واقعا چراااااااا؟؟؟؟؟؟!!!!!!

[AaZaAdeh]

امروزه به دلیل افزایش جمعیت، زباله های شهرها نیز افزایش یافته است. از آن گذشته رواج فرهنگ مصرف سبب شده است در شهرهای بزرگی

چون تهران هر فرد روزانه 900 گرم زباله تولید كند. زباله های خانگی عبارتند از: پس مانده های مواد خوراكی، كاغذ، شیشه، فلزات، پلاستیك،

پارچه و غیره.بخش بزرگی از زباله های خانگی را پس مانده های گیاهی و حیوانی مثل پس مانده سبزی ها، پوست و ضایعات میوه و استخوان و

ضایعات گوشت و مرغ و ماهی تشكیل می دهند كه زباله تر به حساب می آید. كاغذ و مقوا اعم از روزنامه، كتاب، دفتر و كاغذ بسته بندی نیز بخش

بزرگ دیگری از زباله را تشكیل می دهد.انواع پلاستیك، ظروف یك بار مصرف، اسباب بازی و قوطی های فلزی و شیشه ای نیز بخشی از زباله های

منازل است.باید توجه داشت تمام موادی كه از نظر ما به درد بخور نیستند، دور ریختنی نیست.



اگر به هزینه های جمع آوری و دفن زباله نگاهی

بیندازیم، متوجه می شویم كه با كمی دقت می توان از استهلاك چه سرمایه قابل توجهی جلوگیری كرد.هزینه جمع آوری و دفن هر تن زباله 35 هزار

ریال است. برای تولید هر تن كاغذ باید 15 اصله درخت تنومند قطع شود و برای تولید هر تن آلومینیوم 4 تن سنگ معدن و 7 تن زغال سنگ

و قیر لازم است. برای تولید شیشه باید مقدار زیادی شن و ماسه از زمین استخراج شود. عمل حفاری و استحراج منظره زشتی به محل معدن می

دهد و علاوه بر آن مقدار زیادی سوخت و آب نیز مصرف می شود.هر تن زباله حدود 400 متر مكعب گاز گلخانه ای دی اكسید كربن متصاعد می كند و از

هر تن زباله 400 تا 600 لیتر شیرابه خارج می شود كه می تواند تاثیر خطرناكی روی آب و خاك داشته باشد و محل های دفن زباله هر روز گسترش

بیشتری پیدا می كنند. اگر تولید زباله به همین ترتیب ادامه داشته باشد، مدت زیادی طول نخواهد كشید كه تمام اراضی اطراف شهرها پر از زباله

شده و محلی برای دفن زباله باقی نخواهد ماند.بازگشت به طبیعت در مورد بسیاری از مواد موجود در زباله به طول می انجامد و این مواد سالها باعث

آلودگی و آسیب به محیط زیست می شوند. شیشه و قوطی های فلزی و بویژه آلومینیومی صدها سال روی زمین باقی می مانند. كیسه ها و

ظروف پلاستیكی كه یك روز به دلیل سبكی و دوام آنها ساخته شدند، امروزه عامل بزرگترین مشكلات زیست محیطی هستند. پلاستیك غیر قابل

تجزیه است و كیسه های نایلونی به طور متوسط 500 سال در محیط باقی می مانند. كیسه های پلاستیكی همراه باد همه جا پخش می شوند و

بیشتر آنها سر از دریا در آورده با بلعیده شده به وسیله جانداران سبب مرگ آنها می شوند. چنانچه پلاستیك و نایلون موجود در زباله سوزانده شود،

اسید كلریدریك ایجاد می كند كه باعث آلودگی هوا و آسیب رساندن به انسان و دیگر موجودات می شود.از سوی دیگر، انباشته شدن زباله در محل و

شهرها مكان خوبی برای رشد میكروبها و تولید و تكثیر حشرات و جانوران موذی نظیر موش است؛ زیرا زباله 3 عامل رشد و تكثیر این جانداران یعنی

مواد غذایی، رطوبت و پناهگاه را با خود دارد. طبق برآوردهای علمی در هر گرم خاكروبه بین 50 هزار تا 10 میلیون باكتری مختلف وجود دارد. مگس كه

ناقل انواع اسهال، حصبه، وبا، سل و … است و موش كه تكثیر آن بستگی به میزان زباله دارد و تیفوس و طاعون را اشاعه می دهد، در اثر انباشتگی

زباله سلامت محیط انسانی را تهدید می كنند.بعضی از زباله های خانگی مثل انواع باكتری، لامپهای مهتابی و جیوه ای و لوازم الكترونیكی به علت

داشتن سرب، جیوه و كادمیوم در تركیب خود خطرناك هستند.همچنین تعویض خانگی روغن موتور ماشین و جاری كردن آن در فاضلاب شهری به

دلیل وجود مواد سمی باعث آلودگی آبها می شود. یك لیتر روغن موتور می تواند تا یك میلیون لیتر آب سالم را آلوده كند.در حالی كه این روغن موتور

قابل بازیافت و استفاده مجدد است و می توان آن را به تعویض روغنی ها تحویل داد تا آن را برای تصفیه مجدد تحویل پالایشگاه دهند.