شعر اول تقدیم به "علیرضا بهنام" عزیز به خاطر شعرهایش که ترکِ هر عادتیست
و دشمنان بسیاری برایش میتراشد.
عادت
ترک میکُند عادت را
و شعر
به سمتِ شدن میرود
شما هم بگذارید برای بعد!
دلِ من
گوش ندارد
چشم ندارد
فقط
میشکند.
******************************
میپوسم از پوست
و در تمامِ تنم تو جوش میزنی
مثل لکه لکهْ عروس روی دندههای تخت
مثل زخمْ زخمْ چشم روی خندههای من
جوش میزنی
و در چروکِ نگاهم گم میشوی
عزیزم
عزیزِ دلم!...
قیچی زد به روزهایم
چشمِ غم انگیزِ ترس
قیچی میزند تو را،
از تکرارِ تو میافتم.



پاسخ با نقل قول


علاقه مندی ها (Bookmarks)