با حرف شما کاملا" موافقم، بسيار حرف درستي است، من خودم يک تجربه خوب در اين زمينه دارم که برايتان تعريف مي کنم:
روزي که جنگ شروع شد من در سوسنگرد زندگي مي کردم، اون موقع تازه انقلاب شده بود و ايران هيچ انسجام نظامي براي دفاع از خودش نداشت. دشمن حمله کرد و شهرمون را گرفت، قدرت نداشتيم اون متجاوز نفهم رو بيرون کنيم، شهر ما شده بود ملک شخصيشون! اگر هر چي هم تلاش مي کرديم وقت تلف کردن و عمر نابود کردن بود. پس خانواده ام را برداشتم و جايي رفتم که از عمرم استفاده کنم، تو سوسنگرد نموندم تا عمرم را صرف يک تلاش که معلوم نبود آخرش چي ميشه کنم!
الآن هم در کاليفرنيا مدير هستم!
----------------------------------------------------------------------
توضيح: شهر سوسنگرد عاقبت با مجاهدت دکتر چمران (دکتراي رشته پلاسماي فيزيک از دانشگاه برکلي کاليفرنيا) و يارانش آزاد شد و او در اين راه جان خود را گذاشت (روحش شاد)
در نوشته فوق البته منظور از "من" در اصل "من فرضي است" نه شخص علي پارسا
علاقه مندی ها (Bookmarks)