سلام بر سه ساله ی حسین.........

[فاطمه قطب تحریری]

دست هایت کوچک بودند برای به آغوش کشیدن رنج و سختی
اما تو چقدر سر بلند بیرون آمدی از دردها و دلتنگی ها
صبر را از چه کسی به ارث برده بودی
نمیدانم!
اما ایمان همپای تو بزرگ شده بود
سه سال برایت کافی بود
تا بشوی شبیه ترین به فاطمه (س)
تو اگر هجده ساله می شدی چه می کردی؟!!

کاش گوشه ای از صبر تو به من می رسید
کاش گوشه چشمی به من میکردی....