دلنوشته ...

[sevda_sj]

درد ما بی خبریست
درد ما تنهاییست
درد ما روز وشبهای همه تکراریست . . .
درد ما آسمانیست که هوایش سرب ست
و زمینش زندان. . .
مردمانش پی نان
.

لبهایم را پر از واژه های حضور میکنم
قلبم را لبریز دوست داشتن
کنار دلتنگی پهلو میگیرم
گویی برای شکستن آماده ام. . .
من واژگان را جز برای دوست داشتن صدا نمیزنم
و سکوت را در پی فریاد دقیقه ها میرقصانم
شاید باز رهگذر روزهای خالی از دلهره باشم

[aynaz.t]

این روزها چه غمگیندلم
چشم ها خیس اشکند
لبان خنده ای ندارند
جنگیست عظیم
نه فقط میان پسر معاویه(یزید)
با پسر علی(حسین)
که بین همه مردم جنگ است
چه زیباست علمدارت باشم
برای علی اصغر آب بیاورم
اصلا چه می شد مثل علی اکبر
شمشیر میگرفتم
کجایید سینه زنان
زنجیر زنان
برخیزید بجنگید
با نفس خود
همراه با سربازان حسین
که وفادار مانده اند
برخیزید
فقط اشک کافی نیست بهتر که عاشق باشیم
خبر محرم ملکوت را عزادار کرده
کمی اب بیاورید
تمام خاک تشنه است
یک روز آب تمام می شود
هر روز عاشوراست می دانم
ایناز

[نسیم بهآر]

ﺧﺪﺍﯾـــــــــــا...

ﺍینروزها خیلی ها ﺩﺍﺭند ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﺻﺪﺍیت می کنند:

یک نفر ﺭﻭی ﺗﺨﺖ ﺑﯿﻤﺎﺭﺳﺘﺎﻥ

یک نفر داخل یک سلول ﺯﻧﺪﺍﻥ

یک نفر ﮐﺎﺭتن خواب ﮔﻮﺷۀ ﺧﯿﺎﺑاﻥ

یک نفر ﺗﻨﻬﺎیی در ﺍﺗﺎﻗﺶ وچشم انتظاربه زنگ درخانه اش...
و خیلی های دیگر...

ﺧﺪﺍﯾﺎ ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﺩلهایشان ﮔﻮﺵ ﺑﺪﻩ و ﺣﺮفهایشان را بشنو...

ﺧﯿﻠﯽ ها به تو ﻧﯿﺎﺯ ﺩﺍﺭند...

ﺩﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﺯندگی هایشان ﺑﮑﺶ...

خدایا اینروزها خیلی ها دستهاشون به سمت اسمونت بلنده...

خدایاهیچ دستی راناامیدازدردرگاهت برنگردان..

آمیــــــــــــــــــــن یارب العالمین
از گوشه ی اشكهایت یادی زما كن التماس دعا

[نسیم بهآر]

خدای من !
نه آن قدر پاکم که کمکم کنی و نه آن قدر بدم که رهایم کنی …
میان این دو گمم !
هم خود را و هم تو را آزار میدهم …
هر چه قدر تلاش کردم نتوانستم آنی باشم که تو خواستی و هرگز دوست ندارم آنی باشم که تو رهایم کنی …
آنقدر بی تو تنها هستم که بی تو یعنی “هیچ” یعنی “پوچ” !
خدایا هیچ وقت رهایم نکن !

[solinaz]

ﺩﺭﺩﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﻻﯾﮏ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ ﺯﯾﺒﺎ ﺑﻮﺩ ! ﻧﻤﯿﺪﺍﻧﺴﺘﻢ !
ﻣﮕﺮ ﺩﺭﺩ ﻫﻢ ﺯﯾﺒﺎ ﻣﯿﺸﻮﺩ ؟
ﻫﯽ ﺭﻓﯿﻖ ﻣﺠﺎﺯﯼ ﻣﻦ ...
ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻫﺎﯾﻢ ﺩﺳﺖ ﺧﻮﺩﻡ ﻧﯿﺴﺖ
ﺩﻟﻢ ﻣﯿﻨﻮﯾﺴﺪ ﻭ ﻣﻦ ...
ﻓﻘﻂ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ .
ﺑﻪ ﻋﺒﻮﺭ ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﻢ ﻭ ﺩﻏﺪﻏﻪ ﻫﺎﯼ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ ...
ﺷﺎﯾﺪ ﺁﺭﺍﻡ ﺗــﺮ ﻣﯽ ﺷﺪﻡ ﻓﻘــﻂ ﻭ ﻓﻘـــﻂ ...
ﺍﮔﺮ ﻣﯿﻔﻬﻤﯿﺪﯼ ...
ﺣﺮﻓﻬﺎﯾﻢ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﺍﺣﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﯽ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﻧﺸﺪﻩﺍﻧﺪ !!

[setayesh shb]

و من روزی پـــایــــان خواهــــم داد به این روز هـــای تلـــــخ
این روز هایی که در کنار تمام خوشـــی هایم باز هم تلــــــخ است

پــــایــــان میدهم به این پـــایـــان تلـــخ روزی
و آن روز است که نمایش میدهم این پـــایــان را
به تمام کسانی که
تمام این خوشـــی هایم را به تلخــی تبدیل کردند
ع.ط

دل به غم سپردم در عبور سال‌ها
زخمی از زمانه و خسته از خیال‌ها
چون حکایتی مگو رفته‌ام ز یادها
برگ بی درختم و در مسیر بادها
نه صدایی نه سکوتی، نه درنگی نه نگاهی
نه تو را مانده امیدی، نه مرا مانده پناهی
نیش‌ها و نوش‌ها چشیده‌ام
بس روا و ناروا شنیده‌ام
هر چه داغ را به دل سپرده‌ام
هر چه درد را به جان خریده‌ام
در مسیر بادهاهر چه داغ را به دل سپرده‌ام
هر چه درد را به جان خریده‌ام
در عبور سال‌ها

[تووت فرنگی]

وقتی که دیگر نبود
من به بودنش نیازمند شدم
وقتی که دیگر رفت
من به انتظار آمدنش نشستم
وقتی که دیگر نمی توانست مرا دوست بدارد
من او را دوست داشتم
وقتی که او تمام کرد
من شروع کردم
وقتی که او تمام شد
من آغاز کردم
چه سخت است تنها متولد شدن
مثل تنها زندگی کردن است
مثل تنها مردن


دکتر شریعتی

[ایلین1366]

یارمن یوسف نیا اینجا کسی یعقوب نیست
لحظه ای چشمانشان از دوریت مرطوب نیست


ای گل زیبا کسی از غربتت اشکی نریخت
نازنین اینجا خدا هم پیششان مرغوب نیست


نوبهارم در فراقت هیچ کس محزون نیست
منجی انسانیت اینجا شرایط خوب نیست


گر چه در هر جمعه ای زیبا دعایت می کنند
این دعاها بر زبان است جنسشان مرغوب نیست




"الهم عجل لولیک الفرج"

[نارون1]

اگر کسي تو را با تمام مهربانيت دوست نداشت ... دلگير مباش که نه تو گناهکاري نه او

آنگاه که مهر مي ‌ورزي مهربانيت تو را زيباترين معصوم دنيا مي‌کند ... پس خود را گناهکار مبين

من عيسي نامي را مي شناسم که ده بيمار را در يک روز شفا داد ... و تنها يکي سپاسش گفت!!!

من خدايي مي شناسم كه ابر رحمتش به زمين و زمان باريده ... يکي سپاسش مي گويد و هزاران نفر کفر !!!

پس مپندار بهتر از آنچه عيسي و خدايش را سپاس گفتند ... از تو براي مهربانيت قدرداني مي کنند.

پس از ناسپاسي هايشان مرنج و در شاد کردن دلهايشان بکوش... که اين روح توست كه با مهرباني آرام ميگيرد

تو با مهر ورزيدنت بال و پر ميگيري

خوبي دليل جاودانگي تو خواهد شد ...

پس به راهت ادامه بده

دوست بدار نه براي آنکه دوستت بدارند ...

تو به پاس زيبايي عشق ، عشق بورز و جاودانه باش...

[میترا پوررحیم]

اگر کسي تو را با تمام مهربانيت دوست نداشت ... دلگير مباش که نه تو گناهکاري نه او

آنگاه که مهر مي ‌ورزي مهربانيت تو را زيباترين معصوم دنيا مي‌کند ... پس خود را گناهکار مبين

من عيسي نامي را مي شناسم که ده بيمار را در يک روز شفا داد ... و تنها يکي سپاسش گفت!!!

من خدايي مي شناسم كه ابر رحمتش به زمين و زمان باريده ... يکي سپاسش مي گويد و هزاران نفر کفر !!!

پس مپندار بهتر از آنچه عيسي و خدايش را سپاس گفتند ... از تو براي مهربانيت قدرداني مي کنند.

پس از ناسپاسي هايشان مرنج و در شاد کردن دلهايشان بکوش... که اين روح توست كه با مهرباني آرام ميگيرد

تو با مهر ورزيدنت بال و پر ميگيري

خوبي دليل جاودانگي تو خواهد شد ...

پس به راهت ادامه بده

دوست بدار نه براي آنکه دوستت بدارند ...

تو به پاس زيبايي عشق ، عشق بورز و جاودانه باش...

خانم نارون عالی بود نوشتتون. چند تا چیز قشنگ از همین به اصطلاح حرفای ساده یاد گرفتم ممنون