گزيده اي از ديوان شاه نعمت الله ولي

[م.محسن]

همه عالم ترا و او ما را

همه عالم ترا و او ما را / طلب او کن و بجو ما را

سرزلفش به دست ما افتاد / مي نمايند مو به مو ما را

غرق بحريم تا نپنداري / تشنه جوياي آب جو ما را

ما خراباتيان سرمستيم / هرچه خواهي برو بگو ما را

ديده تو شود به ما روشن / گربه بيني به نور او ما را

همه از خم وحدتش مستيم / جام مي آن تو سبو ما را

نعمت الله رند سرمست است / مي کشد باز سو به سوما را