
و مانند كساني مباشيد كه گفتند شنيديم در حالي كه نمي شنيدند(21)



۞ إِنَّ شَرَّ الدَّوَآبِّ عِندَ اللَّهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِينَ لَا يَعْقِلُونَ(22)
قطعا بدترين جنبندگان نزد خدا كران و لالاني اند كه نمي انديشند(22)



وَلَوْ عَلِمَ اللَّهُ فِيهِمْ خَيْرًا لَّأَسْمَعَهُمْ وَلَوْ أَسْمَعَهُمْ لَتَوَلَّوا۟ وَّهُم مُّعْرِضُونَ(23)
و اگر خدا در آنان خيري مي يافت قطعا شنوايشان مي ساخت و اگر آنان را شنوا مي كرد حتما باز به حال اعراض روي برمي تافتند(23)



يَٰٓأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا۟ اسْتَجِيبُوا۟ لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ وَاعْلَمُوٓا۟ أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ(24)
اي كساني كه ايمان آورده ايد چون خدا و پيامبر شما را به چيزي فرا خواندند كه به شما حيات مي بخشد آنان را اجابت كنيد و بدانيد كه خدا ميان آدمي و دلش حايل مي گردد و هم در نزد او محشور خواهيد شد(24)



وَاتَّقُوا۟ فِتْنَةً لَّا تُصِيبَنَّ الَّذِينَ ظَلَمُوا۟ مِنكُمْ خَآصَّةً وَاعْلَمُوٓا۟ أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ(25)
و از فتنه اي كه تنها به ستمكاران شما نمي رسد بترسيد و بدانيد كه خدا سخت كيفر است(25)



وَاذْكُرُوٓا۟ إِذْ أَنتُمْ قَلِيلٌ مُّسْتَضْعَفُونَ فِي الْأَرْضِ تَخَافُونَ أَن يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فََٔاوَيٰكُمْ وَأَيَّدَكُم بِنَصْرِهِ وَرَزَقَكُم مِّنَ الطَّيِّبَٰتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ(26)
و به ياد آوريد هنگامي را كه شما در زمين گروهي اندك و مستضعف بوديد مي ترسيديد مردم شما را بربايند پس [خدا] به شما پناه داد و شما را به ياري خود نيرومند گردانيد و از چيزهاي پاك به شما روزي داد باشد كه سپاسگزاري كنيد(26)



يَٰٓأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا۟ لَا تَخُونُوا۟ اللَّهَ وَالرَّسُولَ وَتَخُونُوٓا۟ أَمَٰنَٰتِكُمْ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ(27)
اي كساني كه ايمان آورده ايد به خدا و پيامبر او خيانت مكنيد و [نيز] در امانتهاي خود خيانت نورزيد و خود مي دانيد [كه نبايد خيانت كرد](27)



وَاعْلَمُوٓا۟ أَنَّمَآ أَمْوَٰلُكُمْ وَأَوْلَٰدُكُمْ فِتْنَةٌ وَأَنَّ اللَّهَ عِندَهُ أَجْرٌ عَظِيمٌ(28)
و بدانيد كه اموال و فرزندان شما [وسيله] آزمايش [شما] هستند و خداست كه نزد او پاداشي بزرگ است(28)



يَٰٓأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوٓا۟ إِن تَتَّقُوا۟ اللَّهَ يَجْعَل لَّكُمْ فُرْقَانًا وَيُكَفِّرْ عَنكُمْ سَئَِّاتِكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ(29)
اي كساني كه ايمان آورده ايد اگر از خدا پروا داريد براي شما [نيروي] تشخيص [حق از باطل] قرار مي دهد و گناهانتان را از شما مي زدايد و شما را مي آمرزد و خدا داراي بخشش بزرگ است(29)



وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا۟ لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ وَيَمْكُرُونَ وَيَمْكُرُ اللَّهُ وَاللَّهُ خَيْرُ الْمَٰكِرِينَ(30)
و [ياد كن] هنگامي را كه كافران در باره تو نيرنگ مي كردند تا تو را به بند كشند يا بكشند يا [از مكه] اخراج كنند و نيرنگ مي زدند و خدا تدبير مي كرد و خدا بهترين تدبيركنندگان است(30)



وَإِذَا تُتْلَيٰ عَلَيْهِمْ ءَايَٰتُنَا قَالُوا۟ قَدْ سَمِعْنَا لَوْ نَشَآءُ لَقُلْنَا مِثْلَ هَٰذَآ إِنْ هَٰذَآ إِلَّآ أَسَٰطِيرُ الْأَوَّلِينَ(31)
و چون آيات ما بر آنان خوانده شود مي گويند به خوبي شنيديم اگر مي خواستيم قطعا ما نيز همانند اين را مي گفتيم اين جز افسانه هاي پيشينيان نيست(31)



وَإِذْ قَالُوا۟ اللَّهُمَّ إِن كَانَ هَٰذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِندِكَ فَأَمْطِرْ عَلَيْنَا حِجَارَةً مِّنَ السَّمَآءِ أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِيمٍ(32)
و [ياد كن] هنگامي را كه گفتند خدايا اگر اين [كتاب] همان حق از جانب توست پس بر ما از آسمان سنگهايي بباران يا عذابي دردناك بر سر ما بياور(32)



وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِيهِمْ وَمَا كَانَ اللَّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ(33)
و[لي] تا تو در ميان آنان هستي خدا بر آن نيست كه ايشان را عذاب كند و تا آنان طلب آمرزش مي كنند خدا عذاب كننده ايشان نخواهد بود(33)



وَمَا لَهُمْ أَلَّا يُعَذِّبَهُمُ اللَّهُ وَهُمْ يَصُدُّونَ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَمَا كَانُوٓا۟ أَوْلِيَآءَهُ إِنْ أَوْلِيَآؤُهُ إِلَّا الْمُتَّقُونَ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ(34)
چرا خدا [در آخرت] عذابشان نكند با اينكه آنان [مردم را] از [زيارت] مسجدالحرام باز مي دارند در حالي كه ايشان سرپرست آن نباشند چرا كه سرپرست آن جز پرهيزگاران نيستند ولي بيشترشان نمي دانند(34)



صدق الله العلي العظيم

[heavenly]

فرقان: نيروي تشخيص حق از باطل

فرقان در اعتقادات جدا کردن ایمان و هدایت است از کفر و ضلالت، و در عمل جدا کردن اطاعت و هر عمل مورد خشنودی خداست از معصیت و هر عملی که موجب غضب او باشد و فرقان در رأی و نظر و جدا کردن فکر صحیح است از فکر باطل، همه این ها نتیجه و میوه ای است که از درخت تقوا به دست می آید.

[heavenly]

امام علی (ع)

«اگر باطل با حق آمیخته نمی‌شد، حق بر حق‌خواهان پوشیده نمی‌گردید.»



«اِعْرِفْ اَلْحَقَّ تَعْرِفْ اَهْلَهُ؛ حق را بشناس تا اهلش را بشناسی».

[Almas Parsi]

امام رضا (علیه‌السلام) :
مَنْ طَلَبَ الأمْرَ مِنْ وَجْهِهِ لَمْ یَزَلَّ، فَإنْ زَلَّ لَمْ تَخْذُلْهُ الحیلةُ
هر که اهدافش را از راه درست دنبال کند، نخواهد لغزید، اگر هم بلغزد راه چاره بر او بسته نمی شود

Anyone pursuing his goals honestly does not slip up and if he does, he can seek a way out.

بحار الأنوار، ج 78، ص 356

[aty.a]

​سوره : آل عمران آیه : ۱۹۳
رَّبَّنَا إِنَّنَا سَمِعْنَا مُنَادِیًا یُنَادِی لِلإِیمَانِ أَنْ آمِنُواْ بِرَبِّکُمْ فَآمَنَّا رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَکَفِّرْ عَنَّا سَیِّئَاتِنَا وَتَوَفَّنَا مَعَ الأبْرَارِ
فارسی:ای پروردگار ما ، شنیدیم که منادیی به ایمان فرا می خواند که به پروردگارتان ایمان بیاورید و ما ایمان آوردیم پس ، ای پروردگار ما ، گناهان ما را بیامرز و بدیهای ما را از ما بزدای و ما را با نیکان بمیران
English
:

• 193. Our Lord! surely we have heard a preacher calling to the faith, saying: Believe in your Lord, so we did believe; Our Lord! forgive us therefore our faults, and cover our evil deeds and make us die with the righteous.

اردو :اے ہمارے رب! ہم نے ایک ندا دینے والے کو سنا جو ایمان کی دعوت دے رہا تھا: اپنے پروردگار پر ایمان لے آؤ تو ہم ایمان لے آئے، تو اے ہمارے رب! ہمارے گناہوں سے درگزر فر ما اور ہماری خطاؤں کو دور فرما اور نیک لوگوں کے ساتھ ہمار ا خاتمہ فرما

[soham 313]

صفحه ی 101 از قرآن کریم شامل آیات 35 تا 45 از سوره ی انفال


اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
پناه میبرم به خدا از شر شیطان رانده شده


بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان



وَمَا كَانَ صَلَاتُهُمْ عِندَ الْبَيْتِ إِلَّا مُكَآءً وَتَصْدِيَةً فَذُوقُوا۟ الْعَذَابَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ(35)
و نمازشان در خانه [خدا] جز سوت كشيدن و كف زدن نبود پس به سزاي آنكه كفر مي ورزيديد اين عذاب را بچشيد(35)



إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا۟ يُنفِقُونَ أَمْوَٰلَهُمْ لِيَصُدُّوا۟ عَن سَبِيلِ اللَّهِ فَسَيُنفِقُونَهَا ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُونَ وَالَّذِينَ كَفَرُوٓا۟ إِلَيٰ جَهَنَّمَ يُحْشَرُونَ(36)
بي گمان كساني كه كفر ورزيدند اموال خود را خرج مي كنند تا [مردم را] از راه خدا بازدارند پس به زودي [همه] آن را خرج مي كنند و آنگاه حسرتي بر آنان خواهد گشت سپس مغلوب مي شوند و كساني كه كفر ورزيدند به سوي دوزخ گردآورده خواهند شد(36)



لِيَمِيزَ اللَّهُ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ وَيَجْعَلَ الْخَبِيثَ بَعْضَهُ عَلَيٰ بَعْضٍ فَيَرْكُمَهُ جَمِيعًا فَيَجْعَلَهُ فِي جَهَنَّمَ أُو۟لَٰٓئِكَ هُمُ الْخَٰسِرُونَ(37)
تا خدا ناپاك را از پاك جدا كند و ناپاكها را روي يكديگر نهد و همه را متراكم كند آنگاه در جهنم قرار دهد اينان همان زيانكارانند(37)



قُل لِّلَّذِينَ كَفَرُوٓا۟ إِن يَنتَهُوا۟ يُغْفَرْ لَهُم مَّا قَدْ سَلَفَ وَإِن يَعُودُوا۟ فَقَدْ مَضَتْ سُنَّتُ الْأَوَّلِينَ(38)
به كساني كه كفر ورزيده اند بگو اگر بازايستند آنچه گذشته است برايشان آمرزيده مي شود و اگر بازگردند به يقين سنت [خدا در مورد] پيشينيان گذشت(38)



وَقَٰتِلُوهُمْ حَتَّيٰ لَا تَكُونَ فِتْنَةٌ وَيَكُونَ الدِّينُ كُلُّهُ لِلَّهِ فَإِنِ انتَهَوْا۟ فَإِنَّ اللَّهَ بِمَا يَعْمَلُونَ بَصِيرٌ(39)
و با آنان بجنگيد تا فتنه اي بر جاي نماند و دين يكسره از آن خدا گردد پس اگر [از كفر] بازايستند قطعا خدا به آنچه انجام مي دهند بيناست(39)



وَإِن تَوَلَّوْا۟ فَاعْلَمُوٓا۟ أَنَّ اللَّهَ مَوْلَيٰكُمْ نِعْمَ الْمَوْلَيٰ وَنِعْمَ النَّصِيرُ(40)
و اگر روي برتافتند پس بدانيد كه خدا سرور شماست چه نيكو سرور و چه نيكو ياوري است(40)



۞ وَاعْلَمُوٓا۟ أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شَيْءٍ فَأَنَّ لِلَّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَيٰ وَالْيَتَٰمَيٰ وَالْمَسَٰكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ إِن كُنتُمْ ءَامَنتُم بِاللَّهِ وَمَآ أَنزَلْنَا عَلَيٰ عَبْدِنَا يَوْمَ الْفُرْقَانِ يَوْمَ الْتَقَي الْجَمْعَانِ وَاللَّهُ عَلَيٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ(41)
و بدانيد كه هر چيزي را به غنيمت گرفتيد يك پنجم آن براي خدا و پيامبر و براي خويشاوندان [او] و يتيمان و بينوايان و در راه ماندگان است اگر به خدا و آنچه بر بنده خود در روز جدايي [حق از باطل] روزي كه آن دو گروه با هم روبرو شدند نازل كرديم ايمان آورده ايد و خدا بر هر چيزي تواناست(41)



إِذْ أَنتُم بِالْعُدْوَةِ الدُّنْيَا وَهُم بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوَيٰ وَالرَّكْبُ أَسْفَلَ مِنكُمْ وَلَوْ تَوَاعَدتُّمْ لَاخْتَلَفْتُمْ فِي الْمِيعَٰدِ وَلَٰكِن لِّيَقْضِيَ اللَّهُ أَمْرًا كَانَ مَفْعُولًا لِّيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَنۢ بَيِّنَةٍ وَيَحْيَيٰ مَنْ حَيَّ عَنۢ بَيِّنَةٍ وَإِنَّ اللَّهَ لَسَمِيعٌ عَلِيمٌ(42)
آنگاه كه شما بر دامنه نزديكتر [كوه] بوديد و آنان در دامنه دورتر [كوه ] و سواران [دشمن] پايين تر از شما [موضع گرفته] بودند و اگر با يكديگر وعده گذارده بوديد قطعا در وعده گاه خود اختلاف مي كرديد ولي [چنين شد] تا خداوند كاري را كه انجام شدني بود به انجام رساند [و] تا كسي كه [بايد] هلاك شود با دليلي روشن هلاك گردد و كسي كه [بايد] زنده شود با دليلي واضح زنده بماند و خداست كه در حقيقت شنواي داناست(42)



إِذْ يُرِيكَهُمُ اللَّهُ فِي مَنَامِكَ قَلِيلًا وَلَوْ أَرَيٰكَهُمْ كَثِيرًا لَّفَشِلْتُمْ وَلَتَنَٰزَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ سَلَّمَ إِنَّهُ عَلِيمٌۢ بِذَاتِ الصُّدُورِ(43)
[اي پيامبر ياد كن] آنگاه را كه خداوند آنان [=سپاه دشمن] را در خوابت به تو اندك نشان داد و اگر ايشان را به تو بسيار نشان مي داد قطعا سست مي شديد و حتما در كار [جهاد] منازعه مي كرديد ولي خدا شما را به سلامت داشت چرا كه او به راز دلها داناست(43)



وَإِذْ يُرِيكُمُوهُمْ إِذِ الْتَقَيْتُمْ فِيٓ أَعْيُنِكُمْ قَلِيلًا وَيُقَلِّلُكُمْ فِيٓ أَعْيُنِهِمْ لِيَقْضِيَ اللَّهُ أَمْرًا كَانَ مَفْعُولًا وَإِلَي اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ(44)
و آنگاه كه چون با هم برخورد كرديد آنان را در ديدگان شما اندك جلوه داد و شما را [نيز] در ديدگان آنان كم نمودار ساخت تا خداوند كاري را كه انجام شدني بود تحقق بخشد و كارها به سوي خدا بازگردانده مي شود(44)



يَٰٓأَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوٓا۟ إِذَا لَقِيتُمْ فِئَةً فَاثْبُتُوا۟ وَاذْكُرُوا۟ اللَّهَ كَثِيرًا لَّعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ(45)
اي كساني كه ايمان آورده ايد چون با گروهي برخورد مي كنيد پايداري ورزيد و خدا را بسيار ياد كنيد باشد كه رستگار شويد(45)



صدق الله العلي العظيم