▐♠^♠ ▐اگه دلت گرفته،اگر به دنبال آرامش هستي ، کليک کن بيا تو ▐♠^♠ ▐

[Dorna dordone]

سلام به دوست بزرگوار و عزیز و مهربانم aty.a
و سپاس فراوان
برای قلبی که بعد از تلاوت آیات زیباش به حکمت چیزی رسید و پیامی دریافت کرد که دل لرزید و اشک ها بی اختیار جاری شدند و قلبم اینگونه نگاشت:



به نام خداوند رحمت گر و مهربانترین مهربانان
وَإِذْ أَنجَيْنَاكُم مِّنْ آلِ فِرْعَونَ يَسُومُونَكُمْ سُوَءَ الْعَذَابِ يُقَتِّلُونَ أَبْنَاءكُمْ وَيَسْتَحْيُونَ نِسَاءكُمْ وَفِي ذَلِكُم بَلاء مِّن رَّبِّكُمْ عَظِيمٌ ﴿۱۴۱﴾

و [ياد كن] هنگامى را كه شما را از فرعونيان نجات داديم كه شما را سخت‏شكنجه مى‏كردند پسرانتان را مى‏كشتند و زنانتان را زنده باقى مى‏گذاشتند و در اين براى شما آزمايش بزرگى از جانب پروردگارتان بود (۱۴۱)

پروردگارم
پروردگار خوبم

ای وجود پاک

از آفاق تا افلاک

"تو" فرمان صبر میدهی و من غفلت میکنم!!

"تو" خوب میدانی که در پس هر مشکلی آسانیست

و من بی وقفه اشکال بر "تو" میگیرم که : "ای خدای مهربان چرا مرا ...؟!!"

شرمسارماز روی بزرگواری و عظمتی که در برابرش بی اختیار سر تسلیمم را فرود می آورد

باشد !

صبر خواهم کرد..

تا زمانی که اجابتم کنی..

و تا آن زمان که روانه ی

پابوس ضریح طلایی یکی از عزیز شدگان تو شوم

در آن بی انتهای زیبا

با "تو" خواهم گفت تمامی اسرار درونم را "اگر چه تو شنوای دانایی"




سپاسگذارم و "تو" را شکر میگویم



زیر فواره ی نعمت

پر از امواج بارونم

هزاران شکر که "تو" هستی

خدایا از "تو" ممنونم