تکلیف مقاله ای !!!

[عبدالله91]

بسم الله الرحمن الرحیم

شفاعت در اصطلاح: (آیا شفاعت به همه می رسد؟)

شخصی که به شفیع متوسل می شود، در حقیقت نیروی خودش را به تنهایی برای رسیدن به هدف کافی نمی بیند؛ لذا نیروی خود را که آمیزه ای از ایمان، تقوا و عمل صالح است به نیروی شفیع پیوند می دهدو در نتیجه، به آنچه می خواهد نایل می شود و از قهر خداوند، نجات می یابد.

آیات قرآنی دربارۀ شفاعت:

آیات قرآن، دربارۀ شفاعت به چهار دسته تقسیم می شود:

الف)- آیاتی که به طور مطلق شفاعت را نفی میکنند:

1. «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاكُم مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لاَّ بَيْعٌ فِيهِ وَلاَ خُلَّةٌ وَلاَ شَفَاعَةٌ وَالْكَافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ»{بقره، 254}
2. «وَاتَّقُواْ يَوْمًا لاَّ تَجْزِي نَفْسٌ عَن نَّفْسٍ شَيْئًا وَلاَ يُقْبَلُ مِنْهَا شَفَاعَةٌ وَلاَ يُؤْخَذُ مِنْهَا عَدْلٌ وَلاَ هُمْ يُنصَرُونَ» {بقره،48}

ب)- آیاتی که شفیع را فقط خدا می داند:

1. «اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ»{سجده آیۀ4}
2. «قُل لِّلَّهِ الشَّفَاعَةُ جَمِيعًا لَّهُ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ثُمَّ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ»{زمر،آیۀ44}

ج)- آیاتی که شفاعت را به اذن و فرمانِ خدا مشروط می کند:

1. «مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ»{بقره، آیۀ255}
2. «وَلَا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ عِندَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ»{سبأ، آیۀ 23}

د)- آیاتی که برای شفاعت شونده شرایطی را بیان می کند:

1.رضایت و خشنودی خداوند:
«يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يَشْفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ارْتَضَى وَهُم مِّنْ خَشْيَتِهِ مُشْفِقُونَ»{انبیاء آیۀ 28}

2. داشتن عهد و پیمان(منظور از این عهد و پیمان ایمان به خدا و پیامبران است):
«لَا يَمْلِكُونَ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِندَ الرَّحْمَنِ عَهْدًا»{مریم،آیۀ 87}

جمع بندی آیات شفاعت:

آیاتی که شفاعت را انکار می کند، شفاعت استقلالی را نفی می نماید؛ یعنی، هیچ کس بدون اجازۀ خداوند و برنامۀ او، قادر به شفاعت از کسی نیست.

اما آیاتی که شفاعت را اثبات می کند، نخست آن را اصالتا برای خدا می داند و به صورت تبعی برای غیر خدا؛ البته به شرط اذن او، یعنی کسانی در قیامت با اذن پروردگار و تحت برنامۀ او، از افرادی شفاعت کرده و موجب نجات آنان از عذاب می شوند.