اقایون مهندس من دنبال کارم کمکم کنید

[نو آور]

سلام، شما اگر حتی نخواهید ادامه تحصیل بدهید، به هر حال الآن در رشته خودتون کارشناس هستید. اگر واقعا روی حوزه تحصیلیتون تسلط داشته باشین، یک گزینه دیگه هم هست که بر حسب شرائطتون می تونید روی اون هم فکر کنید. خود اشتغالی (Self-Employment) .
از نظر روحیه کاری افراد جامعه دو تیپ دارند: اول افرادی که باید حقوق بگیرند، دوم افرادی که باید حقوق بدهند. به نظرم ذهن شما ، باعث شده خود را جزو گروه اول فرض کنید. ولی به طور کلی ؛ به امید تاثیر گذاری برای افرادی در موقعیت مشابه شما عرض می کنم که فرآیند خود اشتغالی؛ کاربلدی، انگیزه، اعتماد به نفس قوی، روحیه ریسک پذیری و درگیری با مشکلات، دانش مالی، توان مدیریتی و قطعا مقداری از سرمایه لازم دارد.
کارآفرینی از طریق خویش فرمائی هرگز آسان نیست ولی امکان پذیر است. یک راه هزار کیلومتری هم از قدم اول شروع می شود. اگر شرائطی که گفتم را دارید و در گفتار و عمل به توانائی خود اعتقاد دارید، بایستی صرفا با اندیشه و پژوهش و همزمان، از طریق رصد شرائط و نیازهای به روز جامعه و شکار فرصتها، شناسائی طرحهای درآمد زا و کم رقیب، ابتدا به یک ایده خوب برای راه اندازی یک طرح کسب و کار مطمئن برسید و روی آن تمرکز کنید. سپس ارزیابی دقیقی از میزان سرمایه اولیه ثابت و در گردش مورد نیاز انجام بدهید. بعد به دنبال اخذ مجوزهای لازم بروید. اگر راه مسدود نبود، در مرحله بعد برای فرآهم آوردن سرمایه مورد نیاز اقدام فرمائید. برای برپائی یک اشتغال موفق، بایستی حداقل 40 درصد سرمایه را خودتان فرآهم کنید و باقی را وام بانکی بگیرید. برای افرادی که دانش و ایده دارند ولی سرمایه ندارند؛ راه حل ، فرآهم کردن این 40 درصد، یافتن شریک یا شرکای سرمایه گذار با جنبه ، متعهد، دلسوز و همراه است. بهترین کار، یافتن شریک خوب از میان دوستان و آشنایان است. بعد از طی مذاکرات، بایستی با مشورت یک وکیل، قرارداد محضری شراکت در سود و زیان محکم و شفافی بین خودتان ببندید که هر دو منتفع شوید.
قدم بعدی یافتن و استخدام افراد قوی، با سواد و قابل اطمینان است. و بعد ادامه کار....

ببینید، در ایران و تقریبا اکثر جاهای دنیا، مردم عادی و حتی خبرگان، این تصور را دارند که برای ابر ثروتمند شدن بایستی:

_ یا تصادفا گنجی را با فلزیاب کشف کرد.
_ یا شانس داشته باشید مثلا از قضا اتوبانی از کنار ملک شما گذر کند.
_ باید تصادفا در مسر شهرت قرار بگیرید مثلا یک خواننده، فوتبالیست یا بازیگر خوش فرم بشوید.
_ یا باید وارث دارائیها و سرمایه ی عظیم یا دست کم پدری پولدار و با سابقه تجاری طولانی بود
_ یا دارای مهارت و یا تخصص دانشگاهی بالا (پر نیاز و کم رقیب در جامعه) بود
_ یا دارای روابط خاص با مسئولین فاسد دولتی و یا بانکی (برای اخذ وام، رانت اطلاعاتی، تصاحب پروژه های پیمانکاری پر سود، به چنگ آوردن معادن و کارخانجات از دولت و ...) بود
_ یا دارای هوش سرشار و خاص برای پولسازی بیشتر بود.

ولی همانطور که پیشتر ذکر کردم، در عمل همیشه اینطور نیست! اگر نگاهی به وضع کسب و کار و افراد و بنگاههای موفق بیاندازید، متوجه می شوید که نوعی نگاه کارآفرینانه و قدرت تشخیص و کشف فرصت در انها حرف اول را می زند.
( رجوع کنید به http://www.fekreno.org/articlefekreno/arfek558.htm )
دنیا عوض شده است. اپلیکیشن اینستاگرام که برای به اشتراک گذاری عکسها از طریق تلفن همراه ارائه شد، ظرف مدت 2 سال به تجارتی با ارزش سهام یک میلیارد دلار تبدیل شده است. بسیاری از شرکتهای غول امروزی مانند هیولت - پاکارد، کوکاکولا، آمازون و ... از گاراج یک خانه شروع شده اند.این محصول چند چیز است:
_ یک فکر تیزبین که پس از ارائه تلفنهای هوشمند، قبل از همه، وجود این نیاز و تقاضا را در بازار تشخیص داد.
_ به سرعت بستر نرم افزاری مورد نیاز را با تهیه کمترین سرمایه ایجاد کرد. حتی ممکن است با پولی که از دوستش قرض کرده ، آن را به یک شرکت دیگر سفارش داده باشد.
_ سیستم حقوق مالکیت معنوی در کشورهای پیشرفته با نهایت شدت و حدت، از حقوق پدیدآورنده آن پشتیبانی قضائی می کند.
_ نظام پرداختهای بین بانکی بین المللی ارزها برای تراکنشهای مالی در خدمت او هستند (همان که فعلا برای ایرانیان بلوکه است)

این یک قانون است و در شرایط ایران هم صدق می کند ولی جا انداختن فرهنگ آن در میان مردم و مسئولان مشکل تر است.

دقت کنید که مالک این App، نه نیاز به سرمایه هنگفت داشته، نه نیاز به فوق دکترا در زمینه مهندسی نرم افزار، نه حتی وامهای میلیاردی.
بلکه فقط فکری پویا با قابلیت شکار فرصتها و نیز بستر مناسب کسب و کار در جامعه.
در مباحث کارآفرینی گفته می شه اگر شخصی مدعی آگاهی، هوش و سطح نخبگی بالائی است، اصولا باید فرصتهای کسب و کار نو با ریسک کمتر را در جامعه اش تشخیص دهد و مانند گربه روی آنها پریده و برباید و به دنبال آن به درآمد خوبی دست یابد. پس متخصص و نخبه واقعی، هیچگاه بیکار و بی پول و گرسنه نمی ماند!
.