گل مریم

[آبجی]

گل مريم در جهان در دو نوع پرورش مي يابد
اين دو نوع عبارتند از : پايه بلند يا شکوفه اي و نوع پايه کوتاه يا گوشتي

نوع پايه بلند آن داراي گلهاي ريز و شکوفه مانند است وطول شاخه هاي آن گاهي تا يک متر و هشتاد سانتي متر ميرسد

نوع پايه کوتاه آن داراي گلهاي درشت و گوشتي است و طول شاخه آن از پايه بلند کوتاه تر و ضخامت شاخه آن بيشتر است

گل مريم در کشورهاي مختلف از جمله هلند و ايران و چند کشور ديگر پرورش مي يابد

در ايران نيز اين گل به صورت تجارتي توليد مي شود

بيشترين توليد گل مريم در ايران در فصل بهار و تابستان در گلخانه ودر فضاي باز در شهر ورامين و در فصل پاييز و زمستان در شهر دزفول است

گل
مريمي که در ايران توليد مي شود به دليل معطر بودن آن در دنيا منحصر بفرد
است و به دليل همين مزيت در دنيا جايگاه ويژه اي دارد و هر ساله مقدار
زيادي از اين نوع گل به سراسر جهان وبخصوص به اروپا صادر مي شود
گلدهي:
گل مريم بسته به فصل کاشت، در بهار، تابستان، پاييز و يا زمستان گل مي دهد. در حالت عادي پيازي که در بهار کشت شده، گلدهي آن از اواسط تابستان شروع مي شود که برحسب رقم گلدهي مي تواند تا اواسط پائيز ادامه يابد. در مناطقي که زمستان زياد سرد نيست و فصل سرما زود شروع نمي شود مي توان پياز مريم را در بهار ديرتر کاشت تا گياهان در اوايل پائيز گل بدهند. براي توليد گل مريم در فصل سرما مي توان از گلخانه اي با دماي حدود 18-16 درجه سانتيگراد استفاده نمود که پيازها پس از 8 هفته به گل خواهند نشست.
خاک :
خاک مريم بايد سبک ، شني ، حاصلخيز و با زهکشي خوب باشد.pH مناسب خاک براي کاشت گل مريم 7-6 مي باشد. در صورتي که خاک سنگين باشد براي داشتن رشد غده اي خوب لازم است ابتدا خاک اصلاح شود.
آبياري:
در طول دوره رشد، رطوبت خاک بايد حفظ شود اگر خاک خشک باشد شاخ و برگ گياه به رنگ، سبز يا آبي تيره در آمده و به علاوه کيفيت گل هم پايين مي آيد. مقدار آب لازم و دوره آبياري به آب و هوا ، نوع خاک و ميزان بارندگي بستگي دارد. در آبياري مريم نبايد زياده روي کرد چون اين گياه به رطوبت حساس است. در خوزستان در فصل هاي بهار و تابستان آبياري بايد 4-3 روز در ميان انجام شود و در فصل هاي پائيز و زمستان به صورت يک هفته در ميان و در نهايت بايد هر 15 روز يک بار بايد گل مريم آبياري شود. آب با 7-5/6 pH= وEC 1000 ميکروموس بر سانتي متر براي گل مريم مناسب مي باشد.
دما:
پياز مريم به سرما حساس بوده و در زمستان بايد از خاک خارج گرديده و در انبار نگهداري شود. اگر دماي هوا در فضاي باز، بين 30-20 درجه سانتيگراد باشد ميزان توليد پياز به بالاترين مقدار خود مي رسد. دماي بهينه نگهداري بوته مريم 5/29-5/15 درجه سانتيگراد مي باشد و چون گياه به سرما حساس است دماي پائين 10 درجه سانتيگراد به آن آسيب مي رساند.

نياز نوري : گل مريم نياز به نور زياد و کامل دارد و هرگز در سايه قادر به رشد نمي باشد.

تغذيه:
براي توليد گل مرغوب، گياه به مواد غذايي زيادي نياز دارد. کودهاي پايه ( N.P.K) شامل: kg250 فسفات آمونيوم، kg160 سولفات پتاسيم و kg 165 اوره قبل از کاشت به هر هکتار زمين اضافه مي شود. چون پياز علاقه به کود دارد نبايد زياد عميق کاشته شود عمق 3 سانتي متر کافي است و پس از سبز شدن هرچه به پياز کود داده شود بهتر است. کودهاي فسفره و ازته به صورت سرک همراه آب آبياري و يا به صورت محلول پاشي 60-30 روز پس از کاشت مصرف مي شوند کودهاي ميکرو، سکوسترون آهن و کودهاي مايع نيز به صورت محلول پاشي و همراه آب آبياري استفاده مي شوند.

کمبود ازت و فسفر باعث کم شدن تعداد برگها مي شود در حالي که زيادي اين دو عنصر باعث افزايش تشکيل پياز و تعداد آنها مي گردد. ازت باعث زياد شدن توليد پيازچه هائي که کمتر از 2 سانتيمتر قطر دارند مي شود ولي بر تعداد پيازهاي گل دهنده اثري ندارد. مصرف کودهاي آلي به تنهائي، باعث ازدياد توليد غده هاي بزرگتر از 6 سانتيمتر مي شود. به منظور توليد پياز هاي درشت گل دهنده لازم است گياه به مقدار کافي پتاسيم دريافت کند. در پرورش گل مريم از کود مرغي به مقدار 1 تا 2 تن در هکتار نيز استفاده مي کنند. اين کود همراه با آب آبياري به زمين اضافه مي شود. ابتدا کود مرغي را در گودالها و حوضچه هاي بزرگ با آب مخلوط مي کنند که بعد از انجام عمل تخمير ، شيره اي بدست مي آيد (شيره کود) که از آن براي تغذيه گياه استفاده مي کنند.
برداشت :
90 تا 100 روز بعد از کاشت پياز، گل مريم آماده برداشت است. برداشت گل براي مصارف بازارهاي دوردست، زماني انجام مي گيرد که پائين ترين جفت گلچه ( 2-1 گلچه انتهائي) باز شده باشند و براي مصارف محلي وقتي برداشت گل انجام مي شود که نيمي از گلچه ها باز شده اند.

آفات ، بيماري ها و علف هاي هرز مهم :

کنه ها از جمله آفات مهم گل مريم هستند و در شرايطي که فاصله کاشت خيلي کم و تراکم کشت بالا باشد به گل مريم خسارت وارد کرده و باعث قهوه اي شدن جوانه انتهائي مي شوند. تريپس ها و شته ها نيز از جمله آفات مهم اين گل محسوب ميشوند.

برخي علف هاي هرز مانند اويارسلام، پنيرک و پيچک هم به گل مريم خسارت وارد مي کنند که لازم است به منظور جلوگيري از خسارات آنها، اين علف ها به وسيله کارگر در دو تا سه مرحله وجين شوند. اگر ميزان آلودگي مزرعه زياد باشد تا چهار نوبت هم وجين علف هاي هرز انجام مي شود.