دفتر خاطرات روزانه بچه هاي سايت نخبگان(حالا)

[۲۲ سپتامبر]

خاطره چند سال .....


خاطره ای ندارم امروز خاطری هم ندارم امروز روز به روز خار به خوار در چشم و دل از این روزگار چون از هاریش نمیری از خاری اش حتم می میری . کم نیستن آدمای مرده که شهادت حرفم و بگن . گیرم که شاهدم زنده نیست . غمی نیست حرف راست و که بگی راسته راست روده روزگار عینن به چشم کورت میاد . که این و آن همه دنیا رو چرخ و چرخ زدیم سال هم تمام شد و فردایش همه با خوشی تبریکات متبرکه جدید و وصل سال را به زبان می گویند . زرشک ؟! بخوریم که خنک شویم که حرف می زنیم ته گلویمان از خشکی نظام روزگار نسوزه . آنقدر می سوزه که پایمان در چکمه رفتن هم از سوختنش می سوزه. . سوز سرما با همه رفت و اومدنش فردا تمام می شه گیرم منم فردا بگم تبریک چه دخلی به نذر کردن بخت و اقبال ما داره گیرم هفت سین نورزوم بی سین از هفت سینش با یک سفره خالی یک تیکه نون خشک باشه یک قران مجید توی دست عید مبارکه ، گیرم فردا کنارم کسی نباشه، گیر داده ای به نوروز ، ها؛ نوروزی که دیگه نه از عمو نوروزش خبری هست نه از عیدیش نوروز هم پارسال بود پس پیدارسال بود فُوت قوتیش ته نفس آخری رو رفت دیگه بازدم نرفت . دم و بازدمش زرتی خاموش شد . شنیدم بچه های نوروز از روستا زدن به شهر الان دیگه اسم بوباشون هم میگن دَدی زرشک هم بخورم سوزم دردش کم نمیشه ولی حرف زرشک به بند شکم روزگار ببندم گمونم بسترش مثل ابستن غصه هام یهو شکمش بزنه بیرون دیگه هم فارغ از این همه چرخش یک (سال زرشک ) نشه گیرم که گیر ما حل شه گیر روزگار از ما چه طور اونم حل میشه نه لا کردار حل بشو نیست حل کنشم نیست . دست اوستا کریم اوقاتش تلخه از دستمون روی نموده ته سال بهش رو بزنیم که اوستا شکر خوردم ببخش رومون نمیشه گیر نده بابا ده بار رفتیم عذر خواهی ده بار هم پشت بندش رفتیم توبه شکنی دیگه یازده بندش نکن که دوباره یازده توبه شکنی هم بریم . دوازده پشت بندش میاد . باشه ..ولی از همین دور میگیم اوستا کریم ببخش که تو تنها اوستایی هستی که می بخشی .
حالا گیرم ته حرفم بگم نوروزتان مبارک گیر دادی به نوروز خدا بیامورز راستی یادم رفت بگم نوروز خدا بیامورزتوی زمستون به دنیا اومد توی بهار مرد حکمت شو مه که ندونستم اون که میدونه اوستا کریم که صدای زبونش و من کر نمی شنوم تو شنیدی به منم بگو حکمت روز مردن عمو نوروز چیه که میگی نوروز مبارک !!!


پایان نوشته های 1392

پایان خاطرات عجیب و الوصل نویسنده مذکور و مغفور
در سال 1392