بهترین حالت ادمی وقتیه ک فکر میکنه کاراش درسته و معبودش ازش راضی
و بد وقتیه ک اینطور نباشه
و بدتر اینه که اینطور نباشه ولی فکر کنه که ازش راضیه
و بدتر از این هم اینه که دیگرانم همین فکر رو کنند (که ازش راضیه)
ولی بدتر از همشون اینه ک بخیال این رضایت از یاد اون غافل شه و این یعنی ...
اون وقته که دیگران با تلنگر بیدار شن ولی اون باا پاره اجرم بهوش نمیاد چون فکر میکنه بهوشه (چون خودش بقیه رو بهوش میاره و بقیه قبولش دارن) ...
واین یعنی عادت میکنه به نادیده گرفتنش .... خیلی راحت حضورشو نادیده میگیره و ...
دیگه از این بدترم داریم !!!
علاقه مندی ها (Bookmarks)