زندگیست دیگر!همیشه که همه رنگهایش جور نیست،همه سازهایش کوک نیست!باید یاد گرفت با هر سازش رقصید،حتی با ناکوک ترین ناکوکش...اصلا رنگ و رقص و ساز و کوکش را فراموش کن!حواست باشد به این روزهایی که دیگر برنمی گردد...به فرصت هایی که مثل باد می آیند و می روند و همیشگی نیستند،به این سالها که به سرعت برق می گذرند....
علاقه مندی ها (Bookmarks)