روشی برای قرار دادن dna در وسط نانوحفره

[pourbehesht]

روشی برای قرار دادن DNA در وسط نانوحفره

یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه مونیخ نشان دادند پرتوهای نشریافته از مولکول‌های دی‌ان‌ای فلورسانت، دارای تابشی وابسته به موقعیت این مولکول‌ها درون نانوحفره‌ها هستند که این موضوع برای توالی‌سنجی دی‌ان‌ای اهمیت زیادی دارد.
به گزارش سرویس فناوری ایسنا، نانوحفره‌ها و آرایه‌های ساخته شده از آنها دارای خواص نوری پیچیده‌ای هستند. برای مثال نانوحفره‌ها می‌توانند نور را در یک دهم طول موج به دام بیندازند.
در توالی‌سنجی دی‌ان‌ای پیشرفته، رشته‌های دی‌ان‌ای شکسته شده و به انتهای آنها برچسب فلورسانس الصاق می‌شود. سپس با رصد این برچسب‌ها می‌توان، فرآیند توالی‌سنجی را انجام داد.
«فیلیپ تینفیلد» از محققان این پروژه می‌گوید: در روش‌های توالی‌سنج فعلی، مولکول‌های برچسب‌دار دی‌ان‌ای به صورت تصادفی در بخش‌های مختلفی از نانوحفره‌ها قرار می‌گیرند. این کار بدون نظم و ترتیب مشخصی انجام می‌شود. بنابراین، گاهی یک نانوحفره، خالی بوده و در یک نانوحفره دیگر نیز دو مولکول قرار می‌گیرد. در چنین شرایطی تنها نانوحفره‌ای که حاوی یک مولکول است می‌تواند برای توالی‌سنجی مورد استفاده قرار گیرد. اگر این مولکول در وسط نانوحفره قرار گیرد، اطلاعات بدست آمده دقیق‌تر خواهد شد.
در این پژوهش محققان آلمانی موفق شدند روشی ارائه کنند که با استفاده از آن می‌توان رشته‌های دی‌ان‌ای را دقیقا در وسط نانوحفره 375 نانومتری قرار داد. نتایج نشان می‌دهد که نور نشریافته از این دی‌ان‌ای بسیار درخشان‌تر از نوری است که از رشته‌های دیگر ایجاد می‌شود.
«فیلیپ تینفیلد» می‌گوید: با استفاده از این روش ما می‌توانیم یک رشته دی‌ان‌ای حاوی برچسب را برداشته و دقیقا در جایی که لازم است قرار دهیم. برای این کار ما از نیروی مولکولی استفاده می‌کنیم به طوری که از قبل در محل مورد نظر با استفاده از سیستم‌های میکروسیالی، گروه‌های عاملی قرار داده‌ایم.
در این پروژه محققان از میکروسکوپ نوری استفاده کردند، اما از آنجایی که نانوحفره‌ها کوچکتر از طول موج نور هستند، بنابراین برای مشاهده آنها باید از روش‌های افزایش دهنده قدرت تفکیک استفاده کرد.
از سوی دیگر رشته‌های دی‌ان‌ای قرار گرفته در این حفره‌ها می‌توانند به عنوان سایت‌هایی برای جذب مولکول‌های دیگر نظیر آنزیم‌ها باشند. با این کار می‌توان کارایی آرایه‌های زیستی را بهبود داد. چنین آرایه‌های زیستی برای شناسایی دارو یا ماده شیمیایی ویژه‌ای با حساسیت بالا مناسب خواهد بود.
نتایج این پژوهش در نشریه Nano Letters به چاپ رسیده است.


منبع : ایسنا