نتيجه:
از بحث هاي گذشته اين نتايج به دست مي آيد:
1. زن مي تواند صداي خود را به گوش نامحرم برساند به شرطي كه در صدايش غنا نباشد و طوري سخن بگويد كه موجب تحريك شهوت و طمع بيمار دلان واقع نشود و ترس فتنه و خطر برايش نباشد.
2. مرد نيز مي تواند به صداي زن نامحرم گوش كند مشروط به اينكه صداي زن همراه با غنا نباشد، قصد لذت جويي در بين نباشد و نيز ترس از وقوع در حرام وجود نداشته باشد.
تذكر:
گر چه زن مي تواند صداي خود را به گوش مرد نامحرم برساند و مرد هم مي تواند آن را گوش كند ـ البته با ملاحظه شرائط ذكر شده ـ اما براي اينكه مبادا شيطان با وسوسه زن و مرد نامحرم را به گناه بكشاند احتياط آن است كه خصوصا جوانان به حد ضرورت اكتفا كنند.[32]
جهت مطالعه بيشتر رجوع شود به:
1. منابعي كه در پاورقي هاي اين نوشتار معرفي شده است.
2. آيت الله، عبدالله جوادي آملي، زن در آيينه جلال و جمال، (قم، مركز نشر اسراء، چ پنجم، 1381)، ص434-436.
حديث اخلاقي:
از امام صادق -عليه السّلام- روايت شده است كه فرمودند: «فرض علي السمع ان يتنزّه عن الاستماع الي ما حرم الله و ان يعرض عما لا يحل له مما نهي الله عزوجل عنه و الاصغاء الي ما اسخط الله عزوجل»
يعني: (خداوند بر گوش واجب كرده كه از گوش كردن به آنچه آن را حرام كرده است بپرهيزد و از آنچه كه خدا از آن نهي كرده و بر آن حلال نيست و موجب سخط (غضب) خدا مي شود، روي برگرداند.)[33]+↓
علاقه مندی ها (Bookmarks)