اعترافاتی از جنس واقعیت

[*FATIMA*]

تجربه به من ثابت کرده بچه ها تنها باشند خونه دیدنی تر میشه گویی انفجار هسته ای صورت گرفته

یعنی اگر قبل از تنهایی یک ساعت زمان برای رله کردن کارها لازم باشه ...اگر به حال خودشون بزاریمشون دو برابر زمان میبره

در چنین شرایطی هم همچین قیافه حق به جانبی میگیرن که انگار ازشون خواستیم کوهی رو با ناخوناشون بتراشن

من که از این ترفند خواستم استفاده کنم همیشه در این رویا بودم چند ساعتی که ساغر تنها باشه هم کارها رو میکنه و هم یه چایی گرم حاضر میکنه تا ما که رسیدیم خونه از داشتن چنین نعمتی به وجد بیایم
ولی زهی خیال باطل نه تنها چای گرمی در کار نیست عموما ساغر خانم هوس پخت کیک میکنه
چون مزاحمی نداره و کل آشپزخونه به سبک ماهرانه ای آردی و شکلاتی و کلی هم ظرف میمونه رو دستم ....
نرسیده نمیدونم غم ایـــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــــنهمه کار رو کجای دلم بزارم...

بعدشم با یه جمله کارو تموم میکنه اینطوری شما اصلا نگران نباشید خودم همه رو تمیز میکنم
ولی نمیدونم کی اون زمان میرسه که خودش همه رو تمیز کنه

تازه زمانی هم که بهش از بیرون زنگ میزنیم مثلا ما نیم ساعت دیگه خونه هستیم چایی آماده کن وقتی میرسیم میبینیم خانم اصلا کلا فراموش کرده ما چی گفتیم دم در چشمش به ما میوفته میگه اتفاقا داشتم میرفتم چایی براتون بزارم ولی شما رسیدید

اصولاً لذتی که در آشپزی وجود داره در هیچ یک از کارهای خانه موجود نیست البته به این شرط که با مامانا نباشیم
یعنی من هر وقت با مامان دست به آشپزی زدما پشیمون شدم اینقدر که این مامانا سریع کار میکنن و منم تو هوای دل خودم
بنابراین همیشه آشپزی رو میذارم موقعی که مامان خونه نیست حتی اگر غذا داشته باشیم
بعد من اینقدر دلم میخواد ظرفای بعدشم بشورم که نگو ولی دقیق موقع شستن ظرفا مامان میرسه و منم میذارم به دوش خودش
اتفاقاً من چایی برای مامانا میذارم به این ترتیب که آب رو میذارم جوش میاد بعد میرم سر کارهام ، موقعی یادم میاد که باید چایی درست کنم که کتری سوخته