فکر می کنم در ایران، این مسئله بیشتر تابع قانون تجارت است. یعنی نحوه تنظیم توافق ملاک است. می توان مثل قواعد رایج در بورس ایده یا بازار دارائیهای فکری، برای همیشه، کلیه حقوق ناشی از حق ثبت اختراع و حق تجاری سازی، انتفاع و بازتولید محصول را به همراه انتقال دانش فنی و نقشه های مهندسی آن، منحصرا به خریدار واگذار کرد و یا از نظر زمانی و یا تعدد تولید محدودیت قائل شد و یا می توانند مخترع با سرمایه گذار، قرارداد مشارکت در سود و زیان منعقد کنند و ....
علاقه مندی ها (Bookmarks)