تفاوت دخترها و پسرها

[پدرام++]

تفاوت دانشگاه رفتن دخترا با پسرا


دخترا:
دو ساعت مونده به کلاس از خواب پا میشن مسواک میزنن یه یک ربعی جلو آینه با خودشون ور میرن جوشا و عیب ایرادای صورتشونو بررسی و در جهت بهبود شرایت اقدامات لازم رو به عمل میارن.
صبحانه...
1 چایی میریزن.مثل ملکه الیزابت میشینن پشت میز.نوک کارد رو میمالن به کره.میزنن رو نون.
1 ذره عسل.میزارن تو دهن.در حین جویدن فکر میکنن که امروز چی بپوشن و کدوم کفش با کدوم مانتو جور در میاد.چنتا لقمه که خوردن پا میشن.چایی رو نمیخورن چون فقط برای بالا بردن کلاس کاریه.
دوباره مسواک میزنن.
شلوار و مانتو میپوشن.
باز میرن جلو آینه ولی این بار جهت ارتقاع سطح زیبایی شون کوشش لازم رو به عمل میارن. جوراب رو از سبد جورابا در میارن میپوشن.
مقنعه سر میکنن.
باز میرن جلو آینه ( کار از محکم کاری عیب نمیکنه)
دو تا کتاب سبک میندازن ته کیف تا مبادا سنگین بشه و استیل راه رفتن به هم بخوره .
وسایل لازم جهت بهبود اوضاع ظاهری هم میره تو کیف. نگا که کردن میبینن ده دقیقه مونده به کلاس.
سویچ ور میدارن تو آینه ی آسانسور یه دستی به صورت میکشن.
تو پارکینگ استارت میزنن ماشین میپره میخوره به ماشین جلویی.
باز خلاص میکنه استارت میزنه پیاده میشه درو وا میکنه.
را میفته سپر ماشین گیر میکنه به در.
دنده عقب میره میزنه به ماشین پشتی.
بالاخره با سلام و صلوات از پارکینگ میاد بیرون.
پیاده میشه درو میبنده سوار میشه تو آینه نگا میکنه را میفته.
تو راه چنتا فش میشنفه دم دانشگاه تو آینه نگا میکنه پیاده میشه.
ولی تا برسه غیبترو خورده.
پسرا:
نیم ساعت قبل کلاس پا میشن.
مستقیم میرن آشپزخونه تو راه یه پس گردنی به آبجی کوچولو میزنن.
چایی میریزن سر پا نصف نونو ور میداره با دست پنیرو ور میدارن با انگشت میمالن رو نون همه لقمرو یه باره به زور مشت میچپونن تو دهن چایی رو سر میکشن.
تا اون لقمه پایین بره ریششونو میزنن.
شلوار و پیرن میپوشن ولی جوراب پیدا نمیکنن.
داد میزنن سر داداش کوچولو.
خلاصه یه لنگه جوراب از زیر تخت یه لنگه از تو قفسه کتابا پیدا میکنن.
کیف و ور میدارن که خالیه.
سویچ ور میدارن تو آینه ی آسانسور موهارو با دست شونه میکنن سه تا آدامس برای جلو گیری از بوی شام دیشب با هم میزارن تو دهن.
اول درو وا میکنن استارت میزنن میرن بیرون را میوفتن و در باز میمونه.
ده دقیقه مونده میرسن تو کلاس.
(این مطلب صرفا جهت شوخی ارائه شده و ارزش دیگری ندارد)