کمی ...........

["VICTOR"]

کـــــــمی ...

از گرسنگى نترسید




در جامعه فعلی افراد گرسنگى را بزرګترین دشمن خود می دانند تا جایی که این تفکر را از کودکی در ذهن بچه های خود ملکه می کنند و هر روز هم به آنها ګوشزد می کنیم که : (مامان این تغذیه را ببر مدرسه که خدایی نا کرده ګرسنه نشی). مګر گرسنگى چه غولی است که اینقدر بچه را از آن می ترسانید . شما مګر شیعه همان علی (علیه السلام) نیستید که می فرمایند: من اینقدر به خودم گرسنگى می دهم که به یک تکه نان ولع پیدا کنم یا بعضا از فرت گرسنگى سنګ به شکم خود می بستند ،اینها فقیر که نبودند.

مګر ما تسلیم اسلام پیامبری نشدیم که می فرمایند: اصلا بیماری با گرسنگى جمع نمی شود.
پس چرا؟؟؟

پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ):
جایگاه بهترین شما نزد خداوند (عزوجل ) آنست که بیش از همه گرسنگى مى کشد و بیش از همه مى اندیشد؛ و منفورترین شما نزد خداوند متعال ، هر پرخواب پرخور پرآشام است .

خوشا به حال آنان که شکم ، تهى مى دارند و گرسنگى مى کشند. آنان کسانى اند که در روز قیامت ، سیر مى شوند.

همدمان گرسنگى در این سراى ، همدمان سیرى در سراى دیگرند و منفورترین مردم نزد خداوند، پرخوران آکنده شکم اند.

یکى از صحابه روایت کرده که پیامبر - که درود خداوند بر وى و خاندانش باد - فرموده است : ((پیوسته کوبه در بهشت را بزنید تا برایتان باز شود)). (راوى مى گوید:) گفتم : چگونه پیوسته کوبه در بهشت را بزنیم ؟ فرمودند: ((با گرسنگى و تشنگى )).

فایده هاى جسمى گرسنگى کشیدن (البته در حد معقول)

الف - سلامت تن

پیامبر خدا (صلى الله علیه و آله و سلم ): روزه بدارید تا تن درست بمانید.

خداوند به یکى از پیامبران بنى اسرائیل ، وحى کرده که ((به طایفه ات خبر بده هیچ بنده اى ، یک روز براى خشنودى من روزه نمى گیرد، مگر آن که تن او را سالم مى داریم و او را پاداشى بزرگ مى دهم )).


امام على (علیه السلام ):
روزه ، یکى از دو (طریق ) سلامت است
گرسنگى کشیدن ، سودمندترین درمان است .
گرسنگى و بیمارى ، با هم جمع نمى آیند.


ب - خوش مزگى غذا


امام هادى (علیه السلام ):
شب زنده دارى ، خواب را شیرین تر مى کند و گرسنگى ، غذا را خوش مزگى مى افزاید.


فایده هاى روحى گرسنگى کشیدن

الف - دامن در کشیدن از گناه
امام على (علیه السلام ):
گرسنگى کشیدن ، چه نیکو یارى اى براى پاک دامنى است

ب - رهایى از شیطان

ج - تقرب به درگاه خداوند

د - (رسیدن به ) علم و حکمت

ه‍- دیدن خداوند با دیده دل