دفتر خاطرات روزانه بچه هاي سايت نخبگان(حالا)

[sr hesabi]

سلام
امیدوارم خوب باشید
این چیزی که الان مینویسم خاطره نیست
ولی مناسبترین جا برای نوشتنش همین تاپیک هست

من کلا ادمی هستم ک درباره نقطه نظرات دیگران در مورد خودم زیاد اهمیت قائل نمیشم مگر اون فرد،فرد خاصی باشه یا برام ارزش داشته باشه
تو سایت از زمانی که من اومدم ،خیلی خیلی نقطه نظرات زیادی و بدی در موردم بود
اوایل برام مهم نبود تا جایی که دیگه خیلی زیادی نظر میدادند
هی من هیچی نمیگفتم ،هی تو خودم میریختم ،چند بار گفتم دیگه تو سایت نمیام
ولی خب تو سایت یکسری از دوستان هستند که به واقع باعث افتخار و خوش بختی هست برای من که با این عزیزان دوستی کنم
تو این 4 ماه اخیر خیلی خیلی زیاد شده این نظرات که چپ و راست به تیکه یا هرچیزی به من نسبت میدند ،
سنگ صبور من تو سایت هم شاهد هست خیلی از اینا رو ،

تو چند روز اخیر
خیلی حرفای خنده اور میشنوم
و از اونجایی که خنده زیاد هم بده و الان هم من تو موقعیت این همه خندیدن نیستم
تصمیم گرفتم تا خودم و اطرافیان رو از راه مستقیم منحرف نکردم ،دست از این ترویج الگو های نادرست در میان جوانان نخبه مملکت که اینقدر نخبگیشون بالاست که خودشون رو فقط با سایه خودشون قیاس میکنند ،بر دارم
چون نه درست هست نه قشنگ
و همچنین از اونجایی که هرکی یه طاقتی داره
منم دیگه تموم شده به خدا طاقتم،
من تو زندگی روزمره ام طوری رفتار میکنم که کسی به خودش اجازه کوچکترین توهینی رو به من نده
ولی انگار بعضی از کاربرای سایت ،جز خودشان و هم قماش های خودشون کسی دیگری رو قابل احترام نمیدونند
شاید الان خیلی چیز کوچکی هست ولی خب الان دیگه حساسیتم گل کرده
و از اونجایی که بالا چشم من ابرو عادی هست ، ممکنه که اگه بیشتر ادامه بدم ،طوری برخورد کنم که برام دردسر درست شه(سابقه اش رو دارم)
و اصولا تو بحثا باید حواسم باشه،چون بعضی مواقع ممکنه حرفای راستی بزنم که دوست نداشته باشند بعضیا و من نمیتونم ،اصول بحث کردن من ،بحث آزاد هست نه با طعنه و ترس از ده جا
ترجیح میدم دیگه تو سایت هیچ فعالیتی نداشته باشم
الانم اگه آن میشم تو سایت فقط و فقط به خاطر همون دوستانی هست که گفتم
اینقدر برام ارزش دارند که حاضرم تو محیطی که ناراحت میشم حضور پیدا کنم

ببخشید طولانی شد
ولی خب دیگه
لازم هست بعضی مواقع