از منظر سیاسی، اگر افراطیهای دو طرف بگذارند، اوضاع مسلما کمی بهتر خواهد شد. البته در این صورت، دکان بعضیها در ایران و اسرائیل تهدید می شود.
از نظر اقتصادی، تاثیرات روانی حضور تیم ایشان از هم اکنون مشهود است. ولی رک بگویم، به نظرم تا کنون هر چه انجام داده اند(مثل تسهیل مقررات گمرکی، تسهیل مقررات گشایش اعتبارات اسنادی ارزی و ...)، به نفع وارد کننده ها بوده است، از قضا، بهانه آنها هم، تامین مواد اولیه تولید کنندگان بوده است. شما بگوئید، مثلا برای افزایش تولید مرغ، باید واردات کنجاله سویا را آسان کرد یا به فکر تولید داخلی آن بود؟ این در حالی است که در هیچ کشور پیشرفته جهان، رئیس جمهور و دولت، وقتشان صرف سر و سامان دادن به وضع کنجاله سویا نمی شود! اقتصاد ایران، یک اقتصاد دولتی است. وقت دولت ما، یک روز صرف مرغ می شود، یک روز صرف تخم مرغ، روز دیگر صرف کره ، و روزهای دیگر هم صرف دارو، پسته، پراید، گوجه فرنگی، میوه شب عید، شیر خشک و ...
چون اقتصاد ما توسط مقررات دولتی محدود می شود و همچنان بخش خصوصی درست و حسابی نداریم، اصلا در عرصه اقتصادی، یک «نخبه» یا «مغز متفکر» اقتصادی تربیت نکرده ایم، چون نخبه های ما همشون رفته اند رشته پزشکی، دندانپزشکی، مهندسی و یا حقوق تا پول در بیارند!![]()
علاقه مندی ها (Bookmarks)