حهت گیری جنسی آشفته به دو گروه تقسیم می شود :
1 - همجنس گرایی خودپذیر
2 - همجنس گرایی خودناپذیر
همجنس گرایی خودناپذیر :
به صورت الگوی مداوم همجنس گرایی تعریف می شود که منبع پریشانی است و با میل به دستیابی یا افزای دگرجنس گرایی همراه است .
همجنس گرایی خودپذیر :
در مقابل ، منبع پریشانی نیست و ویژگی آن میل به تغییر دادن ترجیح جنسی نیست .
زمانی که همجنس گرایی خودناپذیر را با همجنس گرایی خودپذیر مقایسه می کنیم ، متوجه می شویم که اولی رنج و میل به تغییر را شامل می شود در حالیکه در
دومی اینطور نیست .
با توجه به این دسته بندی ، همجنس گرایی خودپذیر از فهرست اختلالات روانشناختی خارج می شود ، درواقع اختلال تلقی نمی شود ولی در مقابل همجنس گرایی
خودناپذیر یک مشکل جنسیمی دانیم و باید آن را درمان کرد .
درواقع مقصور این است که همجنس گرایان از جهت گیری جنسی خود راضی هستند ، علایمی از آسیب شناسی روانی را نشان نمی دهند ، و در کار ، و بازی و .. کاملا
به نحو کارآمدی عمل می کنند .
همجنس گرایان خودناپذیر ، از طرف دیگر ، از جهت گیری جنسی خود ناراضی و ناراحت هستند ، آنها افسرده ،مضطرب ، شرمنده ، معذب و تنها هستند .
آنها از مجذوبیت خود به اعضای همجنسشان احساس شرمدگی می کنند و از طرف دیگر ، از نظر جنسی توسط اعضای جنس مخالف برانگیخته نمی شوند .









علاقه مندی ها (Bookmarks)