میشه یکم درد و دل کنم؟!

[banooye irani]

سلام
ما که بچه های سال 50 به بعد هستیم تاسال 70 اینطوری نبودیم.
به ما خیلی خوش میگذشت بچه های فامیل از دختر عمه عمو دایی خاله بگیر تا پسرهاسر به سر هم میذاشتیم.الان فقط خاطره مونده.یه تصویر خاک گرفته و مبهم.
به ما چه گذشت ؟
نمیدونیم.
شما جای خود دارید .همه برمیگرده به شیوه زندگی.به گذشته یه نگاهی بندازیم و از بزرگترها بپرسیم هیچ کدوم زندگی الانو دوست ندارن میگن یاد گدشته بخیر.کدوم یکی گفته کاش زندگی ها ماشینی بشه ؟زندگی ها راحت شده ولی رفاه در کنار خودش مشکلات اورده.
شما فکر کن اگر کشور ما جزو کشورهای صنعتی بشه چه وضعی پیش میاد دیگه تا بچه بدنیا اومد مستقل میشه .
من فکر میکنم ما با هیچ چیز پیشرفت متعادل نیستیم خیلی جاها که باید عقبتر باشیم جلو افتادیم و جاهایی هم که باید جلو باشیم عقبیم.هماهنگ و تراز نیستیم.
من وقتی دخترم 8 سالش بود تصمیم گرفتیم کار معصومه جونو بکنیم هر پنجشنبه خونه یکی بودیم .اول خوب پیش میرفت ولی یواش یواش حرفو حدیث شروع شد .
ما هم کم کم بساطو جمع کردیم و نشستیم تو خونه.و خیلی محترم مهمونی رو به چند سال یه بار تغییر کاربری دادیم.(شوخی)