زمینه اصلی پژوهشی من هم رباتهای پرنده کوچک (mav) یا به اصطلاح عمومی تر رباتها کوادروتور هست.
خبر جالبی بود.
خود ابده چندان ناب و جدید نیست، اما نحوه پباده سازی اون تحسین برانگیز هست!
محدودیت اصلی در پیاده سازی این سیستم که باعث شده بقیه محققان نتونن همچین چیزی رو پیاده سازی کنند (و حتی به طرفش برن)، نیاز به یک سیستم موقعیت یابی با دقت بالا و تاخیر پایین هست.
دانشگاه پنسیلوانیا (آزمایشگاه grasp) تجهیزات بسیار کامل و پیشرفته ای برای اندازه گیری موقعیت ربات دارند (در واقع مثل یک اتاق جادویی هست). این تجهیزات کمک میکنه ربات در هر لحظه بدونه خودش کجاست (مختصاتش رو بدونه) و محل شی هدف رو هم تشخیص بده. با استفاده از این اطلاعات و البته الگوریتمهای کنترلی پیشرفته، محققان دانشگاه پنسیلوانیا تو 3-4 سال اخیر آزماشهای بسیار جذاب و شگفت انگیزی انجام دادن.
البته پیاده سازی این کار در خارج اون "اتاق جادویی" کار خیلی سخت تری هست و بعید میدونم تا 5-4 سال آینده بتونن همچین کاری رو انجام بدن.
علاقه مندی ها (Bookmarks)