وَ عَنْهُ علیه السلام: وَ اَمّا عِلَّةُ ما وَقَعَ مِنَ الْغَیْبَةِ فَاِنَّ اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ یَقُولُ: یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لاتَسْألُوا عَنْ أشْـیاءَ اِنْ تُبْدَ لَکُمْ تَسُؤْکُمْ.[-مائده: 101.]إنَّهُ لَمْ یَکُنْ اَحَـدٌ مِنْ آبائی إلاّ وَ قَـدْ وَقَعَـتْ فى عُنُقِهِ بَیْـعَةٌ لِطاغِیَةِ زَمـانِهِ وَ إنّى أخْـرُجُ حینَ أخْرُجُ وَ لا بَیْعَةَ لِأحَـدٍ مِنَ الطَّواغِیتِ فِىعُنَقى.
از حضرت ولى عصر علیه السلام نقل شده که فرمود: اما در مورد علّت غیبت، خداوند متعال مى فرماید: اى ایمان آورندگان از چیزهایى که اگر روشن شود بدتان مى آید سئوال نکنید. زیرا هیچ یک از پدران من نبودند جز اینکه تعهدى نسبت به طاغى زمان خود داشتند ولى زمانى که من خروج کنم هیچ تعهدى نسبت به هیچ یک از طاغوت ها ندارم (یعنى در برابر هیچ کس وظیفه تقیه ندارم).
منبع: کمال الدین و تمام النعمة 485: 4.
علاقه مندی ها (Bookmarks)