داروهاي غيرنسخه‌اي که تجويز آنها در سالمندان نابجاست

[Helena.M]

5 ساير داروهاي غيرنسخه‌اي

داروهاي غيرنسخه‌اي که صرف‌نظر از تشخيص، تجويز آنها در سالمندان نابجاست، عبارت‌اند از :

1)آنتي‌هيستامين‌ها/آنتي‌کولينرژيک‌ها،

2) ديفن‌هيدرامين،

3) داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي قديمي‌شامل ناپروکسن (در صورتي که در درازمدت مصرف شوند)،

4) روغن‌هاي معدني،

5) سولفات‌فروس با ميزان بيش از 325 ميلي‌گرم در روز و

6) سايمتيدين.

درباره اين داروهاي غيرنسخه‌اي که در فهرست زیر ذکر شده‌اند، بايد به چند نکته توجه داشت:

نکته اول آنکه هرچند ممکن است مصرف اين داروها در سالمندان با بروز عوارضي همراه باشد ولي بايد همواره به خاطر داشت که معيارهاي بيرز صددرصد در همه موارد صحيح نيستند. يعني ممکن است که در برخي موارد، تجويز اين داروها در سالمندان به‌طور کامل بجا و صحيح باشد. البته بهتر است اين موارد به عنوان استثنا در نظر گرفته شوند. نکته دوم آن که ‌اين فهرست بايد در فواصل زماني کوتاه و به تناوب، به‌روز رساني شود. نکته سوم که در اين مقاله به آن اشاره شده، اين است که در فهرست بيرز به مشکلاتي مانند تداخلات دارويي پرداخته نشده است.

داروهايي که بر اساس تشخيص و شرايط بيمار سالمند ممکن است تجويزشان نابجا و غيرضروري باشد، عبارت‌اند از:

1 داروهاي حاوي سديم در نارسايي قلبي،

2 سودوافدرين و قرص‌هاي لاغري در فشار خون بالا،

3 ضدالتهاب‌هاي غيراستروئيدي و آسپرين در زخم‌هاي دئودنوم و معده،

4 ضدالتهاب‌هاي غيراستروئيدي و آسپرين در اختلالات انعقادي خون يا درمان‌هاي ضدانعقادي،

5 داروهاي آنتي‌کولينرژيک‌ و آنتي‌هيستامين‌هاي نسل اول در انسداد مثانه،

6 دکونژستانت‌ها در بي‌خوابي،

7 آنتي کولينرژيک‌ها در اختلالات شناختي و

8 آنتي‌کولينرژيک‌ها در يبوست مزمن.

اطلاع دقيق از داروهاي موجود در فهرست بيرز، اهميت زيادي در طب سالمندان دارد و در هنگام درمان، شکايات آنان را از بروز مشکلات ناشي از دارو کم مي‌کند.



جمع‌بندي


استفاده از انواع داروهاي غيرنسخه‌اي در سالمندان بسيار متداول است. در ميان آنها، داروهاي غيرنسخه‌اي غيرضروري مانند ديفن‌هيدرامين، داروهاي‌ضد التهاب غيراستروئيدي، فروس‌سولفات (با دوزاژ بالاتر از 325 ميلي‌گرم در روز) و روغن‌هاي معدني ممکن است مشکلات متعددي را در جمعيت مصرف کننده ‌اين داروها ايجاد کنند. بنابراين اطلاع از فهرست بيرز، اولين قدم در راه پيشگيري از مشکلات ناشي از مصرف دارو در سالمندان است، به ويژه در مواردي که جايگزين‌هاي با قدرت اثربخشي مشابه و ايمن‌تر وجود دارند، بهتر است آنها را جايگزين داروهاي نابجا در سالمندان کرد.