ظاهراً بعضی ها منظق را با مَغلَطِه و سفسطه اشتباه گرفته اند لذا بهتر است این موضوع بصورت روشن بیان شود تا موجب گمراهی نگردد.
مُغالِطِه، سَفسَطه یا مَغلَطِه استدلالی است که از نظر علم منطق نادرست باشد. مغالطه جزئی از برهان است که به طور قابل اثباتی در منطق آن ایراد وجود دارد و بنابراین کل برهان را نامعتبر میسازد.
مغالطه ممکن است برای وارونه کردن حقیقت(ها) به کار رود. مغالطهگر کسی است که از روی استدلال نادرست به یک نتیجهٔ درست یا نادرست رسیدهاست و ممکن است آن نتیجه را برای نتیجهگیریهای دیگری هم به کار گیرد.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
مَنطِق دانش شناسایی و ارائهٔ روش درست اندیشیدن است.
از فواید آن تشخیص اندیشهٔ درست از اندیشهٔ نادرست است. و از لوازم آن انتقال اندیشه با کمک زبان است که از آنها برای تعریف منطق هم بهره برده میشود.
تعبیر دیگری، منطق را خطاسنج اندیشه مینامد. منطق چارچوبهای ویژهای را کشف و معرّفی نمودهاست که اندیشه در آن قالبها از خطا و بیراهه رفتن مصون میماند.[۱]
البتّه تعریف دیگری هم از منطق میتوان ارائه داد که بیشتر فیلسوفان اسلامی به کار میبرند. آنها در تعریف منطق میگویند که منطق ابزاری از سنخ قانون است که اندیشه را از افتادن در خطاها مصون نگه میدارد و آن را به سمت استدلالهایی کاملاً پایدار رهنمون میسازد. لذا اگر کسی به کلّی منطق را در استدلالهایش به کار برد، (البته در صورت صحت مواد) به هیچ وجه دچار خطا در تفکّر و مغالطه نخواهد شد. [۲]
به عنوان مثال به همین داستان جناب گمنام توجه نمایید پر از مغالطه است .
چرا باید استاد شرط دانشجو را بپذیرد !
چکونه ممکن است یک استاد نداند یک چیز ممکن است قانونی باشد و منطقی نباشد یا منطقی باشد و قانونی نباشد و یا نه قانونی باشد و نه منطقی !
چرا باید ازدواج یک مرد 63 ساله با یک زن 35 ساله منطقی نیست ؟
چرا باید معشوقه گرفتن یک زن 35 ساله شوهر دار انهم 10 سال جوانتر از خودش منطقی باشد در حالی که برای شوهرش نبوده ؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)