همسر مورد علاقه آقایان چه کسی است؟

[Almas Parsi]

همسر مورد علاقه آقایان چه کسی است؟

اما در کنار آن باید به یاد داشته باشید که مردها، هر چه باشند مرد هستند و خصوصیات کم و بیش یکسانی دارند.

بر همین اساس هم خصوصیات زنی که برای زندگی آیند شان می پسندند، در برخی موارد مشابه است.

انتخاب همسر

حتما شنیده اید که مردها هر قدر هم امروزی باشند باز وقت ازدواج که می رسد سراغ زنی می روند که اصطلاحا «زن زندگی» باشد. خب، حالا این زن زندگی چه کسی است و چه ویژگی هایی دارد؟



ویژگی های همسر مورد علاقه آقایان چیست؟


من را به رسمیت بشناس

در دوره و زمانه فعلی که جایگاه مردها نسبت به وضعیت سنتی تغییر کرده، مردها دنبال زنی هستند که اگرچه امروزی و توانمند است اما وقتی در کنار آنها قرار می گیرد، به قدرتمند بودن مردها اعتراف کند.

مردها همان قدر که از زنان وابسته گریزان هستند، از زنان زیادی مستقل که با قدرتمندی شان روی مردانگی مردها سایه می اندازند، فرار می کنند.

بنابراین باید باهوش باشید و بتوانید با وجود توانایی های بسیاری که دارید، وقتی در کنار همسرتان قرار می گیرید به احساس قدرت و غرور مرد احترام بگذارید.

اسطوره مهربانی

مردها قبل از هر چیز به این نگاه می کنند که زن زندگی شان چقدر مهربان است.

برگ برنده در دست زنی است که لقب مهربان ترین را بگیرد.

زن مظهر محبت و نرمی است و این چیزی است که مردها از قدیم تا امروز به عنوان اولین شرط انتخاب همسر در نظر داشته اند.

یک رابطه کامل رابطه ای است که در آن هم محبت کنید و هم محبت ببینید.

هم دوست داشته باشید و هم مورد دوست داشتن قرار بگیرید.

بنابراین هر قدر در یک رابطه، به لحاظ عاطفی بیشتر مایه بگذارید، رابطه قوی تر می شود.

جذاب و زنانه

قبل از آن که طرف مقابل شما را بشناسد، ظاهرتان را می بیند و قضاوت می کند.

بنابراین ظاهر شما باید مطلوب باشد.
دقت کنید، نمی گوییم ایده آل یا بی نقص.
فقط مطلوب و خوشایند.
برای داشتن یک ظاهر خوشایند باید هم به سر و وضع تان در حد معمول برسید و هم رفتار مناسبی داشته باشید.

رفتار مناسب برای یک زن، وقار، برخورد محترمانه و اجتماعی، اعتماد به نفس و کمی غرور و جدیت است.

بعضی از مردها شاید در تعاملات روزمره با زنانی که بی پرواتر و شوخ طبع تر هستند گرم بگیرند اما این یک اصل است که مردها، زنی را آماده ازدواج می دانند که رفتاری متین و موقر، سنجیده و بالغانه داشته باشد.

هیچ مردی یک دختر زیادی شاد، زیادی سرخوش و بی حواس را به عنوان زن زندگی اش انتخاب نخواهد کرد.

پس خوش برخورد، جدی و معتمد به نفس باشید و در همه این موارد ظرافت و متانت زنانه تان را حفظ کنید.

با این حال یک نکته را خیلی جدی باید بدانید و آن این که هیچگاه، هیچگاه، هیچگاه از ویژگی های زنانه، ظرافت ها و جذابیت های زنانه تان برای پیشبرد اهداف یا خودنمایی استفاده نکنید.

به من اعتماد کن

مردها برای زندگی مشترک به خانم هایی تمایل نشان می دهند که به آنها اعتماد و تکیه کند.

آنها را وفادار بداند و با شکاکی هایش حوصله مرد را سر نبرد.

البته که این ویژگی باید متقابل باشد.

زن ها هم تمایلی به مردهای بدبین و شکاک ندارند.

مردها زنی را می پسندند که آنها را به پیشرفت تشویق کند و در برنامه هایی که برای آینده دارند، پشتوانه آنها باشد.

مردها میلی به زنان غرغرو، سختگیر و عصبانی ندارند.

شاید به نظر خودتان کمی کمال گرا به نظر برسید اما واقعیت این است که این ویژگی می تواند قاتل زندگیمشترک شما باشد.

چون مردها از زن های ایرادگیر و مضطرب واقعا فرار می کنند.

پسران امروزی هم مثل اجدادشان زن را مظهر آرامش و منبعی برای قدرت گرفتن از او می دانند.

پس شما هم به شیوه غریزی و نهادی آفرینشتان این آرامش را به او تزریق کنید.



قابل اعتماد باشید


مردها زنانی را برای زندگی انتخاب می کنند که در مواقع بحران بتوانند بخشی از مسئولیت زندگی را به آنها بسپارند و از بابت همه چیز خیالشان جمع باشد.

بدون شک چنین زنی باید با تدبیر، بالغ و قابل اعتماد باشد.

زنی که بتوان گاهی به او تکیه کرد، به تعهد و وفاداری اش ایمان داشت و از روابط اجتماعی اش، خیال راحت داشت.

مادر و همسر به تمام معنا


از همه این ها که بگذریم، مردها، حتی امروزی ترین شان هم هنوز در اعماق وجودشان زنی را تحسین می کنند که روحیات مادرانه داشته باشد.

زنی که مراقب و حمایتگر باشد و دوست داشته باشد بچه دار شود و فرزندانش را با عشق تربیت کند.

زنانی که در عین امروزی بودن و استقلال و قدرت روحیات زنانه شان را فراموش نکرده اند، مادری بالقوه هستند، به کدبانوگری علاقمندند و ذوق و شوق زنانه شان را خرج خانه وزندگی شان می کنند که از ویژگی های یک همسر مناسب است و مطلوب همه مردها در همه اعصار بوده و هستند.







khabareno.com

http://aroosi.akairan.com/marriage/c...116152319.html

[Almas Parsi]

میانبری به قلب همسر

لازم نیست هدیه خیلی گران قیمت و بزرگ باشد، گاهی یک شاخه گل ، یک گلسر زیبا، یک کارت دوستت دارم، یک نامه محبت آمیز، می تواند محبت زن و شوهر را تا درصد زیادی بالا ببرد.
احساس مسئولیت و دوری از خودخواهی

یکی از محاسن ازدواج، تقویت احساس مسئولیت و فراهم آوردن بستری برای رجحان شخص دیگری بر خود است.

قبل از ازدواج، منشأ بسیاری از اعمال ما منفعت طلبی است و همواره قبل از هر اقدامی نزد خود می اندیشیم که این کار برای ما چه سودی دارد.

یعنی محور تمام تصمیم گیری های ما «منیّت» و «فردیت» است و آزادانه در پی خواسته ها، اهداف و علایق خود هستیم. حتی در تعیین شیوه ی رسیدن به آن ها، تا وقتی که منع شرعی و اخلاقی وجود نداشته باشد، نیز آزادیم.

اما هنگامی که همسری بر می گزینیم، پیوسته موظّفیم که سهم او در زندگی را در نظر بگیریم و حتی در برخی موارد از سهم خود نیز بگذریم.

با ازدواج از منیّت فاصله می گیریم و «من» های ما، «ما» می شود و این شیرین ترین ثمره ی ازدواج است.

فردی که به دور از هر گونه خودخواهی و منیت، در برابر زندگی زناشویی احساس مسئولیت می کند.

و حتی گاهی همسر و فرزندان را بر خود مقدم می دارد، در واقع با این کار به حداکثر رشد انسانی رسیده و محبت آن ها را به سوی خود جلب می کند.

هدیه دادن

خداوند در قرآن می فرماید که هر چیزی را از طریق اسبابش تحقق می دهد.

محبت کردن نیز سبب می خواهد. به همین علت پیامبر (صلی الله علیه واله وسلم) فرمودند:

«به یکدیگر هدیه دهید تا کینه های تان از بین برود و دل های تان نسبت به هم با محبت شود.» [1]

بنابراین وقتی زن و شوهر (به خصوص مرد) به مناسبت های مختلف به همسرش هدیه می دهد، از یک سو علاقه ی خود را ابراز می کنند و از سوی دیگر محبت طرف مقابل را به سوی خود جلب می کند.

البته لازم نیست هدیه خیلی گران قیمت و بزرگ باشد، گاهی یک شاخه گل ، یک گلسر زیبا، یک کارت دوستت دارم، یک نامه محبت آمیز، می تواند محبت زن و شوهر را تا درصد زیادی بالا ببرد.


خانمم هر روز برای من، یک یادداشت عاشقانه و یا یک خاطره از دوران جوانیمان و برخی اوقات گلی درون ظرف غذایم می گذارد ،برای همین است که برای ناهار خیلی عجله دارم، می خواهم ببینم امروز برایم چی نوشته است!

یکی از دوستانم تعریف می کرد که: یکی از همکارانمان از همه زودتر برای صرف ناهار به سالن غذاخوری می رفت، همیشه به او می خندیدیم و او را شکمو می خواندیم، یک روز که در کنارش نشسته بودم، وقتی در ظرف غذایش را باز کرد، ابتدا یک تکه کاغذ از آن بیرون آورد، با شادمانی آن را خواند و در جیبش گذاشت.

با تعجب به او گفتم: این چیه؟ نکنه خانمت برات کاغذپلو درست کرده؟

پاسخ داد: خانمم هر روز برای من یک یادداشت عاشقانه و یا یک خاطره از دوران جوانیمان و برخی اوقات گلی درون ظرف غذایم می گذارد و از من قول گرفته تا زمان ناهار بازش نکنم ،برای همین است که برای ناهار خیلی عجله دارم، می خواهم ببینم امروز برایم چی نوشته است.


با این کار هوشمندانه خانم، مطمئن باشید آنها تا آخر عمر مثل زمان نامزدیشان خوشحال و خندان زندگی خواهند کرد.



برقراری عهد و پیمان با خدا


پیوسته به همسرتان نگویید تو برای من چه کار کردی؟

شما چه می خواهید؟

چه توقعی از همسرتان دارید؟

آیا می خواهید همسرتان کره مریخ را برایتان بیاورد و یا تاج پادشاهی برسرتان بگذارد؟

مسلما در زندگی همه انسانها کاستی هایی وجود دارد، مطمئن باشید همسر شما مثل خودتان تمام تلاشش را کرده است، به قول معروف، برگه سبزی است تحفه درویش ، چه کند بیچاره ندارد بیش.

ازدواج امری است آسمانی، شما اگر عهدتان را با خدا بسته باشید، به خوبی می دانید که قرار نیست همسرتان برای شما کاری کند؛ او طرف حساب شما نیست؛ طرف معامله ی شما خداوندی است که از همه ی مخلوقاتش تواناتر، مهربان تر و به عهدهایش وفادارتر است.

انسان در این دنیا فقط و فقط یک طرف معامله دارد، آن هم خداست؛ هیچ کس خوش معامله تر از خداوند نیست.

اگر روابط مان را بر اساس مثلثی تنظیم کردیم که راس آن خداست، و جهت فلش ما تنها به سوی همسرمان و خدا بود، بهترین تعاملات را با همسرمان خواهیم داشت و بهترین نتیجه ها را از خدا خواهیم گرفت.


حال ببینید اگر هم زن و هم شوهر، روابط شان را بر اساس چنین الگویی تنظیم کنند؛ یعنی هر یک از آن ها در رقابت با دیگری، بخواهد که مجرای رحمت و مودّت الهی باشد، نور علی نور می شود و نمونه این نورانیّت را می توان در زندگی علی (علیه السلام) و فاطمه (سلام الله علیها) و دیگر ائمه معصومین یافت.

پس سعی ما این باشد که هیچ توقعی از همسرمان نداشته باشیم و بی منت فقط به او محبت کنیم که البته اثر و نتیجه آن را ابتدا از خدا و سپس در رفتار همسرمان خواهیم دید.





منبع:با نگاهی به کتاب سر دلبران نوشته دکتر محمدحسین بانکی/تبیان

[Almas Parsi]

تصمیم های دونفره زیر یک سقف

وقتی دو نفر برای زندگی در کنار یکدیگر زیر یک سقف می روند از طرفی مستقل می شوند و از طرف دیگر یک شریک در زندگی پیدا می کنند که در اکثر قریب به اتفاق تصمیمات دخیل است.

در زندگی مشترک اگر تصمیم اشتباهی گرفته شود ممکن است خانواده ضرر زیادی را متحمل شود ، پس تصمیم گیری در امور مختلف یک امر مهم است که در پی آن مسوولیت وجود دارد و از آن مهم تر این است که تصمیم گیرنده غیر از خود برای دیگران نیز تصمیم می گیرد و مسوولیت عواقب تصمیم اش را در قبال دیگران باید به دوش بکشد.

حال نکته ای که ما به دنبال مطرح کردن آن هستیم این است که در زندگی مشترک چه کسی تصمیم گیرنده است یا زن و شوهر هر کدام می توانند در چه زمینه هایی تصمیم گیرنده باشند و حوزه اختیارات آنها برای این که به تنهایی تصمیم بگیرند چقدر است و شرایط یک تصمیم گیری خوب در زندگی مشترک چیست.

استفاده از توانایی ها

برای آن که بتوانید تصمیم های درستی اتخاذ کنید باید توانایی های خود و همسرتان را بشناسید و بدانید هر کدام در چه زمینه هایی استعداد و توانایی دارید. زن و مرد ندارد.
گاهی ممکن است یک زن شم اقتصادی اش بهتر از همسرش باشد در این صورت چه اشکالی دارد که او برای فعالیت های اقتصادی تصمیم گیرنده باشد.
مهم این است ما توانایی های خود را بشناسیم و آنها را به کار ببریم اگر هر انسانی در زمینه استعداد و توانایی اش فعالیت کند خیلی کمتر خسته می شود.
اگر می بینید همسرتان در زمینه خاصی استعداد و توانایی دارد به او میدان دهید تا بتواند از توانایی اش در زمینه بهبود زندگی استفاده کند. پس به توانایی های همسرتان اعتماد کنید.

مشورت در همه تصمیم ها

در زندگی امروز فعالیت های زن و مرد اینقدر به هم شبیه و نزدیک شده است که دیگر نمی توان تصمیم گیری ها را به زنانه و مردانه تقسیم کرد.

مثلا در روزگار گذشته کمتر زنی وجود داشت که از درآمد و فعالیت همسرش به طور دقیق خبر داشته باشد و بخواهد در تصمیم گیری ها دخالت کند ، اما امروزه به دلیل بالاتر رفتن جایگاه زن در جامعه و مشارکت او در همه زمینه های زندگی این اشتراک شکلی نزدیک به واقعیت گرفته است.

مشورت دهی و مشورت گرفتن یکی از ملزومات زندگی مشترک است، چرا که هر تصمیمی در زندگی مشترک باید با اشتراک همدیگر گرفته شود حتی اگر این اشتراک در حد یک مشورت کوچک یا پرسیدن نظر همسرتان باشد.

با مشورت کردن می توانید از دیدگاه، نظر، توانایی ها و تجربیات همسرتان در آن زمینه خاص استفاده کنید و تصمیم بهتری بگیرید و در ضمن وقتی با مشورت و موافت همسرتان تصمیمی می گیرید اگر تصمیمتان نادرست باشد خود را سرزنش نخواهید کرد و همسرتان نیز شما را شماتت نمی کند و مسوولیت را با همسرتان تقسیم می کنید؛ اما اگر بخواهید تمام تصمیمات زندگی را خود به تنهایی و بدون مشورت بگیرید دارای یک مسوولیت بزرگ خواهید شد که خسته کننده خواهد بود.


همیشه با هم و گاهی تنها

بهترین روش برای تصمیم گیری این است که زن و شوهر با مشورت هم تصمیم بگیرند و نظر هر دو در تمام امور دخیل باشد ، اما این طبیعی است که گاهی افراد باید به تنهایی تصمیم بگیرند.

مثلا شما راجع به امور شخصی خود می توانید تصمیم بگیرید، اما این تصمیم گیری نباید برخلاف نظر همسرتان باشد. هر زندگی زناشویی بر اساس عقاید دو طرف دارای قوانینی است که در زندگی های مختلف متفاوت است. هر چه عقاید دو طرف به هم نزدیک تر باشد تصمیماتی که گرفته می شود بیشتر مورد توافق هر دو است.

اما اختلاف نظر اجتناب ناپذیر است و هیچ انسانی کاملا شبیه به هم نیستند. برای این که این اختلاف نظر نتواند در تصمیم گیری ها میان زوج ها اختلاف بیفکند بهترین کار وضع یک سری قانون کلی برای خانواده با رای زن و شوهر است.

برای این که بتوانید تصمیماتی مطابق میل خود و همسرتان اتخاذ کنید در ابتدای زندگی براساس عقاید هر دو قوانینی بگذارید مثلا اگر فردی دوست ندارد همسرش زیاد با دوستانش باشد با توافق هر دو می توانید قانونی بر این است بگذارید که مثلا دیدن دوستان بیشتر از یک یا نهایتاً دو بار در ماه جایز نیست یا هر گاه خواستیم به دیدن دوستانمان برویم با هم می رویم و از این قبیل قوانینی که با محدود کردن نسبی تصمیمات نظر هر دو طرف جلب شود و هیچ کدام ناراضی نباشند این طبیعی است که وقتی شما به خواسته ی همسر خود گوش دهید او نیز در مقابل خواسته های شما را اجرا می کند.

پس خوب است در زندگی مشترک تا آنجایی که می شود به همراه همدیگر تصمیم گرفت و در جاهایی که می خواهیم تنها تصمیم بگیریم حتما با همسرمان مشورت و او را در جریان بگذاریم.

برای این که بتوانید به بهترین نحو تصمیم بگیرید این نکات زیرا را رعایت کنید:

1- عدالت را رعایت کنید :

اگر برای زندگی خود و همسرتان می خواهید تصمیمی بگیرید حتما عدالت را در قبال او رعایت کنید.

متأسفانه بعضی از همسران اغلب مردها برای همسر خود تصمیماتی می گیرند در حالی که برای خودشان هیچ محدودیتی قائل نیستند.

در زندگی زناشویی اگر از همسرتان می خواهید به تصمیمات شما احترام بگذارد شما نیز باید به نظر و خواسته های او احترام بگذارید اگر قرار باشد یک نفر و تنها با نظر شخصی خودش تصمیم بگیرد پس دیگر زندگی مشترک چه معنی می دهد؟

2- مسوولیت پذیر باشید:

اگر تصمیمی می گیرید باید در قبال اجرای آن تصمیم و هدفتان مسوولیت پذیر باشید نه این که تنها تصمیم بگیرید و به بعد آن کاری نداشته باشید گاهی ممکن است لازم باشد در تصمیمی تجدید نظر کنید و آن را تغییر دهید پس تصمیماتی که می گیرید را بررسی و پیگیری نمائید.

3- قانون شکنی نکنید:

همواره و تحت هر شرایطی به قوانینی که برای زندگی مشترکتان اتخاذ کردید، احترام بگذارید و قوانین را در تصمیم گیری هایتان دخیل کنید.

4- تصمیم گیری ها را تقسیم کنید:

با پیدا کردن توانایی های همدیگر در زمینه های مختلف می توانید تصمیم گیری ها را با توجه به توانایی های همسرتان و خودتان تقسیم بندی کنید تا یک نفر همه تصمیم ها را نگیرد و از توانایی های همه افراد در خانواده استفاده شود.

5- مشورت بدهید و تصمیم گیرنده را تنها نگذارید.

اگر نکته ای به ذهنتان می رسد که در زمینه تصمیم گیری به کار می آید حتما آن را بیان کنید.

6- درس گرفتن از تصمیمات اشتباه یکدیگر.

با توجه به نکاتی که گفتیم پرواضح است که نمی توان مرد یا زن را در زندگی تنها تصمیم گیرنده دانست، چه بسا که اگر یک نفر همه تصمیمات را بگیرد خسته شده و فرد دیگر نیز احساس بی مصرفی بکند.

در بعضی از زندگی های زناشویی مرد و در بعضی دیگر این زن است که بیشتر تصمیمات را می گیرد، اما باید گفت که زندگی زناشویی ای موفق است که در آن دو طرف با هم تصیم بگیرند و با مشورت یکدیگر زندگی را پیش ببرند و در تصمیم گیری ها تقسیم کار کند.

به طور کلی می توان گفت زن ها در امور داخل خانه، مهمانی ها، فرزندان و دخل و خرج و... زندگی توانایی بیشتری دارند و مردها در تصمیم گیری های کاری، روابط خانواده و تغییر خانه و... توانایی بیشتری دارند.

اما باید گفت که این موارد در همه زوج ها صدق نمی کنند و همسران خود باید توانایی هایشان را بیابند و طبق آن به تقسیم وظیفه تصمیم گیری بپردازند.



منبع : چهار دیواری
​http://aroosi.akairan.com/marriage/oshagh1/20350.html