یار همراه
نامهای دخترانئ[ویرایش]نامهای پسران[ویرایش]
- ئادان (آدان: زمین حاصلخیز)
- ئادار (آدار)
- ئاران (آران: قشلاق)
- ئاردا (آردا: نام فرشتهای در آیین زردشت)
- ئارژەن (آرژَن)
- ئاریمان (آریمان)
- ئارینا (آرینا: آریایی)
- ئاشتی (آشتی)
- ئاگرین (آگرین: آتشین)
- ئالووس (آلوس)
- ئالین (آلین)
- ئاڤان (آوان: نام کوهستانی در کردستان)
- ئاڤزەن (آوزَن)
- ئاڤبین (آوبین)
- ئاڤشین (آوشین)
- ئاڤین (آوین)
- ئارگۆن (آرگُن: به رنگ آتش)
- ئاژار (آژار: محصول زمین)
- ئاژنا (آژنا)
- ئاژوان (آژوان)
- ئاژین (آژین: زِبر)
- ئاساره (آساره: ستاره)
- ئاسکۆڵ (آسکُل: بچه آهو)
- ئاسمین (آسْمین: یاسمین)
- ئاشناو (آشْناو)
- ئالشک (آلِشک: شببو)
- ئالیا (آلیا: غنچهٔ گل)
- ئاڵا (آلا: پرچم)
- ئاماژه (آماژه: اشاره)
- ئامێز (آمِز: آغوش)
- ئایرین (آیرین: آتشین)
- ئەتوون (اَتون)
- ئەدگار (اَدگار)
- ئەردەلان (اَردلان: نام ولایتی در کردستان)
- ئەردەم (اَردَم)
- ئەرمین (اَرمین)
- ئەرنەواز (اَرنَواز)
- ئەزموون (اَزمون: امتحان)
- ئەژین (اَژین)
- ئەسرین (اَسرین: اشکین)
- ئەستی (اَستی)
- ئەلەگەز (اَلَگَز)
- ئەنوا (اَنوا: پناه)
- ئەورین (اَوْرین)
- ئەوین، ئەڤین (اَوین: عشق)
- ئینانا (اینانا: الههٔ عشق)
- ئێلیان (اِلیان)
- مهران
ب[ویرایش]
- بادا (بادا)
- بارین (بارین: باریدن)
- بازیان (بازیان)
- بۆکان (زیبارویان،عروسها،نامی شهری کُردنشین در کردستان ایران)[۱]
- بازین (بازین)
- باژیلان (باژیلان، عشیرهای از کُردها)
- بانوورام (بانورام)
- بانە (بانه: فلات، نام شهری در استان کردستان)
- باوان (باوان)
- باوێژان (باوِژان)
- بانیا (بانیا)
- بریا (بِریا: کاش)
- بۆژانە (بُژانه: گلی خوشرنگ)
- بۆنە (بُنه: مناسبت)
- بووژان (بوژان: احیا)
- بەدەو (بَدَو: زیبا)
- بەرافین (بَرافین)
- بەرامە (بَرامه: بوی خوش)
- بەدڵ (بَردل: محبوب)
- بەربانگ (بَربانگ: افطار)
- بەرسنا (بَسنا: )
- بەرسین (بَرسین: )
- بەرکەن (بَرکن)
- بەرما (بَرما)
- بەروار (بَروار: نام کوهستانی در کردستان)
- بەژنا (بَژنا)
- بەژین (بَژین)
- بەسیلە (بَسیله)
- بەفران (بفران: برفان)
- بەفرین (بَفرین: برفی)
- بەناز (بَناز: نازنین)
- بەنەدەن (بَندَن: کوه)
- بەوران (بَوران)
- بەھیا (بَهیا)
- بەیان (بَیان: بامداد)
- بیارە (بیاره)
- بێری (بِری: شیردوش)
- بێریڤان (بِریوان: شیردوش)
- بێژا (بِژا)
- بێژان (بِژان)
- بێژین (بِژین)
- بێستان (بِستان: بوستان)
- بێشەنگ (بِشَنگ)
پ[ویرایش]
- پاراو (پاراو)
- پاکان (پاکان: نیکان)
- پاکانە (پاکانه: تبرئه، مبری)
- پاکاو (پاکاو)
- پاکینە (پاکینه)
- پرووشە (پُروشه: دانههای ریز برف)
- پڕژین (پُرژین)
- پرشنگ (اشعه ی خورشید)
- پڕناز (پُرناز)
- پژال (پژال: جوانهٔ نازک)
- پەرژین (پَرژین: پرچین)
- پەرگوڵ (پَرگُل)
- پەروە (پَروه)
- پەرەنگ (پَرَنگ)
- پەژنا (پَژنا)
- پەسار (پَسار: نسار)
- پەسنۆ (پَسنو)
- پەسیرە (پَسیره)
- پەلەک (پَلَک)
- پەلشین (پَلْشین)
- پێتۆ (پیتو)
- پیفۆک (پیفُک)
- پێلوو (پِلو: پلک )
- په یمان ( به یه که وه بون ، )
ت[ویرایش]
- ترووسکه
- ترلال (زیبا،نوعی اسب)
- توار (نوعی ریسمان و کردی به معنای پرنده)،نام محلی در دوسیور کشور فرانسه )
- تووشیار (اشعه ی خورشید)
- تانیا
- تارا (=ستاره، اصل این واژه بابلی است که به زبان هندی و زبان فارسی راه یافته[نیازمند منبع])
ج[ویرایش]
- جیهان
- چاوجوان (زیباچشم)
- چاورەش (سیەچشم)
- چکاوک (نام پرندەای)
- چنور (نام گلی خوشبو)
* چیا (اسم دخترانه، کوهستان بلند، سرد و خنک، اسم چشمه ای در شهر نودشه)
- چرو (غنچە)
- چیمەن (سبزه و طبیعت)
- چوپی (نوعی رقص کردی)
خ[ویرایش]
- خەزال (غزال)
- خەزیم
- خوزگه (آرزو، حسرت، اسم مشترک)
- خوناو (باران آهسته و دلپذیر)
د[ویرایش]
- دامینه (دامنه ی کوه)
- دایان (مادر،جمع مادران،دایه)
- دلژین (باصفا زندگی کردن)
- زانا (دانا)
- دیلان (نوعی رقص کردی)
- دلنیا (دلگرم و مطمئن)
- دلووان (مهربان)
- دیانا (، اسم دخترانه نام شهری درعراق، نام الهه رومی)
- دیمەن (چشمانداز)
- دژئاگر(آتش قلعه)
- دلدار(عاشق-زنده دل)-تخلص شاعر
- دینا(پسندیده)
ر[ویرایش]
- رازاوه (آراسته،تروتمیز)
- راژانه (نام گیاهی داروی)
- روجا (آفتاب،در پارسی میانه مورد استفاده قرار میگرفت)
- روجیار (جمع آفتاب)
- روژآوا (غروب، غرب)
- روژا (روزها)
- روژان (روزها)
- روژانو (روز نو)
- روژبین (راهنما و هدایت کننده روز)
- روژدا (مادر زندگی)
- روژه (الماس)
- روژیار (میانجی روز و روشنایی)
- روژیا (یکی از روزها، اسم مشترک)
- روژیتا (مانند روز و روشنی)
- روژینا (چشم انداز روشنایی،روژین)
- روژ (خورشید) Roj
- روژین (خوروَش)
- روناو ( آب زلال)
- روناک (روشنا)
- ریژنه (باران تند در هنگام آفتاب)
- روناهی (تابناک)
- رونیاس (روناس)
- ریژین (هوش)
ز[ویرایش]
- زارا (پسندیده)
- زریان (بادجنوب)(بهمن)
- زوزان
- زیرین
ژ[ویرایش]
- ژوان(میعاد گاه عاشق و معشوق)
- ژیا (زنده)
- ژیانا (زندگی،حیات)
- ژین (زندگی)
- ژینا (زندگی)
- ژیلا
- ژینو (زنده)
- ژیار
- ژیوار (زی بان/بانی زندگی)
- ژینوس
- ژه نیار
- ژاله
- ژیله
س[ویرایش]
سارینا - sarina
- ساریژ
- سایدا
- سروه
- سادیا
- سوژین
- سازان
- سەیران
- سکالا
- سروشت (طبیعت)
- سروه (نسیم)
- ستران
- سنور(مرز)
- سوزان
- سوکار (نام کوهستانی در کردستان)
ش[ویرایش]
- شاین (شاهدانه)
- شنیان (وزیدن نسیم،آرزو کردن،خنده نوزاد)
- شونا (نوعی گیاه،اثر)
- شیلان (نسترن)
- شلیر (۱. سوسن ۲. لاله)
- شوخان (=شوخ و شنگ)
- شنو (نسیم / اشنویه)
- شنه (نسیم آرام و دلپذیر بهاری)
- شەپول (موج، آبخیز)
- شەمام
- شەرمین (شرمگین، با شرم و حیا)
- شەوبو (شب بو، نام گل)
- شیلان (نام نوعی درخت)
ف[ویرایش]
- فرمیسک (=اشک)
- فینک (=خنک و دلچسب)
ق[ویرایش]
- قاسپه(=آواز کبک)
- ڤیان (=عشق)
ک[ویرایش]
- کازیوه (سپیدی صبح تا آنجا که همه افق را فراگیرد)
- کیژان (جمع دختران)
- کالێ (=دختر چشم آبی با گیسوان طلایی)
- کانی (=چشمه)
- کانیاو ( چشمه اب)
- کەژال (=آهو، گونەای از واژه خەزال=غزال، اصل این واژه عربی است.)[نیازمند منبع]
- کویستان (=کوهستان)
- کوردستان (=کردستان)
گ[ویرایش]
- گلاریس (زلف تابیده،موی بافته شده به زیبایی و آراستگی)
- گیوا (جذاب و گیرا)
- گلاره(چشم،حبه ی انگور)
- گەلاویژ (ستاره شباهنگ،نوعی ستاره که درشبهای تابستان نمایان میشود)
- گولاله (لالە،گل)
- گزنگ (پرتو خورشید)
م[ویرایش]
- مژان (مژگان،مژه)
- میدیا (سرزمین ماد)
- مزگین (مژده)
- مهرایین
ن[ویرایش]
- نینا (اینها)
- نازار(دوست داشتنی)
- نالین
- ناسکی
- ناسکول
- نساره
- نەشمیل (زیبا و دلکش،خوشگل،زیبا اندام)
- نه شمین
- نەرمین (دلپذیر، مهربان)
- نیاز (دعا)
- نیان (لطیف، دلپذیر)
- نیشتمان (میهن،دیار)
و[ویرایش]
- وریا (آگاه)
- وارش (بارش)
- وینه (تصویر،عکس،منظره)
- وه نه وشه (نوعی گل)
ه[ویرایش]
- هالان (ویژیگی دختر به لخاظ زیبایی،سروصدا)
- هانا (امید،بینایی،خواهش)
- هانه (تحریک کردن، اینک)
- هایا (هوشیار،زیرک و باهوش)
- هورا ( درکردی غوغا و در اوستایی به معنایی نوشیدنی مست کننده یادشده است.)
- هورین (صدای جریان شدید آب)
- هیدی (آرام،صبور)
- هیدیکا (به آهستگی)
- هاوین (تابستان)
- هەلاله (لاله)
- هیرو (گل ختمی)
- هیشو (خوشه)
ئا[ویرایش]
- ئاراز (آراز: اَرَس)
- ئاسو (افق)
- ئاسوس
- ئاکار
- ئاکام (عاقبت، سرانجام)
- ئاکو (قلهٔ کوه)
- ئاگرین (آتشین، نام یک کوهستان)
- ئالان بلند، با حرمت، سخن دلنشین (نام کوهستانی در کردستان)
- ئاوات (امید)
- ئارتین ( شعله و گرمای آتش)
- ئارمین ( منسوب به آرام-پسر کیقباد)
- ئازا ( دلاور، همریشه با آزاد)
- ئەگید ( دلاور، اصل این واژه ترکی است)
- ئەلەند ( تیغ آفتاب، نخستین پرتو بامدادی خورشید)
- ئەردەلان ( اردلان)
- ئەردەوان ( اردوان)
- ئەژدەر ( اژدر)
- ئەویندار ( عاشق)
- ئاهورا
آ[ویرایش]
- آرتین
- آریوان (آتش وان-وان:نام شهری در کردستان ترکیه)
- آروین (آتش عشق-اوین: به معنی عشق )
- آرشین
- آمیار
- آوات
- افران
- هورامان
- آسو
ب[ویرایش]
- بریار (عهد و پیمان، تصمیم)
- باگرو ( تندباد)
- باهوز ( گردباد)
- بەلین ( پیمان)
- بەهیز ( نیرومند)
- بەرزان ( بلندپایه)
- بەرهەم ( ثمرە)
- بەتین ( آتشین)
- بهنوش (گوارا، بهترین نوش دارو)
- بلیسه ( شعله، اخگر)
- بلیمەت ( دلاور)
- بروسک ( جرقه)
- بروا ( ایمان)
- بریار ( تصمیم)
- بوران ( بوران)
- بیرکو (باهوش ، هوشمند)
پ[ویرایش]
- پیمان ( عهد ) {یک شخصیت مهم بوده }
- پژمان ( هراسان و افسرده دل « همریشه با پ ه شیو»)
- پارسیا (اهالی پارس)
- پەژار (افسردەدل)
- پەشیو (هراسان و افسردەدل «همریشه با پژمان»)
- پشتیوان (پشتیبان)
- پشکو (شکوفە)
- پیشەنگ
خ[ویرایش]
- خوشناو (نامدار،نیک نام)
د[ویرایش]
- داژیار (روزی ،قدرت)
- داوین (دامنه کوه)
- دالاهو (برگرفته از کوهی در کرمانشاه)
- دانیار ( بخشندە)
- دارا
- دەرسیم (برگرفته از منطقه درسیم در ترکیه)
- دیار (دیار، پیدا)
- دیاری
- دیلمان(برگرفته از سرزمینی که مابین گیلان و مازندران قرار دارد)
- دیمەن (چشمانداز)
ر[ویرایش]
- راژور (جایی بالا،حاکم)
- روژیار (آفتاب،زمانه)
- روژمان (اندیشه نورانی،مانند روز)
- روژهات (روزها)
- راژان
- راویژ(تدبیر)
- روژند(نور خورشید)
- رامان (در شگفت )
- ریبوار (رهگذر)
- ریوان (رهگذر)
- ریباز (راه و شیوه)
- ریناس (رهشناس)
- ریبین (رهشناس، دورنگر، راهبین، دوراندیش، آینده نگر)
- ریبین (دورنگر، راهبین)
- ریکەوت (کردی)
- ریزان (وارد، ماهر)
- رزگار (رستگار، آزاد)
- روژان
ز[ویرایش]
- زاگروس (زاگرس اصل این واژه یونانی است.)
- زال (حکمران، چیره)
- زانا (دانا)
- زانیار (دانشور)
- زمناکو (نام کوهستانی در کردستان)
- زیلان (کردی)
- زانکو (دانشکده؛ دانشگاه ،دانش طلب)
- زوران (تلاش، کشتی)
- زوراب (کردی)
من ترسیم کردن را به حرف زدن ترجیح میدهم،
زیراترسیم کردنسریعتر است و مجال کمتری برای دروغ گفتن باقی میگذارد.
(لوکوربوزیه)
یار همراه
نامهای پسران[ویرایش]
- دلژین (باصفا زندگی کردن)
- زانا (دانا)
- دیلان (نوعی رقص کردی)
- دلنیا (دلگرم و مطمئن)
- دلووان (مهربان)
- دیانا (، اسم دخترانه نام شهری درعراق، نام الهه رومی)
- دیمەن (چشمانداز)
- دژئاگر(آتش قلعه)
- دلدار(عاشق-زنده دل)-تخلص شاعر
- دینا(پسندیده)
ر[ویرایش]
- رازاوه (آراسته،تروتمیز)
- راژانه (نام گیاهی داروی)
- روجا (آفتاب،در پارسی میانه مورد استفاده قرار میگرفت)
- روجیار (جمع آفتاب)
- روژآوا (غروب، غرب)
- روژا (روزها)
- روژان (روزها)
- روژانو (روز نو)
- روژبین (راهنما و هدایت کننده روز)
- روژدا (مادر زندگی)
- روژه (الماس)
- روژیار (میانجی روز و روشنایی)
- روژیا (یکی از روزها، اسم مشترک)
- روژیتا (مانند روز و روشنی)
- روژینا (چشم انداز روشنایی،روژین)
- روژ (خورشید) Roj
- روژین (خوروَش)
- روناو ( آب زلال)
- روناک (روشنا)
- ریژنه (باران تند در هنگام آفتاب)
- روناهی (تابناک)
- رونیاس (روناس)
- ریژین (هوش)
ز[ویرایش]
- زارا (پسندیده)
- زریان (بادجنوب)(بهمن)
- زوزان
- زیرین
ژ[ویرایش]
- ژوان(میعاد گاه عاشق و معشوق)
- ژیا (زنده)
- ژیانا (زندگی،حیات)
- ژین (زندگی)
- ژینا (زندگی)
- ژیلا
- ژینو (زنده)
- ژیار
- ژیوار (زی بان/بانی زندگی)
- ژینوس
- ژه نیار
- ژاله
- ژیله
س[ویرایش]
سارینا - sarina
- ساریژ
- سایدا
- سروه
- سادیا
- سوژین
- سازان
- سەیران
- سکالا
- سروشت (طبیعت)
- سروه (نسیم)
- ستران
- سنور(مرز)
- سوزان
- سوکار (نام کوهستانی در کردستان)
ش[ویرایش]
- شاین (شاهدانه)
- شنیان (وزیدن نسیم،آرزو کردن،خنده نوزاد)
- شونا (نوعی گیاه،اثر)
- شیلان (نسترن)
- شلیر (۱. سوسن ۲. لاله)
- شوخان (=شوخ و شنگ)
- شنو (نسیم / اشنویه)
- شنه (نسیم آرام و دلپذیر بهاری)
- شەپول (موج، آبخیز)
- شەمام
- شەرمین (شرمگین، با شرم و حیا)
- شەوبو (شب بو، نام گل)
- شیلان (نام نوعی درخت)
ف[ویرایش]
- فرمیسک (=اشک)
- فینک (=خنک و دلچسب)
ق[ویرایش]
- قاسپه(=آواز کبک)
- ڤیان (=عشق)
ک[ویرایش]
- کازیوه (سپیدی صبح تا آنجا که همه افق را فراگیرد)
- کیژان (جمع دختران)
- کالێ (=دختر چشم آبی با گیسوان طلایی)
- کانی (=چشمه)
- کانیاو ( چشمه اب)
- کەژال (=آهو، گونەای از واژه خەزال=غزال، اصل این واژه عربی است.)[نیازمند منبع]
- کویستان (=کوهستان)
- کوردستان (=کردستان)
گ[ویرایش]
- گلاریس (زلف تابیده،موی بافته شده به زیبایی و آراستگی)
- گیوا (جذاب و گیرا)
- گلاره(چشم،حبه ی انگور)
- گەلاویژ (ستاره شباهنگ،نوعی ستاره که درشبهای تابستان نمایان میشود)
- گولاله (لالە،گل)
- گزنگ (پرتو خورشید)
م[ویرایش]
- مژان (مژگان،مژه)
- میدیا (سرزمین ماد)
- مزگین (مژده)
- مهرایین
ن[ویرایش]
- نینا (اینها)
- نازار(دوست داشتنی)
- نالین
- ناسکی
- ناسکول
- نساره
- نەشمیل (زیبا و دلکش،خوشگل،زیبا اندام)
- نه شمین
- نەرمین (دلپذیر، مهربان)
- نیاز (دعا)
- نیان (لطیف، دلپذیر)
- نیشتمان (میهن،دیار)
و[ویرایش]
- وریا (آگاه)
- وارش (بارش)
- وینه (تصویر،عکس،منظره)
- وه نه وشه (نوعی گل)
ه[ویرایش]
- هالان (ویژیگی دختر به لخاظ زیبایی،سروصدا)
- هانا (امید،بینایی،خواهش)
- هانه (تحریک کردن، اینک)
- هایا (هوشیار،زیرک و باهوش)
- هورا ( درکردی غوغا و در اوستایی به معنایی نوشیدنی مست کننده یادشده است.)
- هورین (صدای جریان شدید آب)
- هیدی (آرام،صبور)
- هیدیکا (به آهستگی)
- هاوین (تابستان)
- هەلاله (لاله)
- هیرو (گل ختمی)
- هیشو (خوشه)
ئا[ویرایش]
- ئاراز (آراز: اَرَس)
- ئاسو (افق)
- ئاسوس
- ئاکار
- ئاکام (عاقبت، سرانجام)
- ئاکو (قلهٔ کوه)
- ئاگرین (آتشین، نام یک کوهستان)
- ئالان بلند، با حرمت، سخن دلنشین (نام کوهستانی در کردستان)
- ئاوات (امید)
- ئارتین ( شعله و گرمای آتش)
- ئارمین ( منسوب به آرام-پسر کیقباد)
- ئازا ( دلاور، همریشه با آزاد)
- ئەگید ( دلاور، اصل این واژه ترکی است)
- ئەلەند ( تیغ آفتاب، نخستین پرتو بامدادی خورشید)
- ئەردەلان ( اردلان)
- ئەردەوان ( اردوان)
- ئەژدەر ( اژدر)
- ئەویندار ( عاشق)
- ئاهورا
آ[ویرایش]
- آرتین
- آریوان (آتش وان-وان:نام شهری در کردستان ترکیه)
- آروین (آتش عشق-اوین: به معنی عشق )
- آرشین
- آمیار
- آوات
- افران
- هورامان
- آسو
ب[ویرایش]
- بریار (عهد و پیمان، تصمیم)
- باگرو ( تندباد)
- باهوز ( گردباد)
- بەلین ( پیمان)
- بەهیز ( نیرومند)
- بەرزان ( بلندپایه)
- بەرهەم ( ثمرە)
- بەتین ( آتشین)
- بهنوش (گوارا، بهترین نوش دارو)
- بلیسه ( شعله، اخگر)
- بلیمەت ( دلاور)
- بروسک ( جرقه)
- بروا ( ایمان)
- بریار ( تصمیم)
- بوران ( بوران)
- بیرکو (باهوش ، هوشمند)
پ[ویرایش]
- پیمان ( عهد ) {یک شخصیت مهم بوده }
- پژمان ( هراسان و افسرده دل « همریشه با پ ه شیو»)
- پارسیا (اهالی پارس)
- پەژار (افسردەدل)
- پەشیو (هراسان و افسردەدل «همریشه با پژمان»)
- پشتیوان (پشتیبان)
- پشکو (شکوفە)
- پیشەنگ
خ[ویرایش]
- خوشناو (نامدار،نیک نام)
د[ویرایش]
- داژیار (روزی ،قدرت)
- داوین (دامنه کوه)
- دالاهو (برگرفته از کوهی در کرمانشاه)
- دانیار ( بخشندە)
- دارا
- دەرسیم (برگرفته از منطقه درسیم در ترکیه)
- دیار (دیار، پیدا)
- دیاری
- دیلمان(برگرفته از سرزمینی که مابین گیلان و مازندران قرار دارد)
- دیمەن (چشمانداز)
ر[ویرایش]
- راژور (جایی بالا،حاکم)
- روژیار (آفتاب،زمانه)
- روژمان (اندیشه نورانی،مانند روز)
- روژهات (روزها)
- راژان
- راویژ(تدبیر)
- روژند(نور خورشید)
- رامان (در شگفت )
- ریبوار (رهگذر)
- ریوان (رهگذر)
- ریباز (راه و شیوه)
- ریناس (رهشناس)
- ریبین (رهشناس، دورنگر، راهبین، دوراندیش، آینده نگر)
- ریبین (دورنگر، راهبین)
- ریکەوت (کردی)
- ریزان (وارد، ماهر)
- رزگار (رستگار، آزاد)
- روژان
ز[ویرایش]
- زاگروس (زاگرس اصل این واژه یونانی است.)
- زال (حکمران، چیره)
- زانا (دانا)
- زانیار (دانشور)
- زمناکو (نام کوهستانی در کردستان)
- زیلان (کردی)
- زانکو (دانشکده؛ دانشگاه ،دانش طلب)
- زوران (تلاش، کشتی)
- زوراب (کردی)
- زریان (نام یک نوع باد)
- زیبار
- زەردەشت
ژ[ویرایش]
- ژیار (زندگی شهرنشینی)
- ژیکان (قطره ی باران)
- ژیوار (زندگی)نام روستایی در منطقه اورامانات(وجه تسمیه روستا یعنی مکانی برای گذران بهتر زندگی)
- ژاوەرو (ژاورود)
- ژوان (گفتگوی عاشقانە)
- ژیر (هوشمند، همریشه با واژه «زیرک»)
- ژیلەمو (اخگر)
- ژیوار (تمدن)گذر زمان یا زندگی
- ژیوان(نگهبان زندگی)
- ژیهات (کاردان، ماهر)
- ژیهات (شایسته،لایق)
س[ویرایش]
- ساکو (کوه بدون گیاه،ساده و بی آلایش)
- سایمان (مانند سایه)
- سوران (نام یکی از منطقه های وسیع کردستان همچنین با اضافه شدن+ی=سورانی ؛نام یکی از لهجه های معروف در کردی)
- سیپان (بلندی مانع باد، نام دوکوه در کردستان)
- سارو
- ساکار (پاک و ساده)
- ساکو (بی الایش)
- سامال (آسمان بی ابر)
- سه یوان(کوهی در ایلام)
- سامرەند
- سەردار (سردار)
- سەنگاو
- سەرکەوت (پیروز)
- سەرکو
- سیامه ند ( برگرفته از افسانه ی کردی "خَج و سیامند"، سیامند عاشق خَج (خدیجه) میشود و در راه این عشق هر دو جان می سپارند)
- سیروان (نام رودی در منطقه هورامان تخت - کردستان)
- سوران (نام نوعی لهجه ی مادری کردی سورانی - کرد سوران)
- سردشت (به مکانی رویایی گفته میشود همانند بهشت سرسبز،نام شهری کردنشین در آذربایجان غربی)
- سیوان (سایبان،چادر)
- سیروان
ش[ویرایش]
- شالیار (همدم شاه )
- شاهو (نام یه کوه در کامیاران)
- شیروان
- شمِال
- شیرکو
- شورش
- شیوان
- شوان (چوپان)
- شڤان
ک[ویرایش]
- کاویار (مراد،آرزو)
- کژوان (کوهنورد)
- کواژین ( کو زندگی؟ )
م[ویرایش]
- ماردین (نام یکی از شهرهای کردستان ترکیه)
- مامش (نام طایفه ای بزرگ در مکریان کردستان)
- ماژان (بزرگان،همچنین مکانی در شهرستان بیرجند)
- میدیا (تلفظ انگلیسی از نام ماد)
ن[ویرایش]
- نارین
- نیان (نازک و لطیف)
- نیهاد (نهاد،هدف و مسیری)
- نوژن (درخت کاج)
و[ویرایش]
- وریا (هوشیار)
- وانیار (باسواد)
- وارو (رهگذر)
ه[ویرایش]
- هژار (بینوا،فقیر،تنگ دست.آزاده)
- هژیان (ارزنده،شایان ارزش)
- هیرش (یورش،هجوم و حمله)
- هیژا (گرامی)
- هیمن (آرام)
- هیوا (امید)
- هاوری ( همراه)
- هاوراز (همراز)
- هەلمەت (هجوم ناگهانی، دگرگونشده واژه عربی حَملة)
- هەژار (ندار و فقیر)
- هیمن (متین،نجیب)
- هەلکەوت (فراز-رونده، چیره)
- هەلگورد
- هەلو (آله، عقاب)
- هەردی
- هەورام (برگرفته از اورامانی، نام مردمی از سرزمین دیلمان که به غرب ایران مهاجرت نمودەاند) اسم دیگر حضرت ابراهیم
- هەوراز ( فراز و نشیب)
- هیژا ( گرامی، محترم)
- هیرش (یورش)
- هیوا ( امید)
- هوزان (آوازەخوان) هو به معنای خدا و زان مخفف دانش است این اسم بهتر است به معنای خدای دانش و زانیاری تعبیر شود(همچون:شاهو=شا مخفف شاخ و هو به معنای خداپس شاهو یعنی کوه بلند یا خدای کوه های اطراف )
- هومەر
- هیدی (آرام،ساکت) باوقار، خوش رفتار
- هەندرین ( نام کوهستانی در کردستان)
- هوگر ( علاقەمند)
توجه. اسامی بالا از سایت ویکی بدیا اورده شده.
من ترسیم کردن را به حرف زدن ترجیح میدهم،
زیراترسیم کردنسریعتر است و مجال کمتری برای دروغ گفتن باقی میگذارد.
(لوکوربوزیه)
یار همراه
نام های اصیل کردی
گلاویز/ازماه های کردی و فصلی بسیار زیبا/همسر یکی از سرداران کرد
ئابا:پدران/اجداد
ئابتین:نام پدر فریدون
ئابرا:برادر بزرگ
ئابیستا:ئه ویستا/کتاب اسمانی زرتشت
ئاپولو:خدای هنر در ایران باستان
ئاتبین:نام پدر فریدون
ئاترو:اتشین
ئاتروپات:نام سرداری در زمان حمله اسکندر
ئاتروسا:مانند اتش
ئاتلیا:نام یکی از شهرهای ماد باستان
ئاتور:اتش
ئاتوربان:اتشبان
ئاتوسا:نام یکی از شاهزادگان کرد ماتیانی در سال ۷۱۶ قبل از میلاد
ئاتوی:نام یکی از سرداران ماد
ئاته ر:اتش
ئادان:زمین حاصلخیز
ئادو:خدای باد در ایران باستان
ئاده م:انسان خوب
ئارا:ارایش
ئاراد:نام فرشته ای است در کیش زرتشت
ئارارات:کوهی از سلسله جبال زاگرس
ئاراز:اشک چشم/یکی از سرداران کرد زعفرانلو/رودخانه ای بین شوروی و ایران
ئارازیاش:نام شهری باستانی
ئاراس :ئاراز
ئاراسپاس:از بزرگان ماد و نگهبان معبد پانته آ
ئاراسته:ارایش شده چیزی را به کسی متوجه کردن
ئاراسته:زیبا
ئارام:ارام/ارامش
ئارامیش:ابریشم
ئاران:دشت وسیع/منطقه ای در اذربایجان شوروی/نام منطقه ای باستانی
ئارباس:کورد/لقبی است که یونانیان به کیقباد دادند
ئارباکو:از سرداران ماد
ئارخه یان:مطمئن اسوده
ئاردا:نام فرشتهای در ایین زرتشت
ئاردو:از اسامی باستانی ایرانیان
ئاردهلان:نام سابق ولایت کردستان
ئارده و:په پوله
ئارزو:ارزو
ئارش:پسر اروین از شاهزادگان کیانی/ارش کمانگیر معروف/معنا
ئارشام:ارشام از بزرگان ماد
ئارشو:نام یکی از سرداران ماد
ئارشین:پهلوان باستانی
ئارمان:هدف ارمان
ئارمین:نام پسر کیقباد/ارام گرفتن
ئارمینا:ئارمین
ئارنا:اریایی نژاد
ئاروا:فرشته ای از ایین زرتشت
ئاروان:زاد سفر/توشه/اذوقه
ئاروین:ازمون/تجربه از شاهزادگان کیان
ئاره به با:نام کوهی معروف در بانه
ئاره ز و :ارزو
ئاریا:اقوام سفید پوست
ئاریارات:نام پادشاه باستانی
ئاریاس:نام یکی از فر مانروایان ماد
ئاریام:ایرانی اریا
ئاریان:اریایی ها/نام روستایی
ئاریو برزین:سردار دلیر کرد که در برابر یورش اسکندر مدتها پایداری کرد
ئاریتما:نام یکی از سرداران ماد
ئاریز:کوهی است در اطراف سنندج/نام گلی
ئارین:نژاد هند و ارو پایی
ئارینا:نژاد اریا
ئازا:نترس
ئازاد:وارسته
ئازاده:اصیل /وارسته
ئازادان:نام یکی از بزرگان دوره ساسانی
ئازر:نام قدیمی کوهستان ساسون در ترکیه
ئازرم:حیا / شرم
ئازور:کوهی در اطراف در یاچه وان ترکیه که اکنون ساسون نام دارد
ئازیتا:دختر پادشاه ماد/مادر کورش
ئازین:زینت
ئاژال:سبزه/ گیاه
ئاژه نگ:نام درختی
ئاژین:ریز/روان ساختن
ئاسا:ساده / معمولی/مانند
ئاسالان:بهاران
ئاسایش:راحتی
ئاسک:اهو/اسکه
ئاسکول:غزال
ئاسکه:اهو
ئاسکی:اهو
ئاسو:افق
- - - به روز رسانی شده - - -
چیروک/افسانه/داستان به زبان شیرین کردی
آریوان /نام قبیله ای در قوم ماد
چیاکو/کوه بلن
پشیو/پریشان حال
میشواک/منطقه ای در کردستان
تالان/زیبائی محسورکننده
پاریز/نگهدارنده/نگهبان
باشیلا/شیدا/سرگشته
پرسیار/جویا
بریار/عهدوپیمان
میدیا/اهل قوم کرد
آوان/سرسبزی /شادابی
آروکو/نام یکی ازسرداران کردستان
چاوش/اوازخوان
چرو/نام درختی
آلانه/شاهین/نوعی پرنده
چیمن/خرمی وابادانی
دیا/بینائی و نورچشم
آرا/دلپذیر/خوشمزه
آریاس/نام یکی از شاهان ولایات ماد
ویرایش توسط معمار حانیه : 4th January 2014 در ساعت 01:24 AM
من ترسیم کردن را به حرف زدن ترجیح میدهم،
زیراترسیم کردنسریعتر است و مجال کمتری برای دروغ گفتن باقی میگذارد.
(لوکوربوزیه)
یار همراه
نام های پسرانه کردی(ناوکانی کورانه کوردی)
- ئاسو (افق)
- ئاسوس
- ئاکار
- ئاکام (عاقبت، سرانجام)
- ئاکو (قلهٔ کوه)
- ئاگرین (آتشین، نام یک کوهستان)
- ئامانج (آماج، هدف)
- ئاوات (امید)
- ئارتین (شعله و گرمای آتش)
- ئازا (دلاور، همریشه با آزاد)
- باگرو (تندباد)
- باهوز (گردباد)
- بارزان (نام منطقهای در کردستان عراق)
- بهلین (پیمان)
- بههیز (نیرومند)
- بهرزان (بلندپایه)
- بهرههم (ثمره)
- بهتین (آتشین)
- بلیسه (شعله، اخگر)
- بلند
- بلیمهت (دلاور)
- بروسک (جرقه)
- بروا (ایمان)
- بریار (تصمیم)
- بوران (بوران، اصل این واژه را مغولی دانستهاند)
- چهکو
- چیا (کوهستان بلند)
- چیاکو
- چومان (نام رودی مرزی در باختر بانه)
- دالاهو (کوهی در کردستان)
- دانیار (بخشنده)
- دارا
- دهرسیم (منطقه درسیم در ناحیه زازانشین کردستان ترکیه)
- دیار (دیار، پیدا)
- دیاری
- دیاکو (دیاکو، بنیادگذار دودمانماد)
- دیلمان
- دیمهن (چشمانداز)
- ئهگید (دلاور)
- ئهلهند (تیغ آفتاب، نخستین پرتو بامدادی خورشید)
- ئهردهلان (اردلان)
- ئهردهوان (اردوان)
- ئهژدهر (اژدر)
- ئهویندار (عاشق)
- فهرهاد (فرهاد)
- فریا (نجات، «همریشه با واژه فریاد»)
- گوران (نام شاخهای از کردان)
- گووهند (نوعی رقص کردی)
- هاوری (همراه)
- هاوراز (همراز)
- ههلمهت (هجوم ناگهانی، دگرگونشده واژه عربی حَملة)
- ههژار (ندار و فقیر)
- هیمن (متین)
- ههلکهوت (فراز-رونده، چیره)
- ههلگورد
- ههلو (آله، عقاب)
- ههردی
- ههورام (اورامانی، شاخهای از کردان)
- ههوراز (فراز و نشیب)
- هیژا (گرامی، محترم)
- هیرش (یورش: اصل این واژه مغولی است)
- هیوا (امید)
- هوزان (آوازهخوان)
- هومهر
- هیدی (آرام)
- ههندرین (نام کوهستانی در کردستان)
- هوگر (علاقهمند)
- ژاوهرو (ژاورود)
- ژوان (گفتگوی عاشقانه)
- ژیر (هوشمند، («همریشه با واژه زیرک»)
- ژیلهمو (اخگر)
- ژیوار (تمدن)
- ژیهات (کاردان، ماهر)
- کاردو
- کاروان
- کاروخ (نام کوهستانی در کردستان)
- کازیوه (پگاه)
- کارزان (کاردان)
- کاژاو
- کوماس
- لاس (گونهای درخت سختچوب، از شخصیتهای داستان لاس و خزال)
- لاوچاک (جوان خوشسیما و درستکار)
- لیزان (وارد و کاردان)
- ماردین
- مهردوخ
- مهریوان (مریوان)
- میلان
- میران
- ناری
- ناسیکو
- نسکو
- نهبهز (تسلیمناپذیر، نستوه)
- نهسرهو
- نههروز (نوروز)
- نهوشیروان (انوشیروان)
- نهکهروز (نام کوهی در جنوب باختری سقز)
- نچیروان (نخچیربان، شکاربان)
- پهژار (افسردهدل)
- پهشیو (هراسان و افسردهدل «همریشه با پژمان»)
- پشتیوان (پشتیبان)
- پشکو (شکوفه)
- پیشهنگ
- راژان
- رامان (در شگفت بودن، تحیر)
- رامیار (چوپان)
- ریبوار (رهگذر)
- ریوان (رهگذر)
- ریباز (راه و شیوه)
- ریناس (رهشناس)
- ریبین (دورنگر، راهبین)
- ریکهوت
- ریزان (وارد، ماهر)
- رزگار (رستگار، آزاد)
- روژان
- سارو
- ساکار (پاک و ساده)
- ساکو
- سامال
- سامرهند
- سهردار (سردار)
- سهنگاو
- سهرکهوت (پیروز)
- سهرکو
- سمکو (کوتاه و دگرگونشده واژه سامی اسماعیل)
- سیامه ند
- سیروان (نام رودی در کردستان)
- سوران
- شاهو (نام کوه)
- شیروان
- شهمال (توفان)
- شهمزین
- شیرکو (احتمالا شیر کوهستان)
- شورش (انقلاب)
- شوان (شبان، چوپان)
- تیریژ (پرتو، فروغ)
- وریا (هوشیار)
- خهبات (مبارزه، از مصدر خهبتین: مبارزه کردن، برخی منابع ریشه آن راآرامی دانستهاند).
- خوناس
- زاگروس (زاگرس)
- زال (حکمران، چیره)
- زانا (دانا)
- زانیار (دانشور)
- زمناکو (نام کوهستانی در کردستان)
- زیلان
- زوران (تلاش، کشتی)
- زوراب
- زریان (نام یک نوع باد)
- زیبار
- زهردهشت
من ترسیم کردن را به حرف زدن ترجیح میدهم،
زیراترسیم کردنسریعتر است و مجال کمتری برای دروغ گفتن باقی میگذارد.
(لوکوربوزیه)
زور جووان بوو ده ستت خوش بی![]()
درد دلهایت را به کسی نگو چون یاد می گیرند چگونه دلت را به درد آورند!!!!!
در حال حاضر 1 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 1 مهمان ها)
علاقه مندی ها (Bookmarks)