دنیا چقدر بیهودس!!!

[saamaaneh]

اخه محتوای چی کشک چی خوب اگه محتوا داره شما بگید چیه؟

میشه بگی از زندگیت چی میخوای؟ جواب این سوالو که پیدا کنی مشکلت حله .

[sunnymoon]

آقا محراب چند روز پیش منم ه همچین فکرهایی به سرم زده بود که به طور اتفاقی با دیدن این شعر سهراب نظرم تغییر کرد امیدوارم واسه شمام همچین تاثیری داشته باشه

می روم در ایوان، تا بپرسم از خود

زندگی یعنی چه؟

مادرم سینی چایی در دست

گل لبخندی چید، هدیه اش داد به من

شب آرامی بود

می روم در ایوان، تا بپرسم از خود

زندگی یعنی چه؟

مادرم سینی چایی در دست

گل لبخندی چید، هدیه اش داد به من

خواهرم تکه نانی آورد، آمد آنجا

لب پاشویه نشست

پدرم دفتر شعری آورد، تکيه بر پشتی داد

شعر زیبایی خواند و مرا برد، به آرامش زیبای یقین

با خودم می گفتم :

زندگی، راز بزرگی است که در ما جاریست

زندگی فاصله آمدن و رفتن ماست

رود دنیا جاریست

زندگی، آبتنی کردن در این رود است

وقت رفتن به همان عریانی؛ که به هنگام ورود آمده ایم

دست ما در کف این رود به دنبال چه می گردد؟

هیچ !!!

زندگی، وزن نگاهی است که در خاطره ها می ماند

شاید این حسرت بیهوده که بر دل داری

شعله گرمی امید تو را، خواهد کشت

زندگی درک همین اکنون است

زندگی شوق رسیدن به همان

فردایی است، که نخواهد آمد

تو نه در دیروزی، و نه در فردایی

ظرف امروز، پر از بودن توست

شاید این خنده که امروز، دریغش کردی

آخرین فرصت همراهی با، امید است

زندگی یاد غریبی است که در سینه خاک

به جا می ماند

زندگی، سبزترین آیه، در اندیشه برگ

زندگی، خاطر دریایی یک قطره، در آرامش رود


زندگی، حس شکوفایی یک مزرعه، در باور بذر

زندگی، باور دریاست در اندیشه ماهی، در تنگ

زندگی، ترجمه روشن خاک است، در آیینه عشق

زندگی، فهم نفهمیدن هاست

زندگی، پنجره ای باز، به دنیای وجود

تا که این پنجره باز است، جهانی با ماست

آسمان، نور، خدا، عشق، سعادت با ماست

فرصت بازی این پنجره را دریابیم

در نبندیم به نور، در نبندیم به آرامش پر مهر نسیم

پرده از ساحت دل برگیریم

رو به این پنجره، با شوق، سلامی بکنیم

زندگی، رسم پذیرایی از تقدیر است

وزن خوشبختی من، وزن رضایتمندی ست

زندگی، شاید شعر پدرم بود که خواند

چای مادر، که مرا گرم نمود

نان خواهر، که به ماهی ها داد

زندگی شاید آن لبخندی ست، که دریغش کردیم

زندگی زمزمه پاک حیات ست، میان دو سکوت

زندگی، خاطره آمدن و رفتن ماست

لحظه آمدن و رفتن ما، تنهایی ست

من دلم می خواهد،

قدر این خاطره را ، دریابیم

[mehrab123]

سعی کن باهاشون مقابله کنی به دید یه اخلالگر ذهن بهشون نگاه کن و از بین ببرشون

نمی شه واقعا برام معمای سختی شده تاحالا دو سه بار کنارشون گذاشتم ازشون فرار کردم گفتم وقتم طلاست و الان برام شده مسئله جدی تری!

[Outta_Breathe1020]

لعنت به کنکور که همه بچه های مدرسه رو تاشعاع 1و5متری ازهم دور کرده بطوری که جواب سلام رو با دود به شیوه سرخ پوست ها برات حواله میکنن
اون هدف چرا باشه؟

بچه ها سال کنکور همه چی رو قاطی میکنن با هم!
حالشون بده کلا!
فکر میکنن دیگه بقیه دشمن شدن، یا اگه بگن چیکار میکنن چی میشه دیگه حالا!
این جو بین پسرا باید کمتر باشه البته!
مهم نیست. بعد کنکور همه آدم میشن باز.
بیخیال بقیه بچه ها باشی بهتره!

[natanaeal]

الان واقعا فکر میکنی عمدی اومدم اینجا تا دوسه نفرو الاف کنم یعنی شما این فکر و کردین؟ درست گفتم؟
آی خدا ای همدم بی کسیام ببین چقدر زندگی سخت شده؟

نه پسر خوب
درد دل کن اما دنبال جواب نباش /چون هیچ جوابی قانعت نمیکنه

[mehrab123]

QUOTE=saamaaneh;388375]میشه بگی از زندگیت چی میخوای؟ جواب این سوالو که پیدا کنی مشکلت حله .[/QUOTE]
از زندگیم قبلنا خیلی چیزا مثلا میخاستم دکتر بشم بعدش یه مدرسه بین المللی بسام بعدش حافظ کل قران باشم بعدش یه ورزشگاه فوتبال بسازم بعدش....

[mehrab123]

بیخیال بقیه بچه ها باشی بهتره!

بابا من فقط همکلاسیشون نبودم! با هاشون زندگی کردم ولی بی وفایی بی وفاییی دل من از غصه داغون شده

[mehrab123]

خاطره

اره هممون خاطره ایم و فردا از زبون یکی نقل میشیم که من ازین حالت متنفرم

[mehrab123]

میشه بگی از زندگیت چی میخوای؟ جواب این سوالو که پیدا کنی مشکلت حله .

اها یادم افتاد پارسال واسه اهدافم برنامه چیدم اینکه قراره 3سال دیگه چی باشمو مثلا5سال دیگه جایزه نوبل زیستو بگیرم ولی حالا انگار از زنده بودن متنفرم
انگار دوس دارم به خاب زمستانی فرو برم

[کتایون50]

من ارتباط مهمونی رفتن واین حال واحساست رو نفهمیدم ولی این احساسات رو کم وبیش همه تجربه میکنن ولی به این فکر کن که در هر حالتی ..از این بد تر هم تواند بود..پس امیدوار باش .این حالی که داری گذراست انشا الله.