خاطرات جذاب دوستان نخبه

[سیدسبحان]

امروز رفتم رو خط مرور بر تاپیک های ګذشته

داشتم کلیه توصیه های موندګار از اشخاص از کودکیم رو مرور می کردم ، یادم اومد یه بار کوچیک که بودم نمی دونم چی شد که با آژانس رفتم مدرسه ، رانندش پیر مرد بود ، وقتی می خواستم پیاده شم ، پول تا خورده بود که دادم به ایشون ، بهم ګفتن دخترم همیشه یادت باشه وقتی می خوای به کسی پول بدی بازش کن ، صاف بده ، اینجوری بی احترامیه ، واسه خودت میګم و از این سبک توصیه ها ، منم تشکر کردم و ... و پیاده شدم ... چه کار بدی کردم کوچیک بودم

تا جایی که تو ذهنمه هیچ وقت از اون به بعد پولی که به کسی دادم تا خورده نبوده ، هر وقتم همراه کسی بودم که می خواسته طرف پول به کسی بده و تا داشته ، ازش ګرفتم تاشو باز کردم بعد دادم بهش ، ګفتم اینطوری محترمه ...

من که همیشه دعا می کنم اون آقا رو ، سالم باشه در کنار خانوادش و در پناه الله ...

انقده از این توصیه های موندګار خوشم میاد ، تو ذهنم یه 17 تایی الآن هست

عجب!
منم یه چیز جدید یاد گرفتم.
میشه 16 تای دیگه شون رو هم به ما بگید که یاد بگیریم؟


منم یه خاطره ماندگار دارم.(البته برای من که مفید بود)

راستش توی کارگاههای آموزشی مسابقات نانو توی دانشگاهمون، بجای استادش یه پولی رو داده بودم یه جایی.
بعد وسط کلاس که یه فرجه استراحت داده بود به بچه ها، چون داخل سالن کنفرانس بود، من پایین سن بودم و استاد بزرگوار بالای سن. بحث پول پیش اومد که حالا باشه ، قابل نداره و اینا... که دیدم میخاد پول رو بده ، خواستم دستم رو دراز کنم که از پایین سن بگیرم که دیدم ایشون رفت آخر سن و از پله ها اومد پایین سن و دو دستی بهم تقدیم کرد.

این خیلی نکته اخلاقی خوبی بود که واقعا روم تاثیر گذار بود.