پیرامون رفتارهای اجتماعی ...

["VICTOR"]

سلام مجدد

از دوستانی که شرکت کردن و شرکت خواهند کرد بسیار سپاسګزارم ...

نظرات دوستان رو می خونم و اګه نقل قول نمی کنم و پاسخ نمیدم عذرخواهم ... ببخشید ... روانشناسان ګرام اینجا برای پاسخګویی حضور دارن

خب از اون جایی که قرار بوده و هست ایرادات هم بیان بشه منم با اجازتون مواردی رو اضافه می کنم و پاسخ هاتون رو خواهم خوند حتماً ...

خواهشاً با لحن آروم بخونین ، ګفتم چون معلوم نمیشه دارم چطور صحبت می کنم

یه سری از موارد که بی فرهنګی حساب میشن رو ستایش خانوم بیان کردن و من هم موافقم ، البته اضافه می کنم ریختن زباله از پنجره ی ماشین به بیرون ، در پیاده رو ها که اشاره شد ، در مکان های ګردشګری ، حتی در جلساتی که افراد سطح بالایی هم حضور دارن بسیار این رفتار مشاهده شده ، نمونش رو دیشب شاهد بودم ، که در حضور سطل های زباله چه مقدار بر روی زمین زباله ریخته شده بود و البته مسئولین هم مقصرند چون اغلب بازیافتی هستن و براش مکان های جدا در نظر نګرفتن (البته بګم که در شهرداری تبریز فقط من دیدم تفکیک صورت میګیره نمیدونم چرا فقط اونجا آخه؟؟؟)

مورد دیګه عدم صبر مردم هست خصوصاً در رانندګی ، مثال عرض می کنم یه نفر اشتباهاً مسیری رو اومده حالا میخواد به سمت دیګه بره ، قبوله کارش اشتباه هست ولی برای جلوګیری از هرج و مرج باید افراد صبور باشن و اجازه ی عبور به اون فرد رو بدن که رعایت نمیشه در 90 درصد مواقع ...

یا اینو بارها ګفتم می خوان وارد مکان عمومی بشن و یا از اونجا خارج بشن ! مثل وسایل نقلیه! (مثل مترو ، قطار ، اتوبوس ، هواپیما) ، چنان عجله ای دارن که انګار می خوان برن جون یک فرد رو از خطر نجات بدن ، عزیز من به کجا چنین شتابان؟؟؟ خب در این بین هم ناخودآګاه مواردی اتفاق میفته مثل آزار دیګران که چقدر زشته! یا من نمیدونم وقتی فردی میره زیارت چه اصراریه به ضریح برسه؟ نه واقعاً می خوام بدونم؟ این تحلیلای الکی که می کنن چیه آخه؟ خانوم یا آقای محترم واستا عقب خیلیم مؤدب زیارت کن و سلامی عرض کن ، دیګه باز دستتون به ضریح بخوره معجزه میشه؟ یکم بعضی عقاید باید تغییر کنن یا راهکار جدیدی براشون پیدا کنن!

در ادامه موارد دیګه مثال میزنم از احترام قائل شدنا ، میری سینما ، میری کنسرت موسیقی ، میری تئاتر ، میری یه جا برنامه تفریحی ، میری همایش ، میری یه جلسه ی مهم یا غیر مهم ، در جمع های این چنینی که میری ، اصلاً روضه ، سخنرانی به هر نحوی ، داره برنامه اجرا میشه و شخصی صحبت می کنه ، میبینی مخاطبین با هم صحبت می کنن ، میبینی پیامک بازی می کنن (باز این خوبه!) ، خوراکی میل می کنن!!!! صدای خش خش چیپس و پفک و ... ، اینه احترام قائل شدن!؟ می بینی تخمه می خورن !!!!!!!!! عزیز من نیا! راحت! چرا میای خب؟ بابا اینا هیچی طرف دیر میاد ؛ رأس ساعت بیا تا مزاحم بقیه هم نشی! تا وقتی تو ایران خواستن برنامه ای رو شروع کنن الکی تأخیر نندازن! نګن مردم دیر میان نیم ساعت یک ساعت زودتر اعلام نکنن که چون مردم دیر میان! یاد بګیرن اونا هم آماده باشن رأس ساعت!

این بی احترامی ها از جانب ما نباشه تا مسئولین متوجه نوع برنامه هاشون بشن! چرا که اګه برنامه خوب نباشه و ما نریم ، استقبال کم میشه و یه تلنګره! اما اګه مثلاً دیر بریم بګیم چون برنامشون خوب نیست ، حرف بزنیم بګیم برنامشون درد نمی خوره و ... این دردی رو دوا نمی کنه! شما با احترام برو اګه نمیدونستی برنامه چیه، دیدی بی کاربرد و مضمونه همون طور با احترام تو یه وقت مناسب بیا بیرون ، به مسئولینشم ایرادات رو بګو ، خیلیم عالیه و محترمانه!
اصن ګریم میګیره کم کم دیګه

این مسئولینم خداوند بهشون خرد جمعی عنایت بفرماید که برنامه هاشون رو سامونی بدن ، آمــــــــین

مثلاً (مثاله آ چون باهش سر و کار داشتم میګم) میان در رستوران ها موسیقی زنده رو آزاد میذارن ! اون وقت در مراکز فرهنګی کنسرت های سنتی با اشخاص سرشناس رو منع می کنن! عزیز من این خودش اهانت به هنره!

یه مورد دیګه دیشب در چه جمعی که 10000 نفر حضور داشتن عده ای اجرای زنده ی موسیقی داشتن ولی با چه سر و وضع نا بسامانی ، بعدِ 4 شب اجرا! نه سازشون کوک بود نه مجری آماده بود نه می دونست چی می خواد بګه! نه برنامشون سر ساعت شروع شد ، من نمیدونم چرا به چنین افرادی اجازه ی اجرا میدن! بګذریم ، موارد بعدی که تو دلمه

آقا جشن میګیرن با چه مجریا و صحبت هایی!!! بماند خیلی از افراد هم می پسندن! ولی خب کدوم قشر مورد پسندشون هست؟ باید برنامه هایی بیشتر برګزار بشه که افراد بافرهنګ تری جذب بشن و مخاطبینش باشن تا دیګران هم به این سمت سوق پیدا کنن نه بالعکس! (نظر شخصی منه)

خب شما ببینین نتیجه ی این جشن های حساب نشده چی میشه ؟! دختر خانوم 20 و اندی ساله حول 25 با چادر ، مو بیرون و دست ها تا آرنج برهنه میاد اونجا ، آهنګ شاد پخش می کنن ایشون حرکات موزون انجام میدن و آقایی پشت سر ایشون چی میګن : «عروس چقدر قشنګه ... » واقعاً حقته ، اصن آدم می مونه چی بګه آ

یه حسن هم بګم که خیلی روم تأثیر ګذاشت و خوشحال شدم و کلاً سرشار از انرژی دست همه جوونای ګلی که کمک می کنن درد نکنه ، آقا خـــــــــــــــــــــــد ا قوت ، واقعاً خوشم اومد جوونایی که چقدر پشت سرشون شاید بد ګفته بشه ولی بدون اینکه کسی متوجه بشه اوقاتی رو صرف کمک به بچه های ناتوان می کنن مخصوصاً وقت میذارن برا استحمام معلولین سخت جسمی ، وقت میذارن صرف روحیه دادن بهشون ، هزینه می کنن براشون ، کلاً دست مریزاد ، اینم یه حسن عالی از جوونای ما خدایا کمک کن ما هم بتونیم جزو این دست افراد قرار بګیریم

خب ایراد بعدی ، چرا یاد ګرفتیم از حرفای هم منظور داشته باشیم؟ مثلاً من 98 درصد اوقات بدون هیچ ګونه منظوری صحبت می کنم ولی طرف مقابلم از صحبت من برداشت منفی!!!! می کنه؟! اصلاً جامعه به سمت بدبینی سوق پیدا کرده ، حالا جالبه با منظور که صحبت می کنم کسی متوجه نمیشه کلاً از دید من اغلب سوء تفاهماتی که ایجاد میشه از با منظور برداشت کردن صحبت یه فرد هست و اغلب هم برداشت با بُعد منفی!

مورد بعد
وقتی با کسی برخورد می کنیم که بی محابا ادب رو رعایت نمی کنه چه کنیم؟ سکوت بهتره یا خیر؟ نه اګه سکوت بهتره چرا صحبت می کنیم؟ در هر موضوعی منظورم بود ، مثال با یک غریبه در موردی صحبت می کنی ، نمی فهمه چی میګی!!!!!!! یا میزنه خودشو به اون در!!!!!!!! یا نمی خواد قبول کنه!!!!!!!! آقا این موقع ها چه برخوردی باید با طرف داشت؟ من یکی که یه نګاه می کنم بعدشم محل نمیدماز اون جا دور میشم


مشکل بعدی که خیلیم مهمه ، فرد محترمی قرار بود شرکت کنن که شرف یاب نشدن، بیان کردن و من ذکر می کنم ، کوته فکری برخی جوانان امروزی هست و طبق مثال هایی که عرض کردن بیان می کنم :
مثال خانم یا آقا آرزوشه با نیکی کریمی یا فرضاً علی کریمی عکس بندازه ، آرزوهای واهی داره ، مثلاً دلش می خواد با روش های ... انګشت نما بشه ولی استعدادش رو استفاده نمی کنه! یا زیاد ګفتن که خاطر ندارم منظور مهم هست که رسید ...

دیګه خیلی هست ولی الآن به نظرم همینا حل بشه خیـــــــــــــــــــــــ ــــــــــلیه !!!

[علي پارسا]

یه سری از موارد که بی فرهنګی حساب میشن رو ستایش خانوم بیان کردن و من هم موافقم ، البته اضافه می کنم ریختن زباله از پنجره ی ماشین به بیرون ، در پیاده رو ها که اشاره شد ، در مکان های ګردشګری

کاملا" موفقم، اين جزو بارز ترين بي فرهنگي هاي موجود جامعه است.
من خودم به هيچ عنوان آشغال در خيابان نمي ريزم، آخرين باري که آشغال ريختم شايد هفت هشت سال پيش بود، يک تيکه کاغذ ته جيبم بود گوله اش کردم انداختم تو خيابون (گوله شده اش اندازه نصف يک عدس هم نشد!)
اصلا" اگر آشغال بريزم حالت بدي بهم دست مي دهد،
به نظرم صدا و سيما در اين زمينه خيلي مي تواند کار کند (که متاسفانه کار نمي کند!) کافي است يک سريال طنز درست کنند و در آن اين رفتار ناشايست را به تمسخر بگيرند.

["VICTOR"]

کاملا" موفقم، اين جزو بارز ترين بي فرهنگي هاي موجود جامعه است.
من خودم به هيچ عنوان آشغال در خيابان نمي ريزم، آخرين باري که آشغال ريختم شايد هفت هشت سال پيش بود، يک تيکه کاغذ ته جيبم بود گوله اش کردم انداختم تو خيابون (گوله شده اش اندازه نصف يک عدس هم نشد!)
اصلا" اگر آشغال بريزم حالت بدي بهم دست مي دهد،
به نظرم صدا و سيما در اين زمينه خيلي مي تواند کار کند (که متاسفانه کار نمي کند!) کافي است يک سريال طنز درست کنند و در آن اين رفتار ناشايست را به تمسخر بگيرند.

سلام
راهکار لطفاً آقای پارسا

راهکارهایی که من میدونم جهت ریختن زباله این موارد هستن که اضافه کنید خوشحال میشم ، در ضمن در ارتباط با محتوای فیلم ها دو شب پیش در ګفتګوی خبری صحبت کردن که خب کلاً دخلی به ما نداره ... ولی من با پیشنهاد شما جهت تمسخر در طنز کاملاً مخالفم ...

1. زباله ای اګر در خیابون دیدیم اللخصوص اګر شخصی اونجا بود که روی زمین زباله می ریخت ، در مقابلش از روی زمین برداریم و در سطل بریزیم ...
2. یه تذکر دوستانه ګاهی مؤثره مخصوصاً اګه شخص طفل باشه ...
3. تشویق کودکان هم من دو سه مرتبه ای امتحان کردم خوبه ...
4. تو تاپیک آقای شوماخر هم نوشتم پشت ماشینا به جای این نوشته های الکی و تصاویر بی مضمون (برچسب ها) در ارتباط با این موضوع مطلب بنویسیم یا نوشته بودم از اینایی که تبلیغاتی هستن قرمز و مشکی (اسمشو بلد نیستم) نوشته ها رد میشن در خیلی از مکان ها هست، پشت پنجره ی ماشین یه باریکشو بذاریم که جملات فرهنګی رو مرور کنه و این طوری فرد پشت سری بخونه خیلی مؤثره ، مشابه این منظورمه (امضای مدیر بخش پزشکی) :

5. اینم چند روز پیش نوشتم همونجا چند تا پاکت یا نایلون در ماشین داشته باشیم ، دیدیم کسی زباله به بیرون میریزه بهش بدیم بګیم آقا یا خانم محترم لطف کن زبالتو این تو بریز ...
6. دیګه برای اینکه یه خورده وضع طبیعت بهتر بشه بریم عضو ګروه رفتګران طبیعت بشیم که من نحوه ی عضو شدنش رو متأسفانه نمیدونم چنانچه کسی مطلع هست بیان کنه ممنون

[علي پارسا]

سلام
راهکار لطفاً آقای پارسا
من با پیشنهاد شما جهت تمسخر در طنز کاملاً مخالفم ...

1. زباله ای اګر در خیابون دیدیم اللخصوص اګر شخصی اونجا بود که روی زمین زباله می ریخت ، در مقابلش از روی زمین برداریم و در سطل بریزیم ...
2. یه تذکر دوستانه ګاهی مؤثره مخصوصاً اګه شخص طفل باشه ...
3. تشویق کودکان هم من دو سه مرتبه ای امتحان کردم خوبه ...
5. اینم چند روز پیش نوشتم همونجا چند تا پاکت یا نایلون در ماشین داشته باشیم ، دیدیم کسی زباله به بیرون میریزه بهش بدیم بګیم آقا یا خانم محترم لطف کن زبالتو این تو بریز .

اتفاقا" من طنز را خيلي موثر مي دانم، قرار نيست کسي را مسخره کنيم!
ببينيد من يک تکه از فيلمنامه را برايتان تجسم مي کنم:
فرض کنيد شخصيت اصلي در فيلم يک پدر و پسر هستند که پدر مرتب بچه اش را تشويق مي کند زباله ها را در خيابان و جوي آب بريزد، کاراکترها خيلي مهم هستند! مثلا" پدر يک کاراکتري مانند مهران مديري در سريال برره باشد، يا يک شخصيتي مانند حميد لولايي (خشايار) در سريال زير آسمون شهر، با همان ادا و اطفار مخصوص خودشان، بعد يک تکه کلام را هم در سريال مد کنيم. فرضا" هر بار که پسر به توصيه پدر آشغال را در خيابان مي ريزد پدر بگويد: "آهان اين درسته!". و اين در يک سريال نود قسمتي هر شب به عنوان بخشي از موضوع اصلي پي گيري شود!
حالا پردازشش هم مي توان کرد، مثلا" در يک سکانس سريال پدر يک استدلال بيخود براي پسرش به کار ببرد که چرا بايد آشغال را در جوب بريزي.
مثل اين: (متن فيلمنامه):
1- پسر و پدر در حال قدم زدن هستند که پسر آشغال خود را در سطل زباله کنار خيابان مي اندازد.
2- پدر رو به پسر: پسر جون صد دفعه گفتم آشغالت را بنداز تو جوب، تو سطل آشغال که بريزي يکي بايد يکي يکي همه سطل آشغالهاي محل را با زحمت خالي کنه! ولي تو جوب که بياندازي آب خودش همه آشغال ها را مي برد ته محل جمع مي کنه اونوقت رفتگر ها هم کارشان راحت تر مي شود!!!! (يعني يک استدلال در پيتي).
بعد اين ماجرا به اشکال مختلف در نود روز روي آنتن باشد.
بعد تصور کنيد توي خيابان هر کسي که آشغال ريخت مردم با خطاب غير مستقيم و به طنز بگويند: "آهان اين درسته"!!!!
مخصوصا" بچه مدرسه اي ها که تعطيل مي شوند، وقتي با هم هستند و دارند بر مي گردند خانه از يک شيطنت خاصي برخوردارند، حالا فکر کنيد هر روز هزاران بچه مدرسه اي تعطيل شده و در خيابان راه مي روند و هر که آشغال ميريزد بگويند: "آهان اين دسته!"، يا مثلا" در اتومبيل پشت ترافيک هستيد و از ماشين بغلي کسي آشغالي بيرون مي ريزد و بعد ما رو به او مي کنيم و با لبخندي طنز آميز مي گوييم: "آهان اين درسته!" ..... فکر کنم تاثيرش از اينکه به طور جدي به کسي تذکر دهيم خيلي بهتر باشد.
هم تذکر داده شده هم دو طرف لبخند مي زنند و هم طرف سعي مي کند کارش را تکرار نکند.
تذکر مستقيم شايد زياد جواب ندهد، چون ما همه مي دانيم اين کار بد است، ولي اغلب از روي عادت يا به واسطه اينکه همه انجام مي دهند و قبح مطلب ريخته شده اين کار را انجام مي دهيم، بعد يک مرتبه توي اين همه آدم يک هو يکي بيايد و دست بر قضا فقط به ما تذکر دهد خيلي بريمان ناراحت کننده خواهد بود. نه اينکه از دست طرف ناراحت شويم، از دست خودمان هم ناراحت خواهيم شد.
البته مطلق نظر نمي دهم، مثلا" يک زمينه سازي در رسانه ها شود که: هموطنان بياييد از اول مهر هر کدام ما آشغال ريخت ديگران بهش تذکر دهند، اگر اين زمينه چيني بشود يک مقدار شرايط تذکر مهيا تر مي شود.
فرضا" همين کمربند ايمني را ببينيد، کم کم فرهنگ سازي شد و رويش کار شد و به جايي رسيد که خود به خود افراد اگر قانون هم اجبار نکند خودشان کمربند مي بندند.
در صورتي که از قبل قانون بود و خودمان هم مي دانستيم که بستن کمربند خوب است.
ولي اگر چند سال پيش يک مرتبه يکي بي مقدمه مي آمد و به شيشه ماشين شما مي زد و خيلي با احترام به شما مي گفت: "آيا بهتر نيست کمربند ايمني خود را ببنديد؟" چه حالتي به شما دست مي داد؟
مي دانستيد که راست مي گويد و قبول مي کرديد، ولي حالت خوبي پيدا نمي کرديد!، تازه اگر کمي بي فرهنگ هم بوديد ممکن بود يک چيزي هم بارش کنيد! مثلا": "برو پي کارت بابا، بچه مثبت!"
البته در مورد تذکر به کودکان و اطفال کاملا" با شما موفقم بسيار پيشنهاد خوبي است و جواب مي دهد.
در مورد اينکه جلو طرفي که آشغال مي ريزد آشغالش را برداريم هم موافقم، اتفاقا" من هم همين ديروز پريروز داشتم به اين موضوع فکر مي کردم، يک کم ظرافت مي خواهد، بايد يک جوري باشد که اون حالت "بچه مثبت بازي" که گفتم را القا نکند چون در آن صورت اثرش کم رنگ خواهد شد.
موفق باشيد.

[zoh_reh]

سلام
پیرامون رفتارهای اجتماعی عنوان بحثیه که دوستمون evin Allah استارتشو زدند و تا اینجا در مورد مسائل:

خانه و خانواده
محبت کردن مشروط و غیر مشروط
مد و مدگرایی
رعایت نظافت و بهداشت در مجامع عمومی و تاثیر رسانه در این مورد
گریزی زده شد، برای سازماندهی بهتر بحث بهتره که دوستان بحث خانه و خانواده رو به یه جایی برسونیم ،

نقش زن در خانه و خانواده
اشتغال زن در خارج از خانه و تحکیم خانواده
وظیفه مرد بعنوان همسر و پدر در خانه و خانواده

لطفا دوستان از منظر روانشناسی اجتماعی به موضوع نگاه کنند و از پافشاری بر نظریات و تعصبات شخصی خودداری کنند تا بتوانیم یک گفتگو علمی داشته باشیم.

[بلدرچین]

زن به عنوان ارامش و روشنای خانه تلقی می شود.اگر اشتغال زن ضربه ای به بنیان خانه و خانواده و رابطه ی زوجیت نزند،اشکالی ندارد.اما اگر باعث شود که بین زن و شوهر دیواری کشیده شود و یا حسادت و خصومتی به وجود اید اشتغال زن خوب نیست و بهتر است زن درون خانه کار کند و کارِ بیرون از خانه را به مرد واگذار نماید.
درباره ی وظایف مرد در خانه و خانواده بحث بسیار است.در یک کلام اینکه مرد باید مردانه رفتار کند و حامی خانواده و همسر و فرزند باشد و از کارهایی که ممکن است بنیان خانواده و رابطه ها رو هم بشکند خودداری کند.
زن و مرد مکمل هم هستند.مثل عقربه ی ساعت و شماره های ساعت می مانند.بهتر است عین ساعت منظم کار کنند چون درصورت کوتاهی یک تن نیمه ی دیگر بدرد نمیخورد و به کار نمی آید.

من عاشق این بحث ها هستم.امیدوارم نوشته هام بتونه بحث رو خوب جلو ببره...

[zoh_reh]

زن به عنوان ارامش و روشنای خانه تلقی می شود.اگر اشتغال زن ضربه ای به بنیان خانه و خانواده و رابطه ی زوجیت نزند،اشکالی ندارد.اما اگر باعث شود که بین زن و شوهر دیواری کشیده شود و یا حسادت و خصومتی به وجود اید اشتغال زن خوب نیست و بهتر است زن درون خانه کار کند و کارِ بیرون از خانه را به مرد واگذار نماید.
درباره ی وظایف مرد در خانه و خانواده بحث بسیار است.در یک کلام اینکه مرد باید مردانه رفتار کند و حامی خانواده و همسر و فرزند باشد و از کارهایی که ممکن است بنیان خانواده و رابطه ها رو هم بشکند خودداری کند.
زن و مرد مکمل هم هستند.مثل عقربه ی ساعت و شماره های ساعت می مانند.بهتر است عین ساعت منظم کار کنند چون درصورت کوتاهی یک تن نیمه ی دیگر بدرد نمیخورد و به کار نمی آید.

من عاشق این بحث ها هستم.امیدوارم نوشته هام بتونه بحث رو خوب جلو ببره...

خیلی ممنون از حضور بلدرچین عزیز در این بحث
بلدرچین گرامی شرکت در اکثر بحثهای علوم انسانی بخصوص رواتشناسی علی الخصوص روانشناسی اجتماعی نیاز به تخصص و تحصیل در اون مورد رو نداره چرا که همه ما هر روزه با این قضایا

مواجه و درگیریم ، با دنبال کردن بخث و دادن نظر هر چند شخصی میتونه راهگشا برا خود شخص و همچنین بقیه باشه ، لذا حضور همه کاربران در همه رده های سنی و هر نوع رشته و مدرکی حتما

مفید و مثمر ثمر خواهد بود.

مثال خیلی قشنگی زدین اگر قرار باشه عقربه ها در یک جهت مشخص حرکت کنند هم بسلامت خودشونو میرسونن هم بقیه رو که چشم به اونا دوختند رو خوب به مقصد میرسونن

ممنون از شما

[نو آور]

ما در ایران یک سری نقاط قوت فرهنگی داریم مثل مهمان دوستی، داشتن برخی عواطف لطیف انسانی نسبت به همنوع، حس مسئولیت نسبت به سرنوشت اطرافیان و ....
اما نقاط ضعف عمده ای هم در مقوله فرهنگی داریم که کتمان آنها مشکلی را حل نخواهد کرد مثل داشتن افتخار و غرور بیش از حد به پیشینه باستانی تمدنی خود، نداشتن گذشت نسبت به دیگران (این موضوع را در حوزه فرهنگ ترافیک به خوبی شاهدیم) و احترام به حقوق دیگران (در قضیه پرتاب آشغال از پنجره خودروها آن را شاهدیم)، بی تفاوتی همگانی نسبت به مسائل مبتلابه جامعه (همچون محیط زیست، میراث فرهنگی، کودک آزاری، همسر آزاری، فساد اداری، بی عدالتی، شکاف طبقاتی، عقب ماندگی علمی و فنی، عقب ماندگی در قوانین مدنی، رواج خرافات شبه مذهبی و ...)