عالم مجازی هم محضر خداست......
چشمت که به مانیتور می افتد
و انگشتانت که تند و تند کلید های کیبورد را می پیمایند،
خیلی وقت ها پشت شخصیت مجازی ات که پنهان می شوی،
حواست پرت می شود که یک نفر از رگ گردن به تو نزدیک تر است،
حتی وقتی که دلت را سپرده ای به پنجره های توی مانیتور..
علاقه مندی ها (Bookmarks)