عشق از واژه عَشَقَة گرفته شده و به معنی محبت و دوستی شدید است. هوس مترادف هوی به معنی آرزو و میل درونی است که نوعی جنون محسوب می شود و زایده سبکی عقل است. آنجا که عقل مجذوب خواسته های درون و زودگذر می شود هوی و هوس بر او چیره می شوند. اما عشق متعالی زاییده تکامل عقل است. اگر چه از لفظ عشق در معانی مجازی دیگری نیز به کار می برند ولی معنی حقیقی عشق، دوست داشتن خداوند متعال است. فرق بین عشق و هوس، عقل است.
عشق معطوف به غیر از خود است. در حالیکه محور هوس خود فرد و لذت اوست. در عشق، تمرکز به حالتها و لذتهای خود نیست. و خواست و شرایط معشوق جایگزین خودخواهی فرد می شود. هوس پاسخ به یک نیاز جسمانی و روانی است، مثل نیاز به آب، نیاز به اکسیژن، نیاز به غذا. ولی عشق فراتر از یک چنین نیازی هست. عشق فراهم آورنده رشد و خودشکوفایی فرد است...
با سلام
از این نگاهی که شما این موضوع پرداختید کاملا درسته
اما سوال اینجاست که توی زندگی روزمره و یابهتر بگم در عمل چطور میشه یه فرد عاشق رو از هوسباز تشخیص داد
و یا حتی در مورد احساسات خودمون چطور میتونیممطمئن بشیم که عشقه یا هوس
. . . آینده ای بساز که گذشته ات جلویش زانو بزند . . .
انتخاب سریع یک انجمن
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
قبل از هر گونه فعالیت در سایت به قوانین توجه نمایید.
علاقه مندی ها (Bookmarks)