1 ديفنهيدرامين
داروي ديفنهيدرامين، از جمله آنتيهيستامينهاي نسل اول است. کاربرد دو مورد اوليه به عنوان داروي غيرنسخهاي عبارت است از درمان علايم آلرژي و القاي خواب. امروزه براي درمان بيخوابي جاي اين دارو را آنتيهيستامينهاي نسل جديدتر مانند فکسوفنادين، لوراتادين و ستريزين گرفتهاند. نداشتن عارضه آنتيکولينرژيکي و خوابآلودگي داروهاي آنتيهيستامين نسل جديد، آنها را به انتخاب مناسبي براي درمان علايم آلرژي تبديل کرده است. هم اکنون متخصصان معتقدند که عارضه آنتيهيستاميني ديفنهيدرامين، فوايدش را تحت الشعاع قرار ميدهد.
اغلب داروهايي که براي درمان بيخوابي تجويز ميشوند، غيرنسخهاي هستند و ميدانيم که بيخوابي، شکايت شايعي در ميان سالمندان است. امروزه ديگر استفاده از ديفن هيدرامين به عنوان درمان کوتاه مدت بيخوابي مورد بحث است.
خاصيت خوابآوري داروي ديفنهيدرامين حداکثر چهار روز پس از مصرف برطرف ميشود. ريچاردسون و همکارانش اين عارضه را در سالمندان بررسي کرده و دريافتند که خاصيت خوابآوري اين دارو کوتاهمدت است و به سرعت نسبت به آن تحمل ايجاد ميشود.
با افزايش سن، تغييرات وابسته به سن در سيستم کولينرژيک بدن رخ ميدهد. به نظر ميرسد تشديد ويژگيهاي آنتيکولينرژيکي، در نهايت به کاهش واکنشهاي شناختي يا حتي دليريوم در سالمندان منتهي ميشود. در بالغين جوان هم اين دارو ميتواند آثار نامطلوبي بر وضعيت شناختي و قابليتهاي عملکردي برجاي گذارد.
در مجموع توصيه شده است که تجويز ديفنهيدرامين در سالمندان به عنوان آنتيهيستامين و نيز داروي خوابآور و آرامشبخش محدود شود. دلايلي مانند خطر بروز عوارض آنتيکولينرژيک، مشاهده نشدن يافتههاي باليني دال بر برتري اين دارو نسبت به ساير داروهاي موجود، وجود داروهاي با قابليت تحملپذيري بهتر و اثربخشي بيشتر براي درمان مشکلات خواب و آرامبخشي براي اين توصيه مطرحاند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)