دفتر خاطرات روزانه بچه هاي سايت نخبگان(حالا)

[setayesh shb]

همه چی از دیشب شروع شد
تو یاهو از سلی خداحافظی کردم و اومدم بیرونولی دلم نیومددوباره با موبایل برگشتمدیدم دوستم پیام داده فردا بریم بیرون بهم اس بده یاهو نیستم
هفته هاست تو خونماز بعد کنکور حساب کنید دیگهیعنی اصلا حوصله ی خودمم نداشتم برای بیرون(شرمنده ی فاطیما هم شدم )
ولی خب این دوستم برام خیلی عزیزه مگه میشه ازم چیزی بخواد بگم نه اصلا میشه به یه آبانی گفت نع؟؟!!جرئت دارید به یه آبانی بگید نع به یکیشون گفتم نه باهام قهر کرده الان
هیچی دیگه بهش گفتم صبح بهت خبر میدم میام یا نه...یعنی اصلا برام مهم نبود کجا میریمازش حتی نپرسیدم کجا میخوایم بریم
صبح چشمامو باز نکرده به مامانم گفتم اونم از خدا خواهی دید خیلی وقته تو خونه موندم گفت برو
تو راه که داشتیم میرفتم تازه به من گفتن که داریم میریم فرحزاد
اول که رسیدیم ترشی جات خوردیممن باز فشارم افتادسلیییییییییییی
رفتیم ناهار بخوریم هر کسی یه چیزی سفارش داد بعد دوستم به آقاهه گفت دوغ دو تا بیاریدآقاههخانوم اینا دوغش محلیه خانواده هم هست مطمئنیدحالا ما هم فقط سه نفر بودیمدوستم گفت آرهاخه سفارشاتمونم کم نبود که تا جا داشت غذا سفارش داده بودیمکلا گارسونای اونجا همشون ما رو سوژه کرده بودن میخندیدناز بالا سرمونم تکون نمیخوردنمن هی چپ چپ نگاه میکردم انگار نه انگارکار خودشونو میکردنهی هم با یه لبخند مسقره ای میپرسید چیز دیگه ای نیاز نداریدما هم یه نگاه به هم مینداختیم
جاتوووووووووووون بسیار خالی خیلی خندیدم بعد مدت ها
بلند که شدیم بیایم بیرون دوباره این گارسوناصف بسته بودن قشنگدونه دونه با یه لبخند مسقره خداحافطی میکردنمعلوم نبود چقدر مسقرمون کردن
آخه دیگه کم مونده بود پیازو با مشت بکوبیم روش
بسیااااااااااار خوش گذشت جای همتون خالی