مهمترین دلیلش اینه که اینجا کسی نیست تا مخترعین رو ساپورت مالی کنه . وقتی بستر رشد برای مخترع مهیا نباشه، طبیعتا میره جائی که برای اهداف و افکارش ارزش قائل بشن . به همین دلیله که فرار مغزها به وجود میاد . ما تا الان توی جشنواره خوارزمی چندتا اختراع داشتیم؟ چندتاشون به مرحله ساخت رسیده ؟ شاید کمتر از 20 درصد .
خوب وقتی چنین بستری برای رشد مخترعین فراهم نباشه ، چه کار باید کرد؟
من در سال 79 دستگاهی رو برنامه ریزی و طراحی کرده بودم که به وسیله یک حرکت ساده و بدون نیاز هیچگونه سوختی، برق تولید می کرد. طرحم رو به فنی حرفه ای بردم و اونها تأیید کردن و گفتن که طرح آزمایشگاهیش حد اقل 3 الی 5 میلیون تومن هزینه بر میداره . ولی اگه به تولید انبود برسه تا قیمت نیم میلیون یا کمتر هم کاهش پیدا می کنه . خب من کسی رو نداشتم که منو ساپورت مالی کنه. چه کار باید می کردم؟ هیچ! بی خیالش شدم .
علاقه مندی ها (Bookmarks)