پاسخ : آشنایی با موشک پیشرفته AIM-9X Sidewinder, مار پنهان در آسمان
(قسمت دوم)
AIM-9X Sidewinder
معرفی بخش های موشک:
بخش هدایت (Guidance Section):
بخش هدایت و یا همان GS ملزوماتی در جهت رهگیری, هدایت و کنترل سیگنال های هدایتی را برای موشک های AIM-9X فراهم مینماید. این بخش به تنهایی شامل 3 زیر مجموعه اصلی به نام های: 1- صفحه آرایه کانونی (Focal Plane Array و یا FPA) در نقش حسگر موج متوسط امواج مادون قرمز (IR) در جهت شناسایی هدف. 2- واحد الکترونیکی در جهت تبدیل اطلاعات شناسایی هدف به رهگیری و پردازش سیگنال های فرماندهی در امر هدایت. 3- بخش مرکزی حاوی موتور Cyro (نوعی موتور برودتی با تکنولوژی راکت), فیوز اتصالی و تجهیزات مربوطه, 2 باطری حرارتی به همراه اتصالات و کابل های ارتباطی مورد نیاز میباشد. واحد خنک کننده GS توسط 2 عدد پیستون با جهت حرکت مخالف, بازوی خطی (Linear Drive و نوعی موتور تبدیل کننده انرژی الکتریکی به خطی) و مدار گردش برودت توسط موتور Cyro فعالیت مینماید.
FPA Seeker
اتصالات نگه دارنده جلو و میانه موشک به همراه اتصال حافظه میانگیر (Forward Hangar/Mid-body Umbilical Connector and Buffer Connector):
اتصالات نگه دارنده در موشک های AIM-9M با نمونه هایی بلندتر در موشک AIM-9X تعویض گردیده اند. این نگه دارنده بلند, فضای بیشتری را در بین موشک و پرتاب کننده فراهم می آورد. این فضای اضافه در جهت کسب حصول اطمینان از عملکرد به موقع AIM-9X در کلیه حالت های پرتابی مورد نیاز است. نگه دارنده میانی به عنوان بخش غیر قابل تغییر در پیکربندی موشک های AIM-9X محسوب میگردد. (نگارنده: در برخی موشک ها میتوان فواصل گیره های نگه دارنده را با توجه به نوع پرتابگر دستخوش تغییرات نمود). اتصال نگه دارنده جلو با نمونه ای بکپارچه همراه با قابلیت پوشش قسمت مرکزی موشک تعویض گردیده است. اتصال مرکزی در بخش وسط موشک حاوی یک عدد رابط منطبق با پرتابگرهای LAU-127 میباشد. استفاده از این اتصال باعث کسب استاندارد MIL-STD-1553 در زمینه ارتباطات دیجیتال در میان موشک و پرتابگر از وزارت دفاع ایالات متحده گردید است. همچنین اتصال حافظه میانگیر (بافر) در موشک های AIM-9X کاملا" برابر با نمونه های AIM-120 AMRAAM میباشد. این بخش شامل کلیه کابل کشی های مرکزی در ناحیه موتور و همچنین سیم کشی های مربوط به بازوی نگه دارنده سامانه آتش (AFD) نیز میگردد. با اینحال این قسمت شامل هیچگونه تغییری نسبت به نمونه های AIM-9M نگردیده است و از این لحاظ کاملا" مشابه نمونه پیشین میباشد.
LAU-127
کابل های ارتباطی و پوشش آنها (Harness and Harness Cover):
بر خلاف موشک های AIM-9M, کلیه نمونه های X دارای شبکه ای از کابل های ارتباطی در میان بخش الکترونیکی در واحد هدایت (GS) با سایر اجزاء موشک میباشند. با توجه به فقدان فضای داخلی, کلیه کابل های ارتباطی بر روی سطح تحتانی موشک و بصورت خارجی نصب گردیده اند. پوشش کلیه کابل ها, بخش اعظم طول موشک را همراه با طراحی آیرودینامیک تشکیل میدهند. این پوشش از کلیه رابط ها و همچنین مدار الکترونیکی بالچه های کنترلی (CAS) محافظت مینماید.
AIM-9X Umbilical Connector
مقایسه و تشریح عملکرد:
AIM-9X از حسگر دارای صفحه آرایه کانونی بر روی طول موج متوسط مادون قرمز بهره میبرد در حالیکه نمونه های AIM-9M از حسگر تک عنصر استفاده مینمودند. AIM-9X موشکی دیجیتال و بهره گیرنده از تکنولوژی ساختن در طول آزمایش (BIT) و قابلیت برنامه نویسی هم زمان میباشد در حالیکه نمونه های M بصورت کاملا" آنالوگ برنامه ریزی میگردیدند. چنانچه قصد داشته باشیم موشک های AIM-9X را بر روی پرتابگرهای LAU-127 مسلح نمائیم, حافظه میانگیر بافر باید بر روی بخش میانی بدنه نصب گردد. AIM-9X جهت خنک نمودن بخش هدایت و سامانه های مادون قرمز از یک موتور برودتی به نام Cyro بهره میبرد. موتورهای Cyro هیچگونه نیازی به منابع خنک کننده خارجی همچون نیتروژن و ... ندارند و به همین دلیل موشک های نمونه X در هنگام نصب بر روی پرتابگرهای LAU-7 و LAU-127 نیازی به استفاده از نیتروژن داخلی آنها ندارند در حالیکه گونه های M جهت خنک نمودن حسکر مادون قرمز, بطور دائم نیازمند گردش نیتروژن مایع در داخل مدار مرکزی بودند. AIM-9X از سکان و بالچه های تماما" تیتانیومی بهره میبرد. همچنین این موشک با بهره گیری صحیح از بالچه های کنترلی CAS و 4 پره موتور, توانایی حرکت مستقیم در کنار انجام مانورهای شدید را دارا میباشد. پره های موتور راکت (Vane) با هدایت مستقیم جریانات خروجی به سمت نازل های متغیر بردار رانش (Thrust Vectoring) مانور پذیری بسیار بالا را برای آن فراهم می آورند.
Engine Vanes
در گذشته صدها شلیک آزمایشی و بسیار پرهزینه در جهت آزمایش عملکرد موشک های جدید انجام میگردید. اما در حال حاضر و با استفاده از شبیه سازها, این تعداد بشدت کاهش یافته است. به عنوان مثال در سال 1964 میلادی و در خلل توسعه موشک های AIM-9D Sidewinder بیش از 129 شلیک حقیقی در مراحل توسعه انجام گردید. در سال 1970 و در جریان توسعه AIM-9L تنها 69 شلیک و AIM-9M صرفا" 35 شلیک حقیقی انجام شد. با اینحال نسل جدید Sidewinder پیش از ورود به ناوگان هوایی تنها نیازمند شلیک کمتر از 20 فروند میباشد. ساخت و تولید موشک های AIM-9X در 4 مرحله تحت عناوین FY01 الی 04 انجام میگردد که به ترتبی شامل تولید نمونه مناسب جهت استفاده در ناوهای هواپیمابر, نمونه محدود و آزمایشی و نهایتا" نمونه های کامل و انبوه میگردند.
ادامه دارد ...
===========================
ترجمه, تالیف و تنظیم: CAPTAIN PILOT
منابع: http://www.GlobalSecurity.org و نویسنده
دوست عزیز، به سایت علمی نخبگان جوان خوش آمدید
مشاهده این پیام به این معنی است که شما در سایت عضو نیستید، لطفا در صورت تمایل جهت عضویت در سایت علمی نخبگان جوان اینجا کلیک کنید.
توجه داشته باشید، در صورتی که عضو سایت نباشید نمی توانید از تمامی امکانات و خدمات سایت استفاده کنید.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (Bookmarks)