نه عزیز همه چیز که نمیمونه برا آخرت. این دنیا هم جزوی از مسیر حرکت هست. منافع زادی در راه درست هست و وفردی که خودشو از این راه محروم میکنه درواقع منافع رو برروی خودش بسته. مثه همین دخترخانم. اگه از اول راه درست رو رفته بود دیگه الان با خیال راحت فردی رو که دلش میخواست انتخاب میکرد و کارش به جایی نمیرسید که به غیر خدا برا کارش مراجعه بکنه و مجبور باشه از گزینه ها و معیارهاش بزنه.
فردی که در راه خداست از لحاظ روحی و روانی در آرامش هست.
اعتباری که در این دنیا داره بخاطر راه درستش هست.
در این دنیا بخاطر عملش رانده میشه اما فردی که اشتباه نکرده بسیار هم عزیز هست.مزایایی که واقعا قابل بیان نیستن.
همین دخترخانم با خوندن این توصیه ها دچار اضطرابهای گوناگونی میشه درحالی که افراد دیگه خیالشون راحت هست.در تنهایی هاش اون عذابی که بهش وارد میشه واقعا قابل بیان و توصیف نیس.
نه اینجوری نیست عزیز. هشدارها برای این عمل داده میشه اما از طرف دیگه فرد نادم رو راه میذارن جلوش.
اگه منه مسلمان نتونم خواهر دینی خودمو بپذیرم و بهش کمک کنم ینی با دست خودم به طرف پرتگاه میفرستم و این انصاف نیست. دین برا این کار راه گذاشته. تشویق به توبه کرده.
فرد قبل از عمل از کجا میدونه که موفق به بازگشت میشه؟ هر فردی باید اینو بدونه که برگشت از این راه خیلی سخته. شهوت ونفس چیزی نیست که بشه به راحتی کنار گذاشت.
بعدش اگه فردی به نتایج این راه فکر کنه و مراحل و مراتب بازگشت فکر کنه باز هیچوقت وسوسه نمیشه این کار رو بکنه. چون انتخابش نزدیک به صفر میشه و تازه با آبروی خودش هم بازی کرده.
علاقه مندی ها (Bookmarks)