هی روزگار....

[sr hesabi]

آدم

آرزو به آرزو … رویا به رویا پیر میشود ،

نه ثانیه به ثانیه … نه سال به سال!!!

[sr hesabi]

ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺯﺩﻥ ﺭﺍﺣﺖ ﺗﺮﻩ

ﺗﺎ ﺑﺨﻮﺍﯼ ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺑﺪﯼ

ﭼﺮﺍ ﺣﺎﻟﺖ ﺧﻮﺏ ﻧﯿﺴﺖ

بخند به این دنیا و همه آدماش
کسی که دردت رو درمان نکرد
حداقل بگذار حسرت شادیت رو بخورند

["VICTOR"]

آدم

آرزو به آرزو … رویا به رویا پیر میشود ،

نه ثانیه به ثانیه … نه سال به سال!!!

تا افکارمون پیر نشن ، پیر نخواهیم شد ....

[sr hesabi]

این دنیا چی هست
اینورش مادری گریه میکنه چون بچه اش غذایش رو تموم نمیکنه
اونورش مادری گریه میکنه چون بچه اش غذای تو عکس رو تموم کرده
خدا در تو که خطایی راه نداره
پس فکری به حال این بنده خطا کارت بکن

[sevda_sj]

روزی دروغ به حقیقت گفت :
میل داری به شنا برویم ؟؟
حقیقت ساده , پذیرفت
لباسهایش را در اورد و به دریا رفت
و دروغ لباسهای او را پوشید و رفت
از انروز دیگر حقیقت عریان و زشت است
و دروغ ظاهری اراسته و زیبا دارد
با لباس حقیقت ...!!!

[sr hesabi]

حالمان بد نیست غم کم می‌خوریم(حمیدرضا رجایی)

حالمان بد نیست غم کم می‌خوریم
کم که نه هرروز کــم کـم می‌خوریم
آب می‌خواهـم سرابم می‌دهند
عشق می‌ورزم عذابم می‌دهند
خود نمی‌دانم کجا رفتم به خواب
از چـــه بیـــدارم نکردی آفتـــاب؟
خنجری بر قلب بیمارم زدند
بیگناهـــی بودم و دارم زدند
سنگ را بستند و سگ آزاد شد
یک شبه بیــداد آمد داد شد
عشق آخر تیشه زد بر ریشه‌ام
تیشه زد بـر ریشه ی اندیشه‌ام
عشق اگر این است مرتد می شوم
خوب اگر این است من بد می شوم
بس کن ای دل نابسامانی بس است
کافـــرم دیگر مسلمانــــی بس است
در میان خلق سردر گم شدم
عاقبت آلــــوده ی مردم شدم
بعد از این با بی کسی خو می‌کنم
هـر چــــه در دل داشتم رو می‌کنم
من نمی‌گویم دگر گفتن بس است
گفتن اما هیـچ نشنفتن بس است
روزگــارت بــــــاد شیـرین ، شاد باش!
دست کم یک شب تو هم فرهاد باش
نیستم از مردم خنــــجر به دست
بت پرستم بت پرستم بت پرست
بت پرستــم بت پرستی کار ماست
چشم مستی تحفه ی بازار ماست
درد می‌بارد چون لب تر می‌کنم
طالعم شوم است باور می‌کنم
من که با دریا تلاطم کرده‌ام
راه دریا را چـــرا گم کرده‌ام
قفل غـــم بر درب سلولـــم مزن
من خودم خوش باورم گولم مزن
من نمی‌گویم که خاموشم مکن
من نمـــی‌گویــم فراموشم مکن
من نمی‌گویم که با من یار باش
من نمی‌گویم مرا غمخوار باش
آه ! در شهر شما یاری نبود
قصه هایــم را خریداری نبود
راه رسم شهرتان بیداد بود
شهرتان از خون ما آباد بود
از در و دیوارتان خــــون مــی‌چکد
خون صد فرهادو مجنون می‌چکد
خسته‌ام از قصه های شومتان
خسته از همدردی مسمومتان
این همه خنجر دل کس خون نشد
این همه لیلی کسی مجنون نشد
آسمان خالی شد از فریادتان
بیستون در حسـرت فرهادتان
کوه کندن گر نباشد پیشه ام
گویـی از فرهاد دارد ریشه ام
عشق از من دور و پایـم لنگ بود
قیمتش بسیار و دستم تنگ بود
گر نرفتم هر دو پایـم خسته بود
تیشه گر افتاد دستم بسته بود
هیچ کس آیا فکرما را کرد؟ نه
فکر دست تنگ مـا را کرد؟ نه
هیچ کس از حال ما پرسید؟ نه
هیــچ کس اندوه مـا را دید؟ نه
هیچ کس اشکی برای ما نریخت
هر کـــه با ما بود ازما می‌گریخت
چند روزی است که حالم دیدنی است
حال من از ایــن و آن پرسیدنـــی است
گاه بر روی زمین زل می‌زنم
گاه بــر حافظ تفأل مـــی‌زنم
حافظ ِ دیوانــــه فالــم را گرفت
یک غزل آمد که حالم را گرفت
« ما زیاران چشـــم یاری داشتیــم
خود غلط بود آنچه می پنداشتیم»

[MILAD KHAN]

نخ به نخ همه روز های ما همچون سیگاری برلبان "زندگی" دودمیشود...!

[sr hesabi]

«ما که اطفال این دبستانیم»

از کتاب و قلم گریزانیم

غالباً تخس و لوس و بی ادبیم

موی ژولیده و پریشانیم

اول ترم فکر شیطنتیم

آخر ترم درس می خوانیم

موقع امتحان پایان ترم

بس که درمانده و پشیمانیم،

خیره بر برگه بغل دستی

لاجرم مثل فکس می مانیم!

بی هدف می رویم دانشگاه

ارزش علم را نمی دانیم

بعد طی مدارج عالی

لنگ شغلی شریف می مانیم

عوض حرفه ای درآمد زا

در مسنجر تمام شب on ایم!

سالها لنگ مدرکی هستیم

تا که اقوام را بچزانیم

خانه از پای بست ویران است

بس که در بند نقش ایوانیم


نسیم عرب امیری

[sr hesabi]

شاید برایت عجیب باشه این همه آرامشم

خودمانی میگویم ، به آخر که برسی فقط نگاه میکنی

***

میگویند شاد بنویس،نوشته هایت غم دارند...
ومن یاد مردی می افتم که با ویالونش گوشه ی خیابان شاد میزد،
اما با چشمهای خیس ...

***

گفت :جبران میکنم!
گفنم :کدام را؟
عمر رفته را؟
روی شکسته را؟
دل مرده اما تپیده را؟
حالا من هیچ !جواب این تار موهای سفید را میدهی؟
نگاهی به سرم کرد و گفت:چه پیر شده ای!!
گفتم :جبران میکنی؟
گفت: کدام را؟؟؟؟؟!!!

***

خدایا !

چقدر سخته زندگی کردن در میان مردمی که فکرشون، سلیقه شون،نگاهشون، نظرشون با تو فرق میکنه!

درست موقعی که تو به مرگ فکر میکنی اونها به خوشبختی تو می اندیشند!

[sr hesabi]

خدایا بشکن این آیینه ها را

که من از دیدن آیینه سیرم

مرا روی خوشی از زندگی نیست

ولی از زنده ماندن ناگزیرم...

***

چه آزمون دشواریست

قلبت را در سممت چپ بگذارند

و بگویند برو به راه راست

****

به بودنها دیر عادت کن و به نبودنها زود

آدمها نبودن را بهتر بلدند...

***

خدایا !

یا نوری بیفکن ، یا توری!

ماهی کوچکت از تاریکی این اقیانوس میترسد!

***

زخم که میخوری ، مزه مزه اش کن!

حتما نمکش آشناست!!!

***

آدمی به خودی خود نمی افتد

اگر بیفتد ، از همان سمتی می افتد که

به خدا تکیه نداده است...