کی خسرو
در اساطیر و حماسههای ایرانی و شاهنامه فردوسی ، کیخسرو پسر سیاوش و فریگیس(فرنگیس) و نوه کیکاووس و افراسیاب و یکی از نامدارترین شهریاران و دلاوران است.واژه کیخسرو به معنی «شاه نیکنام» است.
کیخسرو در عدالت و شهامت سرآمد شاهان دیگر کیانی میباشد و به نسبت از کیکاووس خوشنامتر است.زیرا کیکاووس در شاهنامه اعمالی موذیانه (از قبیل ندادن نوشدارو به رستم برای بهبودی سهراب) انجام میدهد اما کیخسرو به عنوان پادشاهی عادل و شجاع باقی میماند.در شاهنامه و هم چنین متون پهلوی کیخسرو نمادی از یک شاهنشاه آرمانی است.دستور مرگ سیاوش را افراسیاب صادر میکند و کیخسرو انتقام پدر را از افراسیاب میگیرد.
زندگی نامه
طبق اسطورهها کیخسرو در توران و بعد از فوت پدر زاده شد.
پادشاهی
گودرز ، پهلوان ایرانی ، شبی خوابی دید و فهمید سیاوش ، فرزندی به اسم کیخسرو دارد که در سرزمین توران زندگی میکند.پس پسرش گیو را که او نیز از پهلوانان ایرانی بود به توران فرستاد.کیخسرو به ایران بازگشت و قرار بر شاه شدنش شد.ولی طوس ، خشمگین شد که فرزندش فریبرز لایقتر از کیخسرو است.قرار بر رقابتی شد بین دو پهلوان و محتوای این رقابت این بود که هرکس دژ بهمن در اردبیل را که متعلق به دیوها و اهریمنان است ، بگشاید ، شاه خواهد شد.فریبرز نتوانست و کیخسرو پیروزمندانه دژ را گشود.
کناره گیری از پادشاهی
پس از قریب به 60 سال فرمانروایی ظفرمندانه به همراه پیروزی های بزرگ برای ایران ، کیخسرو از تخت سلطنت کنار میرود و آن را برای جانشینش ، لهراسب ، باقی میگذارد.گفته می شود او به کوه ها برای عبادت رفت و مردم شهر شزند در استان مرکزی معتقدند وی به کوههای این شهر آمد و هنوز در این کوهها زنده و مشغول عبادت است.







پاسخ با نقل قول



علاقه مندی ها (Bookmarks)