بحث در مورد اختلالات روانــی ....

[نارون1]

طبق DSM-IV اگر بيمار دچار نخستين حملة مانيايش شده باشد، مي توان او را واجد معيارهاي تشخيصي اختلال دو قطبي I، مانيا دانست.

اگر نخستين حملة بيماري فردي كه مبتلا به اختلال دو قطبي I است، از نوع افسردگي باشه، قابل افتراق از بيمار مبتلا به اختلال افسردگي عمده نخواهد بود.

با توجه به اینکه دوقطبی نوع 1 ، باید حتما دچار یک حمله مانیا یا مختلط (میکس) بشوند،

چرا برای آقای ارنست از نوع 1 هست؟ نشانه این حمله در ایشان کدام است؟

ممنون از شما

ممنونم از توضیح و توجه شما

آقای ایتون در دوره های پرجنب و جوش خود ، نشانه های مخصوص به دوره های مانیک نشان میده ، یعنی کاهش نیاز به خواب ، پرحرفی ، پرداختن افراطی به فعالیتها ، اعمال جنسی کنترل نشده

و ... ، در دوره های افسردگی نشانه های ا با ملاکهای افسردگی عمده مطابقت میکنه . آقای ایتون در طی یک سال چندین دوره مانیک داشته که با دوره های افسردگی از هم جدا می شدند

، پس بهتره در این حال تشخیص اختلال دوقطبی نوع I ، یا " چرخش سریع " بذاریم .

***

البته همه افراد مبتلا به این اختلال دوقطبی با " چرخش سریع " همانند آقای ایتون ، جابجایی های پیش بینی پذیری از شیدایی به افسردگی بدون دوره های میانی سرحالی رو تجربه نمی کنند .

چرخش سریع معمولا شامل یک یا چند رویداد شیدایی یا شیدایی خفیف ( هیپومانیک ) است ؛ مانند همین مورد ، اما اگر همه رویدادها از نوع افسردگی ، شیدایی یا شیدایی خفیف باشند تا زمانی

که به وسیله بهبود ( یا جابجایی به قطب مخالف ) از یکدیگر جدا شوند ، این تشخیص گذاشته می شوند .

به طور کلی :

اختلال دوقطبی نوع I : چند دوره مانی و گاهی افسردگی اساسی

اختلال دوقطبی نوع II : دوره های هیپومانی و افسردگی اساسی

دوره مختلط : حداقل یک هفته ، یکی درمیان مانی و افسردگی که تقریبا هرروز رخ میدهد.


** درواقع در پاسخ به شما باید به این توجه کنیم که جابجایی خلق آقای ایتون پس از عمل جراحی شروع شد ، با خلق مانی بود .

برای آقای ایتون که اختلال دوقطبی نوع I با چرخش سریع هست ؛ این نکته رو مورد توجه قرار میدیم با توجه به DSM-IV که :

بیمار باید حداقل 4 دوره اختلال خلقی در طول 12 ماه ( یکسال ) داشته باشه و دوره ها با بهبود موقت نسبی یا کامل حداقل به مدت 2 ماه از هم جدا می شوند یا با تغییر به قطب دیگر ( مثلا

دوره افسردگی اساسی به دوره مانی یا بالعکس ) .