من مي گم حالا بسوزم، يا که با غصه بسازم؟

[نارون1]

چیزی که تو روستاها من زیاد میبینم و متاسفانه افرادی از یه خانواده هایی طلاق میگیرند که آدم باورش نمیشه.

ته مشکلشون انتظارات بیجا داشتن نسبت به هم هست.

تو روستاها زیاد دیدم به جای اینکه انتخاب همسر رو سخت بگیرن و گرفتن مراسم ازدواج رو آسون برعکس شده.انتخاب همسر رو راحت میگیرن و تلاششونو روی مراسم میزارن.یعنی حتی به اندازه مردم شهر نشین هم روی انتخاب همسر دقت ندارن.بر اساس رودربایستی دختر میدن به هم.

مثلا دختر خاله پسر خاله.مادر دختره میگه من چجوری روی خواهرمو زمین بندازم و بهش دختر ندم؟

یا خانواده دختر روی پسر سخت گیری ندارن.بدون توجه به سابقه پسر دختر بهش میدن و میگن سر زندگی بره ادم میشه.خلاصه طرز فکرا مورد داره.

اما دوست داشتم بدونم متغیر ها توی شهر ها چی هستند؟طبق متن دیگه مثل قدیم زن ها از کتک خوردن شکایت ندارند.الان موضوعات حول چی میچرخه؟

این به این معنا نیست که دیگه اصلا خشونت مرد وجود نداره ، بازهم میبینیم شکایاتی که از زد و خوردهای همسران که ممکنه به دلیل شکاکیت مرد به همسرش بوده یا اعتیاد باعثش شده

وجود داره

تغییر معیارهای انتخخاب همسر و اولویت بندی های نامناسب ممکنه /ف فرد رو به مشکل برسونه .... عشق های سست بنیان و عوامل همسو با آن

توی شهر هم ممکنه این عدم شناخت زوجین نسبت به همدیگه به شکل دیگری متفاوت از روستا خودش رو نشون بده ولی وجود داره .

سطح توقعات بالا و متعادل نکردن نیازها + عواملی که در بالال اشاره کردیم ، به نظرم بیشترین مشکل هست ، کمااینکه باید توجه کنیم طلاق عاطفی شیوعش بیشتر از طلاق های ثبتی هست

که این همان سوختن و ساختن بدون چااره جویی هست .