**پیامهایی به یک دوست **

[ارگان]

سلام...
از وقتی این خبرو خوندم حالم دسته خودم نی تو این یه ماه دومین نفر از بچه های سایته که داره یه بیماری سخت میگیره...

نمیدونم شاید یکی از بهترین دوستام باشی یا شایدم تاحالا منو نمیشناختی اما خیلی دلم گرفته ازین خبر...

واقعا نمیدونم چطوری حرفامو در قالب کلمات بگم اما یاده سوره بقره آیه 155 اوفتادم

وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرينَ

و حتما شما را به اندکی از ترس و گرسنگی و کاهشی از مال ها و جان ها و محصولات ( درختان ، یا ثمرات زندگی از زن و فرزند ) آزمایش خواهیم نمود و شکیبایان را مژده ده.

دوست گرامی شمام داری امتحان میشی سعی کن سرافراز بیرون بیای ازش
جاودانگی به 100 سال عمر کردن نیست گاهی تو یه روز یا با یه کار میشه جاودان موند

خدا الان تمام نگاه و حواسش به تو و عملکرد شماست. پس اگه یه عمر زبونی گفتی خدا دوست دارم یا خدا بهت اعتمادو ایمان دارم الان که موقع عمله حرفاتو ثابت کن...

خلاصه ببخشید سرتو درد اوردم خواستم بگم که الان موقشه خودتو نشون بدی هم به خودت هم به خدای خودت
برات آرزوی موفقیت و سعادتو جاودانگی میکنم.