با عرض پوزش آقاي وزير منظور از طبقات فقير، در نسبت با مصرف محصولات فرهنگي در طبقات جامعه است كه اغلب آنها افرادي از جامعهاند كه از دانش عمومي و سطح مطالعه بالا بهرهيي ندارند. دغدغه ما ترويج فرهنگ در جامعه است!
مشكلاتي كه شما اشاره ميكنيد در طبقات متوسط هم هست! در شهر تهران هم كه پايتخت كشوراست، اغلب مردم آنچنان تمكن مالي ندارند كه از همه فيلمهاي روي پرده سينما ديدن كنند يا به كنسرتها بروند. ما بايد تلاش كنيم كه امكانات فرهنگي را به دورترين نقاط كشور ببريم. جاهايي كه سينما، امكانات فرهنگي و كتابخانه ندارند! اين از جمله مواردي است كه در سياستهاي راهبردي وزارت فرهنگ وارشاد اسلامي آوردهام و تحت عنوان عدالت فرهنگي برنامههاي آن را به مجلس تقديم كردهام. عدالت فرهنگي يعني اينكه اولا براي فرهيختگان و هنرمندان امكانات برابر فراهم كنيم نه اينكه تنها بخشي از آنها از امكاناتي برخوردار باشند و بخش ديگري نتوانند استفاده كنند و ثانيا امكانات فرهنگي را به درون همه لايههاي اجتماعي و به دورترين نقاط كشور ببريم به گونهيي كه آنها هم بتوانند مانند كساني كه در پايتخت زندگي ميكنند از امكانات فرهنگي- هنري استفاده كنند. ضمنا بايستي به مصداق گفته مولانا «آب كم جو تشنگي آور به دست» تشنگي ايجاد كنيم. بايد اين علاقه و رغبت را در افراد ايجاد كنيم كه خودشان اشتياق بيابند از فيلمها و برنامههاي مناسب سليقهشان استفاده كنند.
در اين 30 و چند سال علاقهمندسازي انجام نشده.
چرا، انجام شده و ما نبايد همه كارهاي گذشته را ناديده بگيريم. نگاه كنيد به نمايشگاه كتاب كه سالانه در تهران برگزار ميشود. اولا از همه شهرهاي ايران در آن مشاركت ميكنند و از اقشار و طبقات مختلف بازديدكننده دارد. كتابخواني نيز در طول اين سالها رواج يافته و قبل از انقلاب هرگز اينگونه نبود.
كاملا مخالفم آقاي وزير. سرانه مطالعه مردم و تيراژ كتابها خلاف اين را نشان ميدهد.
ممكن است تيراژ كم باشد اما كميت كتابها و عناوين زياد است. هنگامي كه مجموعا 64 ميليون نسخه كتاب در سال چاپ ميشود نشاندهنده آن است كه فرهنگ كتابخواني در كشور رشد داشته است. البته سينماها بعد از انقلاب اغلب فرسوده و از چرخه خارج شدهاند و به جايشان سينماي جديدي ساخته نشده است.
علاقهمندي هم ايجاد نشد.
عدم علاقهمندي به سينما عوامل مختلفي دارد. در اوايل انقلاب ما دو شبكه تلويزيوني بيشتر نداشتيم كه در شبانه روز پنج ساعت برنامه پخش ميكردند اما اكنون دهها شبكه داريد كه بهصورت سراسري و استاني و24 ساعته در حال پخش برنامه هستند و فيلم و سريال دارند. بههمين دليل تا اندازه زيادي مردم اشباع ميشوند. در گذشته مسائلي چون سينماي خانگي نبوده ولي اكنون بسياري از فيلمهاي سينمايي از طريق دي وي دي به منازل راه پيدا ميكند و مورد استفاده واقع ميشود. طبيعتا اقبال به سينماها كمتر است لذا در ايام تعطيل بيشتر خانوادهها يا كسانيكه فراغتي دارند و مايل به خروج از منزلند به سينما هم ميروند.
در عين حال يكي از كارهاي اساسي كه بايد وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي به آن همت بگمارد و انجام دهد گسترش فضاهاي فرهنگي، سينمايي و زيرساختهايي است كه بايد در نقاط مختلف كشور بهويژه مناطق محرومتر ايجاد شود تا همگان شرايط استفاده برابر داشته باشند.
+↓






پاسخ با نقل قول


علاقه مندی ها (Bookmarks)