دفتر خاطرات روزانه بچه هاي سايت نخبگان(حالا)

[mohamoha]

سلام

با اون آدمایی که تغییر عقایدشون (یا هر چی به مفهوم تغییر نظر قطعی قبلی خودشون) باعث بدقولی شخص دیگه ای مثل بدقولی من با شخص ثالثی میشه مشکل دارم (یعنی موجب دغدغه ی فکری میشن) /// یکم ثابت باشید ، یا وسط راه کم نیارین مسیر رو عوض کنین ، یا اول روی ارتباط نتیجه ای که از کار حاصل میشه با اونچه که می خواین فکر کنین بعد رو تصمیمتون پافشاری کنین!

هر چند حرف شما یک جورایی خاطرات شخصی محسوب می شه و درست نیست ازش نقل قول بگیرم و حرف بزنم در موردش.
ولی به نظرم جای حرف داره.
اولش اینه یک مقدار از این مسائل تقصیر بی تجربگی خودمان هم است. اولش با فرد اول حرف زدیم یک چیزی فهمیدم. ولی بعدا که می زنه زیرش اگه قشنگ فکر کنیم می بینیم از روز اول هم چندان این وجه را نداشته که ما روش حساب کردیم.
دومین تجربه در این است که وقتی که با هر فردی حرف می زنیم تجربه به دست بیاوریم چگونه بگویم و چه بگویم که اگر خواست بعدا از زیرش در بره از همون اول دقیق متوجه بشیم. این خیلی مهم است.

سومین تجربه هم این است که وقتی با کسی حرفی زدیم یک راهکار فرار هم برای خودمان ایجاد کنیم که اگه بعدا این فرد روی حرف خودش نایستاد چه کنیم. این قسمت واقعا سخت است. چون توی قرارهای روزانه وقتی ارتباط برقرار می کنیم اصل بر صحت و پایبندی است. ولی به هر حال اگر واقعا برای ما مهم باشه، باید راه فرار و ... هم در نظر گرفت. اگه نگرفتیم یعنی جزئیات را کامل در نظر نگرفتیم. کار را کامل بررسی نکردیم.

این یک طرف بحث. طرف دیگر بحث روانشناسی است که چرا برخی آدمها این جوری هستند. یعنی راحت می توانند زیر حرفشان بزنند.
که خوب بعضی وقتها از اول هم چندان به حرفشان اعتقاد ندارند و در کلامشان این عدم اعتقاد مشخص است.
بعضی وقتها هم فرد به دلیل قابل قبول یا غیر قابل قبول بعدا از حرفش کوتاه می آد. که اینجا دیگه به روحیه فرد بستگی داره و اون دلیل بستگی به عرف جامعه و روحیه خود آن فرد داره. برخی افراد روحیه شون کلا همین است که خیلی زود از اعتقادات خودشون یا حرفهایی که زدن دست برمی دارن. اما برخی ها اگه سرشون بره حرفشون نمی ره.

و مسئله سوم این است که جلب توجه و انگیزه کنه این حرف و قراری که گذاشته برای خودش. یعنی هرچند اعتقاد داره. اما همیشه که اعتقاد به عمل منجر نمی شه. نیاز به انگیزه مضاعف است خیلی جاها. اگر این انگیزه مضاعف ایجاد نشه، فرد شروع به عمل نمی کنه و در مرحله عمل سستی می کنه و از عقاید و حرفهای خودش دست برمی دارد.