نامهای پسران[ویرایش]
- دلژین (باصفا زندگی کردن)
- زانا (دانا)
- دیلان (نوعی رقص کردی)
- دلنیا (دلگرم و مطمئن)
- دلووان (مهربان)
- دیانا (، اسم دخترانه نام شهری درعراق، نام الهه رومی)
- دیمەن (چشمانداز)
- دژئاگر(آتش قلعه)
- دلدار(عاشق-زنده دل)-تخلص شاعر
- دینا(پسندیده)
ر[ویرایش]
- رازاوه (آراسته،تروتمیز)
- راژانه (نام گیاهی داروی)
- روجا (آفتاب،در پارسی میانه مورد استفاده قرار میگرفت)
- روجیار (جمع آفتاب)
- روژآوا (غروب، غرب)
- روژا (روزها)
- روژان (روزها)
- روژانو (روز نو)
- روژبین (راهنما و هدایت کننده روز)
- روژدا (مادر زندگی)
- روژه (الماس)
- روژیار (میانجی روز و روشنایی)
- روژیا (یکی از روزها، اسم مشترک)
- روژیتا (مانند روز و روشنی)
- روژینا (چشم انداز روشنایی،روژین)
- روژ (خورشید) Roj
- روژین (خوروَش)
- روناو ( آب زلال)
- روناک (روشنا)
- ریژنه (باران تند در هنگام آفتاب)
- روناهی (تابناک)
- رونیاس (روناس)
- ریژین (هوش)
ز[ویرایش]
- زارا (پسندیده)
- زریان (بادجنوب)(بهمن)
- زوزان
- زیرین
ژ[ویرایش]
- ژوان(میعاد گاه عاشق و معشوق)
- ژیا (زنده)
- ژیانا (زندگی،حیات)
- ژین (زندگی)
- ژینا (زندگی)
- ژیلا
- ژینو (زنده)
- ژیار
- ژیوار (زی بان/بانی زندگی)
- ژینوس
- ژه نیار
- ژاله
- ژیله
س[ویرایش]
سارینا - sarina
- ساریژ
- سایدا
- سروه
- سادیا
- سوژین
- سازان
- سەیران
- سکالا
- سروشت (طبیعت)
- سروه (نسیم)
- ستران
- سنور(مرز)
- سوزان
- سوکار (نام کوهستانی در کردستان)
ش[ویرایش]
- شاین (شاهدانه)
- شنیان (وزیدن نسیم،آرزو کردن،خنده نوزاد)
- شونا (نوعی گیاه،اثر)
- شیلان (نسترن)
- شلیر (۱. سوسن ۲. لاله)
- شوخان (=شوخ و شنگ)
- شنو (نسیم / اشنویه)
- شنه (نسیم آرام و دلپذیر بهاری)
- شەپول (موج، آبخیز)
- شەمام
- شەرمین (شرمگین، با شرم و حیا)
- شەوبو (شب بو، نام گل)
- شیلان (نام نوعی درخت)
ف[ویرایش]
- فرمیسک (=اشک)
- فینک (=خنک و دلچسب)
ق[ویرایش]
- قاسپه(=آواز کبک)
- ڤیان (=عشق)
ک[ویرایش]
- کازیوه (سپیدی صبح تا آنجا که همه افق را فراگیرد)
- کیژان (جمع دختران)
- کالێ (=دختر چشم آبی با گیسوان طلایی)
- کانی (=چشمه)
- کانیاو ( چشمه اب)
- کەژال (=آهو، گونەای از واژه خەزال=غزال، اصل این واژه عربی است.)[نیازمند منبع]
- کویستان (=کوهستان)
- کوردستان (=کردستان)
گ[ویرایش]
- گلاریس (زلف تابیده،موی بافته شده به زیبایی و آراستگی)
- گیوا (جذاب و گیرا)
- گلاره(چشم،حبه ی انگور)
- گەلاویژ (ستاره شباهنگ،نوعی ستاره که درشبهای تابستان نمایان میشود)
- گولاله (لالە،گل)
- گزنگ (پرتو خورشید)
م[ویرایش]
- مژان (مژگان،مژه)
- میدیا (سرزمین ماد)
- مزگین (مژده)
- مهرایین
ن[ویرایش]
- نینا (اینها)
- نازار(دوست داشتنی)
- نالین
- ناسکی
- ناسکول
- نساره
- نەشمیل (زیبا و دلکش،خوشگل،زیبا اندام)
- نه شمین
- نەرمین (دلپذیر، مهربان)
- نیاز (دعا)
- نیان (لطیف، دلپذیر)
- نیشتمان (میهن،دیار)
و[ویرایش]
- وریا (آگاه)
- وارش (بارش)
- وینه (تصویر،عکس،منظره)
- وه نه وشه (نوعی گل)
ه[ویرایش]
- هالان (ویژیگی دختر به لخاظ زیبایی،سروصدا)
- هانا (امید،بینایی،خواهش)
- هانه (تحریک کردن، اینک)
- هایا (هوشیار،زیرک و باهوش)
- هورا ( درکردی غوغا و در اوستایی به معنایی نوشیدنی مست کننده یادشده است.)
- هورین (صدای جریان شدید آب)
- هیدی (آرام،صبور)
- هیدیکا (به آهستگی)
- هاوین (تابستان)
- هەلاله (لاله)
- هیرو (گل ختمی)
- هیشو (خوشه)
ئا[ویرایش]
- ئاراز (آراز: اَرَس)
- ئاسو (افق)
- ئاسوس
- ئاکار
- ئاکام (عاقبت، سرانجام)
- ئاکو (قلهٔ کوه)
- ئاگرین (آتشین، نام یک کوهستان)
- ئالان بلند، با حرمت، سخن دلنشین (نام کوهستانی در کردستان)
- ئاوات (امید)
- ئارتین ( شعله و گرمای آتش)
- ئارمین ( منسوب به آرام-پسر کیقباد)
- ئازا ( دلاور، همریشه با آزاد)
- ئەگید ( دلاور، اصل این واژه ترکی است)
- ئەلەند ( تیغ آفتاب، نخستین پرتو بامدادی خورشید)
- ئەردەلان ( اردلان)
- ئەردەوان ( اردوان)
- ئەژدەر ( اژدر)
- ئەویندار ( عاشق)
- ئاهورا
آ[ویرایش]
- آرتین
- آریوان (آتش وان-وان:نام شهری در کردستان ترکیه)
- آروین (آتش عشق-اوین: به معنی عشق )
- آرشین
- آمیار
- آوات
- افران
- هورامان
- آسو
ب[ویرایش]
- بریار (عهد و پیمان، تصمیم)
- باگرو ( تندباد)
- باهوز ( گردباد)
- بەلین ( پیمان)
- بەهیز ( نیرومند)
- بەرزان ( بلندپایه)
- بەرهەم ( ثمرە)
- بەتین ( آتشین)
- بهنوش (گوارا، بهترین نوش دارو)
- بلیسه ( شعله، اخگر)
- بلیمەت ( دلاور)
- بروسک ( جرقه)
- بروا ( ایمان)
- بریار ( تصمیم)
- بوران ( بوران)
- بیرکو (باهوش ، هوشمند)
پ[ویرایش]
- پیمان ( عهد ) {یک شخصیت مهم بوده }
- پژمان ( هراسان و افسرده دل « همریشه با پ ه شیو»)
- پارسیا (اهالی پارس)
- پەژار (افسردەدل)
- پەشیو (هراسان و افسردەدل «همریشه با پژمان»)
- پشتیوان (پشتیبان)
- پشکو (شکوفە)
- پیشەنگ
خ[ویرایش]
- خوشناو (نامدار،نیک نام)
د[ویرایش]
- داژیار (روزی ،قدرت)
- داوین (دامنه کوه)
- دالاهو (برگرفته از کوهی در کرمانشاه)
- دانیار ( بخشندە)
- دارا
- دەرسیم (برگرفته از منطقه درسیم در ترکیه)
- دیار (دیار، پیدا)
- دیاری
- دیلمان(برگرفته از سرزمینی که مابین گیلان و مازندران قرار دارد)
- دیمەن (چشمانداز)
ر[ویرایش]
- راژور (جایی بالا،حاکم)
- روژیار (آفتاب،زمانه)
- روژمان (اندیشه نورانی،مانند روز)
- روژهات (روزها)
- راژان
- راویژ(تدبیر)
- روژند(نور خورشید)
- رامان (در شگفت )
- ریبوار (رهگذر)
- ریوان (رهگذر)
- ریباز (راه و شیوه)
- ریناس (رهشناس)
- ریبین (رهشناس، دورنگر، راهبین، دوراندیش، آینده نگر)
- ریبین (دورنگر، راهبین)
- ریکەوت (کردی)
- ریزان (وارد، ماهر)
- رزگار (رستگار، آزاد)
- روژان
ز[ویرایش]
- زاگروس (زاگرس اصل این واژه یونانی است.)
- زال (حکمران، چیره)
- زانا (دانا)
- زانیار (دانشور)
- زمناکو (نام کوهستانی در کردستان)
- زیلان (کردی)
- زانکو (دانشکده؛ دانشگاه ،دانش طلب)
- زوران (تلاش، کشتی)
- زوراب (کردی)
- زریان (نام یک نوع باد)
- زیبار
- زەردەشت
ژ[ویرایش]
- ژیار (زندگی شهرنشینی)
- ژیکان (قطره ی باران)
- ژیوار (زندگی)نام روستایی در منطقه اورامانات(وجه تسمیه روستا یعنی مکانی برای گذران بهتر زندگی)
- ژاوەرو (ژاورود)
- ژوان (گفتگوی عاشقانە)
- ژیر (هوشمند، همریشه با واژه «زیرک»)
- ژیلەمو (اخگر)
- ژیوار (تمدن)گذر زمان یا زندگی
- ژیوان(نگهبان زندگی)
- ژیهات (کاردان، ماهر)
- ژیهات (شایسته،لایق)
س[ویرایش]
- ساکو (کوه بدون گیاه،ساده و بی آلایش)
- سایمان (مانند سایه)
- سوران (نام یکی از منطقه های وسیع کردستان همچنین با اضافه شدن+ی=سورانی ؛نام یکی از لهجه های معروف در کردی)
- سیپان (بلندی مانع باد، نام دوکوه در کردستان)
- سارو
- ساکار (پاک و ساده)
- ساکو (بی الایش)
- سامال (آسمان بی ابر)
- سه یوان(کوهی در ایلام)
- سامرەند
- سەردار (سردار)
- سەنگاو
- سەرکەوت (پیروز)
- سەرکو
- سیامه ند ( برگرفته از افسانه ی کردی "خَج و سیامند"، سیامند عاشق خَج (خدیجه) میشود و در راه این عشق هر دو جان می سپارند)
- سیروان (نام رودی در منطقه هورامان تخت - کردستان)
- سوران (نام نوعی لهجه ی مادری کردی سورانی - کرد سوران)
- سردشت (به مکانی رویایی گفته میشود همانند بهشت سرسبز،نام شهری کردنشین در آذربایجان غربی)
- سیوان (سایبان،چادر)
- سیروان
ش[ویرایش]
- شالیار (همدم شاه )
- شاهو (نام یه کوه در کامیاران)
- شیروان
- شمِال
- شیرکو
- شورش
- شیوان
- شوان (چوپان)
- شڤان
ک[ویرایش]
- کاویار (مراد،آرزو)
- کژوان (کوهنورد)
- کواژین ( کو زندگی؟ )
م[ویرایش]
- ماردین (نام یکی از شهرهای کردستان ترکیه)
- مامش (نام طایفه ای بزرگ در مکریان کردستان)
- ماژان (بزرگان،همچنین مکانی در شهرستان بیرجند)
- میدیا (تلفظ انگلیسی از نام ماد)
ن[ویرایش]
- نارین
- نیان (نازک و لطیف)
- نیهاد (نهاد،هدف و مسیری)
- نوژن (درخت کاج)
و[ویرایش]
- وریا (هوشیار)
- وانیار (باسواد)
- وارو (رهگذر)
ه[ویرایش]
- هژار (بینوا،فقیر،تنگ دست.آزاده)
- هژیان (ارزنده،شایان ارزش)
- هیرش (یورش،هجوم و حمله)
- هیژا (گرامی)
- هیمن (آرام)
- هیوا (امید)
- هاوری ( همراه)
- هاوراز (همراز)
- هەلمەت (هجوم ناگهانی، دگرگونشده واژه عربی حَملة)
- هەژار (ندار و فقیر)
- هیمن (متین،نجیب)
- هەلکەوت (فراز-رونده، چیره)
- هەلگورد
- هەلو (آله، عقاب)
- هەردی
- هەورام (برگرفته از اورامانی، نام مردمی از سرزمین دیلمان که به غرب ایران مهاجرت نمودەاند) اسم دیگر حضرت ابراهیم
- هەوراز ( فراز و نشیب)
- هیژا ( گرامی، محترم)
- هیرش (یورش)
- هیوا ( امید)
- هوزان (آوازەخوان) هو به معنای خدا و زان مخفف دانش است این اسم بهتر است به معنای خدای دانش و زانیاری تعبیر شود(همچون:شاهو=شا مخفف شاخ و هو به معنای خداپس شاهو یعنی کوه بلند یا خدای کوه های اطراف )
- هومەر
- هیدی (آرام،ساکت) باوقار، خوش رفتار
- هەندرین ( نام کوهستانی در کردستان)
- هوگر ( علاقەمند)
توجه. اسامی بالا از سایت ویکی بدیا اورده شده.





پاسخ با نقل قول


علاقه مندی ها (Bookmarks)