منتظران مهدی آگاه باشید، حسین را منتظرانش کشتند.
منتظران مهدی آگاه باشید، حسین را منتظرانش کشتند.
"بانوان براي چه در كنار مهدي (ع) هستند؟"
از مفضل نقل شده امام صادق (ع) فرمود:‹‹سيزده زن همراه مهدي (ع) هست.››عرض كردم : ‹‹اين بانوان براي چه در كنار مهدي (ع) هستند؟››فرمود : ‹‹اينها مجروحان را مداوا مي كنند ، و از بيماران جنگي ، پرستاري مي نمايند، چنانكه زنان در عصر پيامبر (ع) همراه آن حضرت ، در جنگها اين كارها را برعهده مي گرفتند.››
(اثباه الهداه، ج7،ص150 و 171)
دعایی که امام زمان (عج) در ایام گرفتاری ها به ما یاد داد:«یا مَن إذا تضایقتِ الأمورُ فَتحَ لها باباً لم تَذهَب الیه الأوهامُ صَلِّ على محمد و آل محمد و افتح
لأموریَ المتضایقةِ باباً لم یَذهَب الیه وَهمٌ یا ارحم الراحمین»« ای خدایی که وقتی حلقههای بلا به هم گره میخورد و انسان را در فشار قرار میدهد، در این زمان دری را به روی بندگان باز میکند که فکر و وهم بشر هم به آن جا نمی رسید. خدایا صلوات خود را بر محمد و آل محمد نازل فرما و مرا که در بن بست گیر کرده ام، تو خودت راهی برایم باز کن که به عقل من نمی رسد.»
شیعه مهدی دلش رو خونه نامحرم نميکنهاونجا فقط جای یک نفره،یک نفر ...
اللهم صل علی محمد وآل محمد و عجل فرجهمبه امید ظهور مولا و سرورمون امام زمان عجل الله تعالی فرجه
ی نور دیده من! ای مولا و سرور من!
ای قامت رعنای عدالت و ای عزیزترین!اشک فراق از دیدگانم می چکد. زیرا جمعه ای دیگر رسیده استو مرغ دلم به هوای کوی تو، هوایی شده است.تو می آیی، با یک سبد نور، با یک سبد امید. تو می آیی،اما نمی دانم درکدام جمعه؟گاهی وقتها فکر می کنم آیا زنده می مانم تا ظهور پرحضورت را درک نمایم و یا اگر از این دیار کوچ کردم،آنگاه که تو بیایی آیا من از خاک برمی خیزم و در رکابت غلامی می کنم؟همه می گویند غروب جمعه دلگیر است، اما نمی گویید چرا؟جمعه هم از پی نیامدنت داغ سکوت بر لب می زند و تا جمعه ای دیگر خاموش می ماند.اما آن جمعه که بیایی، ابرهای متراکم و تاریک را از دلها می زداییو چشم هایی را که حسرت زیارت آفتاب دارند را به نوازش نور و مهربانی می خوانی.آنگاه که تو بیایی، دست های آسمان هم در پی یاری تو قنوت می کنند.کوه ها کمر خود را برای کمک به تو محکم می کنند،چشم های دریا برای دیدنت باز می شوند،سروها برای بوسیدنت قدقامت می کنند،نرگس ها دیگر روی زرد ندارند، شقایق ها دیگر داغ به سینه ندارند و کبوترها، مقیم خانه تو می شوند.آن روز که تو ییایی، روز است و دیگر شب نیست.آن روز که تو بیایی، بهار است و زمستان نیست.آن روز که تو بیایی جمعه است«اللهم عجل لولیک الفرج»
مولای من ! دیگر به نرگس های باغ سلام نخواهم داد دیگر به انتهای هیچ جاده ای نظر نخواهم كرد من تمام شده ام بیا چقدر ناله ؟! چقدر اشگ ؟ چقدر ندبه ایا ندبه های مرا
از این دلتنگ تر می خواهی ایا اشكهای مرا از این خونین تر می خواهی ایا ناله های مرا از این سوزناك تر می خواهی من تمام شده ام بیا.مولا جانِ مادرت بیا
ولین کسی که دست امام زمان(عج) را می بوسد
اولین ها همیشه مورد توجه عام و خاص بوده اند و این درمورد بیعت با امام زمان نیز صدق می کند و اولین مسئله ای که پس از اعلام ظهور
حضرت قائم(علیه السلام) به وجود خواهد آمد مسئله بیعت با ایشان است و این سوال به ذهن متبادر می شود که چه کسی اولین بار با ایشان بیعت خواهد کرد.
اولین بیعت کننده او خواهد بود
از روایات رسیده از جانب معصومین(علیهم السلام) چنین استفاده می شود که اوّلین کسی که با حضرت مهدی(عج) بیعت کرده
و به دست مبارک آن جناب بوسه می زند، حضرت جبرئیل امین فرشته مقرّب الهی است. مفضّل بن عمر از امام صادق(علیه السلام)
روایت کرده که فرمود: آنگاه که خداوند به حضرت قائم اجازه خروج دهد، آن حضرت به منبر رود، پس مردم را به سوی خویش دعوت کند
و به خداوند سوگندشان دهد و به حق خویش آنها را بخواند و به این که بین ایشان و روش رسول خدا(صلی الله علیه) رفتار کند و به کردار
آن حضرت عمل کند.آنگاه خداوند جبرئیل را می فرستد که نزد او بیاید، جبرئیل در حجر اسماعیل نزد آن حضرت می آید و می گوید: به چه
چیز مردم را می خوانی؟ حضرت قائم(علیه السلام) دعوت خود را به او خبر دهد. جبرئیل می گوید: من نخستین کسی هستم که با تو بیعت
می نمایم، دست خویش را برای بیعت باز کن، پس دست به دست آن حضرت گذارد و متجاوز از سیصد و ده مرد نزد او بیایند و با او بیعت نمایند
و در مکه می ماند تا یارانش به ده هزار نفر برسد، سپس از آنجا به مدینه رهسپار گردد.( مهدی موعود، ترجمه و نگارش علی دوانی، ص1154)
همچنین نقل شده است که حضرت قائم(عج) پشت به حرم (خانه کعبه) می دهد و دست خود را دراز می کند مثل دست موسی ... آنگاه
می فرمایند: این دست خداست و از جانب خداست و به امر خدا کشیده شد و این آیه را تلاوت می کند :"ان الذین یبایعونک انما یبایعون الله
یدالله فوق ایدیهم، فمن نکث فانما ینکث علی نفسه ...". پس اول کسی که دست آن حضرت را می بوسد جبرئیل است و با آن جناب بیعت می نماید
و پشت سر او فرشتگان و نجبای جنّ و نقیبان آن حضرت بیعت می کنند. (اسرار العقائد، ج 2، ص 100)
از روایات رسیده از جانب معصومین(علیهم السلام) چنین استفاده می شود که اوّلین کسی که با حضرت مهدی(عج) بیعت کرده و به دست مبارک
آن جناب بوسه می زند، حضرت جبرئیل امین فرشته مقرّب الهی است
مهدویت، یعنی منت والای خداوند هستی بر مستضعفان زمین. مهدویت ، یعنی جلوه ی تام و تمام رحمت، نعمت و حکمت ربانی بر ابنای آدم. مهدویت ، یعنی افشای راز سر به مهر سجده ملائک بر عزیزترین مخلوق خداوند. مهدویت ، یعنی تجلی حقیقت مقام خلیفة اللهی انسان بر روی زمین. مهدویت ، یعنی پایان شب سرد و فسرده ظلمت و آغاز صبح راستین روشنایی. مهدویت ، یعنی بستر شکوفایی نهانترین استعدادهای اهالی زمین و زمان. مهدویت ، یعنی سرآغاز رویش فصلی دوباره برای تجربه زیستنی دوباره.
نگاهی بر واقعه ظهور و سن امام زمان (عج)
علائم ظهور به چند گونه تقسیم میشود که در ادامه به دو تقسیم از علائم ظهور از منظر آیتالله محمدعلی ناصری استاد اخلاق و
مدیر حوزه علمیه حضرت ولی عصر(عج) اشاره میشود. *علائم حتمیه و علائم غیر حتمیه
یکی از این تقسیمات – که بر اساس قطعی بودن و یا قطعی نبودن پیدایش آن علائم، صورت پذیرفته – تقسیم این علائم به
دو دسته بزرگ علائم «حتمیه» و «غیر حتمیه» است.
منظور از علائم «حتمیه» علاماتی که حتماً به وقوع خواهد پیوست و به عبارت دیگر در پیدایش آنها بدائی برای خداوند متعال
صورت نخواهد پذیرفت، سنت خداوند درباره این علائم، چنان جریان یافته که مانند تحقق مرگ برای یک یک انسانها، قطعی باشد
و به هیچ وجه وقوع آنها منتفی نشود.
در مقابل اما «علائم غیر حتمیه» را نام بردهاند، این علائم اگر چه در شمار علائم ظهور نام برده شده است، اما تحقق آنها حتمی نیست
و احتمال آن میرود که در جریان قدر الهی از تحقق آنها جلوگیری شود.
خروج سفیانی از علائم حتمیه است و شماری دیگر از علائم نام برده شده در روایات اهل بیت(ع) از علائم غیر حتمیه.
مولایم !
دلم برای ورود تو لحظه شماری می کند و
حنجره ام تو را فریاد می زند،تو که تجلی عشقی
قنوتم را طولانی می کنم تا تو نیمه شبی برای آن دعا کنی
کوچه های غریب بی کسی را آب و جارو می کنم
تا تو صبحی زود از آن کوچه عبور کنی
مولایم !
بی تو دفتر دلمان پُر است از مشق های انتظار و
من با دلم می خواهم آن روز که می آیی
زیبا ترین مدال ایثار را تقدیم نگاه تو کنم .
تو طلیعه نوری، برگی از قرآن ،فرشته ای والاتر از
فرشتگان مقرب الهی که جایگاهش را زمین خدا نهاده اند
یوسف دیگر که اگر یوسف را تنها زلیخایی عاشق بود،
تو را دنیایی مشتاقند.
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
علاقه مندی ها (Bookmarks)